♡MAVİŞİM♡

Terk Edilme

Merhaba yb geldi.Şarkıyı başlatın derim ;).....AlSel ♡♡

Ali odadan çıkmıştı."Ali yapma." "Sinirimi başka türlü atamam." "Ne sinirinden bahsediyosun?Bizi ayıramazlar." suratımı avuçları içine aldı."Korkma.Sadece bana şans dile." dedi ve ringe çıktı.Ringte ise Ali'nin 8 katı bir adam vardı.Başlamıştı adam bi vuruşla Ali'yi yere yıkmıştı.Hemen yanına koştum."Ali sakın bırakma.Pes etme tamam mı?" ayağı kalktı.Fakat kalkmasıyla düşmesi bir oldu.Adam Ali'ye tekme atmaya başladı.Ali ise gözlerini yummuştu."ALİ KALK!" diye bağırabildiğim kadar bağırdım.Ali sonunda gücünü toplayarak kalktı.İlk önce bana baktı.Sonra adama o sert bi yumruk geçirdi.Adam yere yığıldı ve kalkamadı.Hemen ringe çıktım."Aşkım!Aferin sana!" dedim ve boynuna atladım.Elimden tutup ringten indirdi beni."Hadi Selin gidiyoruz." diyip beni çekiştirmeye başladı.Arbaya bindik."Eee sinirini atabildin mi bari?" "Çok güzel attım." dedi ve dudaklarımızı birleştirdi.Ayrıldık ve arabayı sürmeye başladı.Ama dağ evine sürmüyordu.Farklı bi yere.Bizi kumsala getirdi."Ali niye geldik buraya." "Ayrılmalıyız." dedi suratına baktım sadece.Suratım üzgün bi hal almaya başladı."N-ne?" "Özür dilerim Selin." "Ben bunu hakedecek ne yaptım?" "Hiçbişey." dedi cevap vermeden arabadan indim.Gidip kumlara oturdum."BEN BUNU HAKEDECEK NE YAPTIM!?" diye bağırmaya başladım.Ali geldi yanıma.Son kez kollarına aldı beni."Senin hiçbir suçun yok koca gözlü kız." dedi."Dokunma bana!Uzak dur benden!" diye bağırmaya başladım.Ondan ayrıldım.Ara sokaklara girdim.Daha sonra caddeye çıktım.Bi taksi tutup eve gittim.Nazlı şaşkın ve kızgın gözlerle bana bakıyordu."Selin noldu?" "Nazlı konuşmak istemiyorum!" dedim ve odama çıkıp kapıyı kitledim.Kapının önüne oturdum.Dizlerimi kendime çektim.Parmaklarımı saçlarımın arasına geçirdim.Ağlamaya başladım.Terk etti.Beni terk etti!Ona söz vermiştim daha bu sabah.Ayrılmıcaktık.Kalbim hep Ali diye atıcaktı.Onun o maviş gözlerine hapis olucaktım.Sonsuza kadar onun mavi gözlerinde yaşayacaktım!Annemin, Haluk abinin, Nazlı'nın ve Ali'nin sesleri gelmeye başladı.Kapıyı açmamı istiyorlardı.Ama sırf Ali var diye açmıcaktım."Selin nolursun aç bak.Seni bırakmak istemezdim.Hemde hiç-" "NEDEN BIRAKTIN O ZAMAN!?" diye bağırdım."Babamın suçu!Lanet babamın suçu!Beni tehdit etti!" "Ali biz hani herşeyin önünde durabilirdik?" "Selin çok önemli bi bilgi verdi bana.Bu bilginin sana zarar vermesinden korkuyorum." dedi kapıyı açtım içeriye sadece Ali'yi aldım."Ne bilgisi olursa olsun senden ayrılmama sebep olamaz!" dedim ve dudağımızı birleştirdim."Selin çok büyük bi tehdit bu." "Söyle bana." "Seni öldürme tehditi!" sadece onun mavi gözlerine odaklandım.Korku vardı gözlerinde.Beni kaybetme korkusu."Ali beni bırakma." dedim oda bana sarıldı."Asla bırakmayacağım." Kapıyı kırmışlardı.Kıran ise Haluk abiydi.Annem beni dışarı sürükledi."Selin hadi hazırla pılını pırtını gidiyoruz." "Anne ben gitmek istemiyorum." "Biliyorum.Aşık olmuşsun bunu engelleyemeyiz ama olmaz Selin.Sende beni anla." "Peki anne.Ben o zaman toparlanıyım." dedim burukça bir gülümseme ile.Odama gittim Ali yatağıma oturmuş düşünüyordu.Bende yanına oturdum."Ben hep mavi rengi sevdim.Şimdi vazgeçmek zorundayım.O gözlerini ezberledim ben Ali.Bi daha unutmam imkansız." "Benimde." dedi ve sarıldık.Ağlıyordum yine."Ben sana benim için ağlama dedim.Ağlama!" "Beni unutma MAVİŞİM!" "Seni unutamam KOCA GÖZLÜ KIZ!" ikimizde ağlamaya başlamıştık.Ali ağladığını hissettirmiyordu.Ama ben anladım.Ayrıldık.Bişey demeden odamdan çıktı.Çantamı hazırladım.Bu bavuldan nefret ediyorum.Çünkü birilerinden ayrılmama kopmama vesile oluyor.Dışarı çıktım.Ali'nin o gözleri hala aklımda.O gözler unutulamayacak kadar kusursuz.Arabaya bindim ve yolculuğum başladı.Arkamda sadece İstanbul'u değil bi adet mavişte bırakıyordum.Bi adet Ali.Keşke itiraf etmeseydik.Keşke gizli gizli yaşasaydık.Keşke hayat geri alınsaydıda bu keşkeler olmasaydı.Geldik İzmir'e.Her adım attığım an Ali'den bedensel olarak ayrıldım.Ama kalbim hala onunla birlikte.Hoşçakal MAVİŞİM!

