Squakantie..

4

Pov. Link
Even alles op een rijtje: 1. Ik had afgesproken met Mila, geen date! 2. We hadden super veel lol
3. Ze moest naar huis 4. Ze vroeg verkering 5. Ik kuste haar 6. Nu hebben we verkering.
Ik kom bij ons huisje aan. Ik haal mijn hand uit m'n broekzak en bel aan. Joost doet open. 'Hoi Link. Lekker gewandeld?' 'Ja.' 'Duurde wel lang..' 'Dat kan wel.' Joost deed de deur dicht. 'Ga even zitten.' Zei hij. Wat hoezo? Maar oké ik ging wel gewoon zitten op de bank, naast Harm. Joost ging schuin tegenover me zitten, in een stoel. 'Je hebt niet echt gewandeld.' Begon Joost. Ik keek hem vragend aan. 'Wat zou ik anders kunnen doen?' 'Je ging niet wandelen!' Herhaalde Joost met stemverheffing. 'Waarom lieg je tegen ons?' Vroeg Harm. 'Ja! Vertel wat je hebt gedaan!' Ik keek Joost en Harm vol ongeloof aan. 'Yoo!' Jeremy kwam naar beneden, hij zette een glimlach op en ging op de bank zitten, naast Harm. 'Wat doen jullie?' Vroeg hij. 'Link ondervragen.' Antwoordde Joost. 'Waarvoor is dat nodig?' 'Hij liegt tegen ons.' Zei Harm. Jeremy snapte het niet. 'Ik heb een vraag voor jullie! Zijn jullie me gaan volgen ofzo?!' Riep ik. 'Ja natuurlijk! Wat denk je dan?! Jij en wandelen?! Kom op daar trapt niemand in!' Riep Joost. Ik keek hem kwaad aan. Hoe durft hij?! Me zomaar gaan volgen?! 'Zeg tegen ons wat je hebt gedaan?!' Riep Harm. 'Ik was bij Mila! Nu je zin?!' 'Wie is Mila?' Jeremy snapte het nog steeds niet. 'Luister maar gewoon.' Zei Joost. 'Je moet nu niet bot gaan doen tegen Jeremy!' Riep ik. 'Ik doe niet bot!' 'Laten we verder gaan met het ondervragen.' Zei Harm. Joost knikte. 'Leg ons even uit wie Mila is.' Zei hij en hij grijnsde. 'Het meisje van het restaurant.' Antwoordde ik. 'Wat hebben jullie gedaan?' Vroeg Joost. 'Niks bijzonders.' 'Zeg het!' 'We zaten gewoon bij het meer! Te praten!' 'Oh jullie hebben veel meer gedaan..' Zei Harm. 'We hebben dat gedaan! Meer niet!' Ik kon het niet geloven. Eerst volgen ze me, dan gaan ze me ondervragen en dan geloven ze me niet. 'Michael!' Ik keek naar Joost. Hij wist dat ik die naam niet wilde horen. Ik wendde mijn blik af. 'KIJK ME AAN MICHAEL!' 'Ik luister niet naar die naam.' 'ZEG WAT JULLIE GEDAAN HEBBEN!' 'Tot hoever zijn jullie me gevolgd?' 'Tot je naar de poort liep, toen zijn we weg gegaan.' Zei Harm. 'WAT HEBBEN JULLIE GEDAAN?! ZEG HET ONS!' 'WE HEBBEN GEKUST! NU TEVREDEN?!' Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. Joost grijnsde. 'Ik ga er vandoor.' Zei ik. 'Waar ga je heen?' Vroeg Jeremy. 'Weg van hier.' Ik rende naar boven en pakte een paar spullen. Veel liet ik gewoon hier liggen. Misschien kom ik wel terug als ik minder kwaad en gekwetst ben. 'Wacht Link!' Joost wilde opstaan en me tegenhouden, maar ik rende weg. De deur uit. 'Link! Kom terug!' Joost rende me achterna, maar dat hielp niet. Ik ging niet terug. Nu niet. Ik rende van de camping af . Ik zag dat Joost op me af kwam rennen. Ik rende naar rechts. Daar zat ergens een bos. Dat had ik gezien tijdens het rijden. Joost rende nog steeds achter me. Daar was het bos al. 'Alsjeblieft Link! Kom terug!' Ik sloeg linksaf, het bos in. Ik luisterde niet en verschool me achter een boom.

