ေျပးဝင္လာေသာLuကိုအသာေလးရင္ခြင္ထဲေထြးဖက္လိုက္သည္...Luငိုေနတာကိုၾကည့္ၿပီး sehunတေယာက္...သူ႔ဘယ္ဘက္ရင္အံုနားကနာက်င္လာသည္.
Hun:ဘာျဖစ္လို႔လဲ..lu ရယ္...ကိုယ့္ကိုေျပာပါအံုး..အသံကလည္းငိုသံပါႀကီးႏွင့္...ကိုယ္ရင္ေတြေတာင္တုန္လာၿပီ....
Lu: hun ya...Luေၾကာက္တယ္....ဟင့္..
Hun:စိတ္ေအးေအးထားေနာ္ lu..ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔...ကိုယ့္ကို႐ွင္းျပ....
Lu:*¿$£€|%^°\)<>~÷±-}}^'$\;$#@¿£€€
Hun: ေျသာ္...အဲ့လို႔ဆို.ကိုယ့္Babyေလးေခ်ာက္ခ်ခံရတာေပါ့....မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္...တိတ္တိ္တ္...ကိုယ္တေယာက္လံုး႐ွိတယ္....ကိုယ္ေျဖ႐ွင္းေပးမယ္....လာခုေတာ့အတန္းခန္းထဲသြားရေအာင္...ဆရာဝင္ေနပီ...
Lu:တေက်ာင္းလံုးသန္႔႐ွင္းေရလုပ္ရအံုးမယ္....hunျပန္ႏွင့္ေလ.....
Hun:ဟာာာ...ေက်ာင္းထဲမွာ Luတေယာက္ထဲ...အာမျဖစ္ပါဘူး...ကိုယ္အတူတူလုပ္ေပးမွာေပါ့...
Lu:မျဖစ္ပါဘူး ...hunကသူေဌးသားေလ ...ဒီလိုအလုပ္ေတြလုပ္လို႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ...luခြင့္မျပဳဘူး.
Hun: အ့ဆိုဒီအလုပ္ေတာ့လုပ္လို႔ရတယ္မလား...ဟုေျပာကာ.. ပန္းႏုေရာင္luႏူတ္ခမ္းေလးကိုနမ္းလိုက္သည္...
Lu: hun ya...ဘာလုပ္တာလဲ...တကယ္ပဲ..သူမ်ားကိုမေၾကာက္ရဘူး..သူ႔ေၾကာက္ေနရတယ္...
Lu ခဗ်ာ..သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနရေတာ့ ေခြၽးတသီးသီးနဲ႔ေပါ့....
Hun:baby ေလးပင္ပန္းေနပီလား...ေရာ့ ..ေရ...
Luကေတာ့သမင္မ်က္လံုးေလးမ်ားနဲ႔hunကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း...gomarwo...
Hunခဗ်ာ....သမင္မေလးရဲ႕ညိဳ႕မ်က္ဝန္းဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ပဲ ....ရင္တဒိတိဒိတ္ခုန္လာသျဖင့္မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္ရသည္...
Hun:lu..နားလိုက္အံုး...ကိုယ္လုပ္လိုက္မယ္....
Lu: အာ..မလုပ္ပါနဲ႔...
Hun: ေဟာ...ဒီကေလး...ေျပာစကားနားမေထာင္ဘူး...အျပစ္ေပးရမယ္..ဟုဆိုကာ luမ်က္ႏွာနားကပ္လာသည္...
Lu: ဟိုး...stop...ေၾကာက္ပါတယ္႐ွင့္ကို....လုပ္ပါ..က်န္တာအကုန္႐ွင္တေယာက္တည္း႐ွင္းလိုက္ေတာ့...ဟုဆိုကာထြက္သြားသည္...
Hunခဗ်ာမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔က်န္ခဲ့သည္...စိတ္ထဲမွလည္း...ဟြန္း လူဆိုးမေလး...