---Ali'nin Gözünden---

O iki koca göz olmadan nasıl yaşıcam ben?Onsuz eksik bi şekilde yaşamak?İmkansız!Hemen o lanet babamı aradım.Salona oturmuş."Mutlu musun?Bu arada sadece ben sevdiğim kadını kaybetmedim.Sende kaybettin.Onlarla birlikte beni de." dedim ve dışarı çıktım.Nereye gidicem?Nereye gidersem Selin'i unutabilirim.Unutamam.Söz verdim.Unutmıcam.Kalbimin en derin köşesinde ismin var koca gözlü kız!Hoşçakal KOCA GÖZLÜ KIZ!

(Bittiyse açar mısınız -_-)

---1 Hafta Sonra---

Bir haftadır ne Ali'nin kokusu var, ne iki mavi gözü.Ne de o kurban olsuğum dudakları.Çok özledim be mavişim.Çooook.Seninle kavga etmeyi, barışmayı, dudaklarına kavuşmayı.Çok özledim.En önemlisi o gözlerinde kaybolmayı özledim.Seninle diri diri gömülmeye razıyken en kötü yöntemi kullanmak zorunda kaldım.Senden ayrılmak zorunda kaldım.Kahvaltıya indim ama kimse yemek yemiyordu.Herkes tabağına neşeyle bakıyordu."Anne niye gülüyosun?" "Bugün okulda seni bekleyen büyük bir sürpriz var." yarım saat sonra okula gittim.Bi anda Nazlı ve Peri yanımdan ayrıldı.Okulun kapısının üzerinde 'SENİ BIRAKAMIYORUM KOCA GÖZLÜ KIZ!' yazıyordu.Ali?Karşımda Ali vardı.Boynuna atladım.Ali'de beni döndürmeye başladı."Seni bırakamıyorum koca gözlü kız." herkes alkışlamaya başladı.Hemen dudaklarımızı birleştirdim."Bende." dedim ve ona yine sarıldım.Arkamızı döndüğümüzde Haluk abi, annem, Nazlı, Savaş, Peri kısacası tüm aile vardı.Gülüyorlardı."Seni çok seviyorum Ali!" diye bağırdım.Sonra yine dudağına yapıştım.Islık sesleri ve alkış sesleri gelmeye başladı.

Eve Ali'nin arabasında el ele gittik.Eve dediğim İstanbul'a.Herşeyin başladığı yere.Eve gitmeden önce Ali ile aşkımızı itiraf ettiğimiz yere gittik.Yine uçurumun kenarındaydık.Birbirimize döndük.Ellerimizi birbirine kavuşturduk."Seni seviyorum koca gözlü kız."Seni seviyoru ma-" derken Ali dudaklarımızı birleştirdi.

Biraz duygusal olsun dedim.Voteee....AlSel ♡♡