Marinette
O kadar sinirliyim ki lila'nın gidip saçını başını yolasım var. Adrien'ında....
Bilmiyorum ki adrien'a söyleyecek söz bulamıyorum. Onları o şekilde gördüğümüzde zaten alya hemen yanlarına gitmişti. Ben hemen ordan koşarak uzaklaştım. Ölesiye ağlıyordum. Hıçkırıklarımı duymuş olmalı ki alya yanıma geldi."Marinette lütfen üzme kendini. Adrien'ın bi açıklaması olduğuna eminim"
"Hiç sanmıyorum alya. (Hıçkırarak)Bu sefer bitti ,adrien benim için bitti."
Çökmüştüm resmen. O kadar canım yanıyordu ki... Bunca zaman onun için çabaladığım çocuk gitmiş gözumün önünde başka bir kızı öpmüştü.
Adrien
Lila nasıl böyle birşeye cesaret edebilir. Anında onu kendimden iktirsemde alya bizi görmüştü ki bize çok sert konuşmuştu. Lilayı kenara çekip otobüsten indim.
Şuan o kadar sinirliyim ki. Umarım lilanın yaptığını başkalarıda görmemiştir. Bir dakika, ya marinette'de gördüyse, of lila ne yaptın senn!!!Otobüsten indiğimde nino'nun yanına gittim. Ama o haklı olarak yüzüme bile bakmamıştı. Ne olduğunu bilmiyordu çünkü...
Nino'ya fırsat vermeden lafa girdim."Nino dostum öncelikle sana söylemem gerek... ben otobüste hemen arkandaydım ve lila benim önümü kesti. Bana birşey söyliyceğini söyledi ama beni kendine çekip öptü. Yani ben asla böyle birsey yapmak istemezdim. Çok üzgünüm"
"Biliyorum dostum. Marinette'i sevdiğini dün söylediğinde gerçek sanmıştım. Ama bunları ve marinette'in ağladığını görunce sana çok kızdım. Aslın-"
"Bekle biraz marinette ağlıyor mu!?!?!, Nerde hemen onu görmeliyim."
Koşarak marinette'i aramaya gittim. O sırada chloe peşimden geldi ve koluma sarıldı. Galiba olanları görmemişti. Ama şuan hiçbirşey umrumda degil chloe'yi görmezden gelip ittim ve devam ettim.
Nino
Lafımı bitirmeme bile izin vermeden marinette'i aramaya gitti. Aslında marinette'in onu sevdiğini bilmiyordu.Daha gezinin ilk günü alya söylemişti bana. Onları yakınlaştırmak için planlar yapmaya başlamıştık bile.Bunu onunda ögrenmesi lazımdı. Ama artık çok geç olabilir. Hemen adrien'ın arkasından koşup yanına gittim.
Marinette
Artık ağlamayı kesmem gerekiyordu.
Hoca bize seslenip duruyordu. Ama benim hoca bile umrumda değildi. Şuan alyaya sarılıp ağlamakla meşguldüm. O sırada geriden gelen sesler duydum. "Marinette...marinette..."
"Alya...alya... nerdesiniz?!?!"Bunlar adrien ve ninoydu. Hemen alyanın kolundan tuttum ve koşmaya başladım. Hocanın yanına geldik. Koştuğumuz için nefes nefese kalmıştık. Hemen arkamızdan adrien ve ninoda bize katıldı. Ben arkama bile bakmıyordum. Eski marinette yoktu artık. O öldü.
Adrien
Sıraya girdiğimizde iki üç defa marinette'e seslendim,ama beni takmamıştı. Galiba bizi gördüğü için olmalı. Tabi ya o da beni seviyor. "Nasıl faredemedin adrien nasıl!!"
Marinette'in gönlünü almam gerekiyor. Ama nasıl?? O sırada yanıma nino geldi ve omzuma dokunarak kulağıma birşeyler fısıldamaya başladı."Dostum sana bunu daha ömceden söylemem gerekirdi ama marinette seni seviyor... hemde çok. Banada alya söyledi."
İçimden"biliyordum işte".
Nino'ya dönerek "biliyorum dostum. Daha yeni farkettim artık çok geç değilmi. Ben onu kaybettim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Little AGRESTE (Askıda)
Fanfiction-bu dünyadan gitsem bile... -şşt.. böyle konuşma asla öyle bişey olmaycak -ama olursa... -bende seninle gelirim...