Pov. Joost
'Alsjeblieft Link! Kom terug!' Hij rende het bos in. Ik bleef staan, nu zou ik hem niet meer vinden. Ik ging op mijn knieën zitten en legde mijn gezicht in mijn handen. Ik huilde, zo had ik het niet gewild. Als hem nu iets overkwam, nam ik alle schuld op mezelf.  'LIIIIIIIINNNNNKK!!' Schreeuwde ik. Er kwam geen antwoord. Ik begon nog harder te huilen. Een hele poos lag ik zo op de grond. Handen voor mijn gezicht en huilen. 'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!' Ik schrok van een gil. Het klonk als de gil van.. 'LINK!' Ik rende het bos in. Het kon me niks meer schelen. Er kraakten takjes onder mijn voeten. 'LINK!' Schreeuwde ik. Geen antwoord. Ik keek bang om me heen. 'LINK WAAR BEN JE!' Ik probeerde mezelf groot te houden, maar dat lukte niet. Ik begon te huilen. Hij was weg. Misschien is hij wel gepakt door een beer of weet ik veel! Oh wacht, er zijn hier geen beren. Dat stelde me voor heel even gerust. Maar er kon nog zo veel gebeurd zijn. Wat moest ik doen? Ik veegde mijn tranen weg. 'Sorry Link.' Mompelde ik en ik liep weg.

Pov. Link
Ik ging zitten achter een struik, zo kon ik hem wel zien, maar hij mij niet. 'LIIIIIIIINNNNNKK!!' Schreeuwde Joost. Ik kneep mijn ogen dicht. Het deed me pijn om te horen en te zien hoeveel verdriet ik Joost bezorgde. Hij ging huilend op zijn buik liggen. Voor even zat ik daar te kijken. Een hand greep me vast.  'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!' Schreeuwde ik. Mijn gil werd verstoord door een hand die mijn mond greep. De persoon die me vast hield, drukte me op de grond. Hij ging zowat boven op me liggen. 'LINK!' Ik hoorde Joost schreeuwen. Er kraakten wat takjes. Ik zag Joost dichterbij komen. Ik wilde naar hem toe rennen, maar ik werd hard op de grond geduwd. 'LINK!' Joost schreeuwde nog een keer. Hij keek bang om zich heen. 'LINK WAAR BEN JE!' Even daarna begon hij te huilen. Er hijgde iemand in mijn nek. Ik kreeg kippenvel. Joost veegde zijn tranen weg en mompelde: 'Sorry Link.' En hij liep weg. 'NEE WACHT OP MIJ!!' Wilde ik roepen, maar ik kon niet praten door de hand. Er ging even voorbij en ik werd op mijn rug gelegd. Een nat doekje werd op mijn mond gelegd. Mijn zicht werd wazig en mijn beeld werd na tien seconden zwart. Daarna viel ik in slaap. 
Ik deed m'n ogen open. 'Hallo?' Vroeg ik aarzelend. Ik zat alleen in een kamer van beton. Ik ging staan en voelde of mijn mobiel er nog was. 'Weg.' Mompelde ik. Net zoals mijn andere spullen. Er was één ijzeren deur in de kamer. De deur ging open en er kwam een grote man binnen. 'Je bent wakker zie ik.' Zei hij. Ik liep achteruit toen hij dichtbij kwam. 'Wees maar niet bang, we gaan je alleen testen.' Zei de man weer. Testen? De man pakte me op en haalde me de kamer uit. We kwamen in een witte kamer, met allemaal spullen. Ik werd in een soort van tandartsstoel gezet. Alleen zaten er op deze stoel klemmen. Om me vast te maken.