MAGNETISED

κεφάλαιο 1

Πολλές φορές οι άνθρωποι ζητούν κάτι παραπάνω από αυτό που υπάρχει δίπλα τους. Έτσι έκανα και εγώ. Δεν εκτίμησα κάτι πολύ πολύτιμο. Όλα ξεκίνησαν πριν τρία χρόνια όταν η μητέρα μου είχε την ιδέα να αλλάξει την ζώη μου.

'' Gregg σε παρακαλώ βγες από το δωμάτιο σου! 'Ελα να φάμε. ''

'' Έρχομαι σε ένα λεπτό! '' Της είπα μήπως και με αφήσει λίγο ακόμα μόνο μου. Θεωρεί πως δεν έχω κοινωνική ζωή, όμως με αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου, ασχολούμαι. Μιλάω σε ένα σάιτ με άτομα που με καταλαβαίνουν. Δεν μου λένε τι να κάνω, και επιπλέον δεν χρειάζεται να με δουν από κοντά ποτέ. Δεν μπορούν να αλλάξουν γνώμη για εμένα γιατί πολύ απλά τους δείχνω έναν Gregg που θα ήθελα να ήμουν, όχι αυτόν που είμαι...Αν με γνώριζαν θα άλλαζαν γνώμη.

''Δεν θα στο ξαναπώ κατέβα κάτω να φας!'' Έκλεισα το λάπτοπ μου και αποφάσισα να κατέβω.

'' Σήμερα θα έρθει η Shey να πάτε σινεμά. Της είπα πως εσύ το ζήτησες''

'' Σοβαρά τώρα! Αυτή; Σου έχω πει δεν χρειάζομαι κανέναν! Γιατί θες τόσο πολύ να έχω φίλους! Δεν λέω είναι πολύ καλή κοπέλα, αλλά σου έχω πει δεν θέλω κανέναν! ''

'' Το σέβομαι αγόρι μου, μια μάνα δεν μπορεί να βλέπει το αγόρι της σε αυτή την κατάσταση! Αν δεν φτιάξει η διάθεση σου με την Shey πολύ φοβάμαι πως θα πάμε σε ειδικό''

'' Δεν είμαι τρελός! Την ησυχία μου θέλω! Ο πατέρας μου θα με καταλάβαινε κάποτε, αλλά προτίμησε την δουλειά του από εμάς. Για αυτό και εσύ ακολούθα τον άντρα σου και κοίτα την δουλειά σου! '' είπα και σηκώθηκα από το τραπέζι. Δεν άγγιξα το πιάτο μου, κάτι που θα στεναχωρήσει την μάνα μου ακόμα περισσότερο.Την αφήνω πίσω στην κουζίνα και κλείνομαι στο δωμάτιο μου. Κοιμάμαι σιγά σιγά.

Ένας δυνατός ήχος διακόπτει τον ύπνο μου. Κάποιος χτυπά την πόρτα μου. '' Ναι;'' λέω ίσα ίσα που ακούω τον εαυτό μου. '' Ελπίζω να είσαι έτοιμος η Shey είναι κάτω και σε περιμένει'' η μητέρα μου όπως πάντα. Της είπα πως σε ένα λεπτό θα είμαι έτοιμος και έφυγε. Δεν ξέρω καν τι να φορέσω. Δεν με νοιάζει και τόσο. Άρπαξα το γκρί φούτερ μου από την καρέκλα στο θρανίο μου έβαλα και ένα μαύρο παντελόνι έδεσα τα αθλητικά μου και κατέβηκα στο σαλόνι.

Εκεί ήταν η Shey όμορφη, φτιαγμένη όπως πάντα. Τα ίσια μάυρα μαλλιά της την κάνουν να διαφέρει από της κοπέλες στην πόλη. Είναι απλός άνθρωπος και εκείνη φοράει ένα ροζ φούτερ και ένα τζιν.

"Γεια σας. Είμαι έτοιμος, πάμε'' Λέω καθώς τραβάω την Shey.

Χαιρέτησε την μητέρα μου και έκλεισα την πόρτα.