Don't Fall In Love อย่าตกหลุมรักนาย Cameron

รัก.?

Cameron part

"มึงน่าจะบอกความจริงให้น้องเค้ารู้นะ มึงทำงี้มึงก็เจ็บเอง" แนชพูดขึ้นจากที่ลีฟวิ่งออกไป

"เออ แทนที่มึงจะแคร์น้องเค้า มึงกลับมากลัวว่าน้องจะเป็นอะไร ถ้าเป็นกุนะ กุจะอยู่ดูน้องเค้า ให้ปลอดภัย" แมทพูดขึ้น ใช่ ทำไมผมคิดไม่ออกวะ แย่จริงๆ

"เฮ้ยไปไหน" ผมวิ่งออกมาตามหาโอลีฟ นั่นไง

"ชั้นรักพี่แคม โคลอี้ ชั้นรักเค้า" รัก? โอลีฟบอกว่ารักผมหรอ

"โอลีฟ!!" ผมตะโกนเรียกเธอ เธอหันมาหาผมช้าๆ

"คือ...พี่" โถ่เว้ย! ทำไมแค่นี้พูดไม่ได้วะ

"ไปเถอะ โคลอี้" โอลีฟมองผมนิ่งๆ แล้วเดินหนีผมไป

"พี่ โอลีฟจะกลับไทย หลังสอบเสร็จเทอมนี้จะทำอะไรก็รีบทำนะ ก่อนจะสาย" แอลรอนเดินมาบอกพร้อมตบไหล่ผม กลับไทยหรอ ไทย ไม่มันจะไม่มีวันนั้น!!

OLIVE PART

หลังจากที่ชั้นหนีพี่แคมขึ้นมา ชั้นก็เหม่อตลอดเวลา เห้อ รีบๆสอบซักทีเถอะ อยากกลับไทยแล้ว ไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้เลย โอ้ยย!! ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด

"ยัยลีฟ!!" ชั้นสะดุ้งกับเสียงเรียก

"โอ้ยยย ไรเล่าจะโกนทำไม" ก็จริงอะ ใกล้แค่นี้ตะโกนทำไม

"แหมมม ชั้นเรียกแกนานละ เหม่ออยู่ได้" โคลอี้จิ้มแก้มชั้น

"จะกลับไทยจริงหรอวะ"เจคอปพูดขึ้น

"อืม คิดถึงพ่อกับแม่อะ" ชั้นตอบพลางมองไปทางหน้าต่าง

"คิดถึงพ่อแม่หรือหนีใคร" แอลรอนพูดเสียงขรึมๆ มันเป็นอะไรวะ? ดุจังงึ้ยยย

"หนีใคร ชั้นต้องหนีใครด้วยหรอ"

"งั้นแกก็เรียนนี่จนจบเกรด12" เห้ย บ้าหรอ โคลอี้พูด

"บ้า ชั้นก็ต้องกลับไปหาพ่อกับแม่บ้างสิ"

"แก รักพี่แคมไม่ใช่หรอลีฟ!" แอลรอนพูดดังขึ้น

"ก็ใช่ไง แต่ชั้นรักเค้าข้างเดียว พี่แคมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชั้นชอบเค้ามากกว่าแฟนคลับคนนึง แต่ยั่งว่าอะนะ แฟลคลับจะรักศิลปินมากกว่านั้น มันเป็นไปไม่ได้หรอก" ชั้นเริ่มพูดเสียงสั่น

"ได้สิ!" เอ๊ะ O_o

มาแล้ว ใกล้จะเปิดเทอมแล้วอาจจะยุ่งนิดนึงน้าา (มัวแต่ซื้อของแหะๆ) เอาเป็นว่าฝากเม้น โหวตด้วยนะจ้ะ ><