~KALP~

~KORKU~

Arabanın durduğunu farkettikten sonra, kafamı kaldırıp camdan dışarıyı seyretmeye başladım. Durduğumuz yer gerçekten de harika bir yere benziyordu. İki katli bir villayı andıran evin önünde durmuştuk. İki katlı evin kocaman bahçesi vardi. 

"İnmeyi düşünmüyorsun herhalde?"

Duyduğum sesle düşüncelerimden sıyrılıp arabadan indim. Selim denen çocuk önde ben arkada iki katlı evin kapısına doğru ilerledik. Cebinden anahtarı çıkarıp kapıyı açan Selim bana nefretle bakarak; 

"Yukarıda ki ikinci oda senin. İçerisinde tuvalet ve banyosu da var."

"Yani"

"Yanisi su ki zorunlu kalmadıkça odadan çıkma. Çünkü seni görmek istemiyorum."

"Bir dakika ya beni zorla buraya getiren sensin. Asıl ben seni görmek istemiyorum."

"Tamam o zaman anlaştığımıza sevindim. İkimizde birbirimizi görmek istemediğimize göre gidebilirsin."

Off bu aptal beyinli kendini ne sanıyordu acaba. Neyse fazla üstelemenin manası yok diye düşünerek tarif ettiği odaya çıktım. Gerçekten bu oda çok güzeldi. Odanın ortasında çok büyük bir yatak vardi. Dolap, çalışma masası, portreler odanın görünümünü çok hoş bir hale getirmişti. Acaba bu evde tek başına mi yaşıyordu?
Hemen yatağın üzerine çıkıp şarkı söylemeye başladım. Keyfim yerine gelmişti. Yaklaşık on dakika kadar yatağın üzerinde debelendikten sonra yorulduğumu farkederek kendimi kocaman yatağa bıraktım.

Selim'den

Kızı eve getirdikten sonra bende odama geçtim. Rahatlamaya ihtiyacım olduğunu düşünerek kendimi sıcak bir duşun altına bıraktım. Duştan çıktıktan sonra kendimi yatağa attım ve düşünmeye başladım.
Tamam bu aptal, bas belası kızı eve getirmiştim. Ya bundan sonra ne yapacaktım? Ömür boyunca o kadının kızına bakamazdım. Off baba düşündükçe çıldırıyorum. Hayır yaptığını aklım almıyor. On beş yıldır aşık olduğu, odasının her köşesini fotoğraflarıyla süslediği kadının kızını bana emanet etmekte neyin nesiydi. Benden çocukluğumu alan, babamı elimden alan kadının kızına nasıl bakacaktım? Dahası onunla ayni evde kalacaktım ama bunu yapmalıydım babamı herşeye rağmen çok seviyordum ve onun vasiyetini gerçekleştirmek zorundaydım. Zordu biraz ama olsun yapacaktım. Belkide en iyisi o kızla muhatap olmamaktı. Onu fazla görmezsem benim için daha iyi olacaktı.

3 Saat Sonra

Asel'den

Gözlerimi açtığımda odanın içi zifiri karanlıktı. Kahretsin! Işıkları açık bırakmayı akıl edememiştim. Hemen yatağın içine sindim. Simdi ne yapacaktım? Yataktan da kalkamıyordum. Gözlerimi sıkıca kapatarak "Seliimm!" diye çığlık attım. Umarım duymuştur sesimi. Bir beş dakika kadar korku içinde bekledim. Fakat ne gelen ne de giden vardi. Tekrar bağırmaya karar verdim. Fakat boğazım düğümlenmeye başlamıştı. Kendime daha fazla hakim olamayarak ağlamaya başladım. Evet ağlıyordum. 3 senedir gözümden bir damla bile yaş düşmemişti. Annem ile babamı kaybettiğimde de ağlayamamıştım. Şimdi ise bir korku beni ağlatmayı başarmıştı. Ağlayamadığım 3 senenin acısını çıkarırcasına ağlıyordum. Birden ışıkların yandığını farkettim. Fakat ben hala ağlamaya devam ediyordum. Gözümün önünde beliren kisi yatağın yanına oturarak beni kendine doğru çekti. Bana sıkıca sarılmaya başladı. O beni sarıp sarmalarken ben de ağlamaya devam ediyordum. Ağlıyordum, annemi ve babamı kaybettiğim o lanet kaza için ağlıyordum. Aynı arabada bende olmama rağmen, hala hayatta olmama ağlıyordum. Ailemi kaybettikten sonra beni yalnız bırakan akrabalarım için ağlıyordum.

"Tamam sakin ol. Yanındayım"

Kafamı omzuna gömdüğüm kişinin kokusu bütün vücudumu etkisi altına alırken rahatladığımı hissettim. Bu çocuğun anlayamadığım fakat bana iyi gelen bir yanı vardı.
Selim beni rahatlatmaya çalışırken yavaş yavaş gözyaşlarım dinmişti.

"Tamam iyiyim sağ ol." diyerek Selim'den ayrıldım.

"Nooldu? Kabus mu gördün?"

"Hayır.  Okluofobim var. Işıkları söndürüp uyumuşum."

"Neyin var?"

Hafifçe gülümseyerek "Yani karanlık korkum var."dedim.

"İyiysen aşağıda birşeyler var yersin" diyerek odayı terketti.

Anlamıyorum. Bir insan bu kadar sert olamaz. Nasıl beceriyor acaba? Yoksa sadece bana karşımı böyle?

Evett. Yeni bölüm canlarım. Biraz uzun bir bölüm oldu.
Votelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum. Yorumlamazsanız nasıl yazdığımı anlamam mümkün değil. Biraz destek lütfen...
Vote+Yorum