လေတာင္ထြက္ေနပီ...hunတေယာက္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္တာမပီးေသး...luကေတာ့ေက်ာင္းေ႐ွ႕ကစားကြင္းက...ဒန္းေလး..ေပၚမွာ...
Hun:ဟင္း ...ငါလည္းသူနဲ႔က်မွမလုပ္ဖူးတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ေနရတယ္....ဘာလဲ..ငါေပ်ာ္ေနတာလား...sehun!မင္းေတာ့႐ူးပီ...သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနရတာေတာင္ေပ်ာ္ေနရတယ္လို႔.....
Hunသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ပီး ကိုယ္လက္သန္႔စင္ကာ...အျပင္ဘက္ထြက္လာလိုက္သည္.....လေရာင္ေအာက္မွာေက်ာင္းဝတ္စံုေလးနဲ႔ဒန္းစီးေနေသာေကာင္မေလးတေယာက္...
Hun:ဟယ္...Lu ...မျပန္ေသးဘူးလား..ကိုယ္ကျပန္ပီထင္ေနတာ.....
Lu: ေျသာ္...ကိုယ့္ကိုကူညီလုပ္ေပးတဲ့သူ႔ကိုမေစာင္ပဲျပန္စရာလားလို႔...
Hun: အ့ေလးေတြခ်စ္တာ...
Lu: အမ္...ဘာေျပာလိုက္တာလဲ...
Hun:ဘာမွမဟုတ္ပါ္ဘူး ေနာက္က်ေနပီျပန္ရေအာင္လို႔......
ႏွစ္ေယာက္သားကားေပၚတက္လိုက္ၾကပီး...hunကluကိုခါးပတ္ပတ္ေပးလိုက္သည္...
အတန္ၾကာေတာ့....ေရာက္ပီ...ဆင္းလို႔ရပီ....ဟုေျပာၿပီးluဘက္လွည့္ၾကည့္ရာ....ကေလးတေယာက္လိုအိပ္ေမာက်ေနေသာLu..
Hun: ဟိုး...ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ေကာင္မေလး....ငါမင္းကိုအရမ္းခ်စ္မိေနပီကြယ္....hunလည္းluကိုမႏိူးခ်င္ေတာ့တာနဲ႔ ...အသာေလးေပြ႔ခ်ီလိုက္ပီးအေဆာင္ထဲဝင္သြားလိုက္သည္....
တီေတာင္...တီေတာင္....
Yeoun:ဘယ္သူလဲ...
Hun:ကြၽန္ေတာ္ပါ...hunပါ....
Yeounတေယာက္ေပ်ာ္သြားပီးတံခါးေပါက္ကိုအလ်ွင္အျမန္ေလးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္...ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္မ်က္ႏွာကြက္ခနဲပ်က္သြားၿပီး....
Yeoun:႐ွင္နဲ႔ luနဲ႔က.....
Hun:မင္းထင္သလိုမဟုတ္ပါဘူး....ကြၽန္ေတာ္ကသူသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေနတာကိုေစာင့္ေပးတာပါ...ၿပီးေတာ့ျပန္လိုက္ပို႔တယ္ဒါေလာက္ပါပဲ...
Yeoun prov:မသိမသာျပံဳးလိုက္ပီး(ျပံဳးမေနနဲ႔ကမ hunကနင့္အတြက္ျဖစ္လာမွာမူတ္ဘူး.<<Author ဝင္ေယာင္တာ...ဟဲ)....အ့ဆို...ဒီဘက္လာပါ...
Hunလည္းLuကိုအခန္းထဲပို႔ေပးခဲ့ၿပီးခ်က္ခ်င္းလွည့့္ထြက္လာခဲ့သည္...
အိမ္သိုအျပန္...လမ္းမွာ...ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္...မ်က္လံုးအျပဴးသားျဖစ္သြားေတာ့သည္.....အပိုင္း၈ေမ်ွာ္