Does FOREVER Exist?

23

A/n: this chapter is dedicated to jemielpinon3. Hey cutie! Thanks sa motivation. Hope you'll like this chap!😉 enjoy reading!☺☺

Shana Ly Chiu POV

Wedding day ngayon ng pinsan namin ni Chy.

At pareho kaming abay. Fudge!

I'm not really comfortable wearing dress and make-up. It's very itchy in the face! Grrrr!

"Hey! Bakit ka naka-busangot! You were very beautiful in that dress!" It was Chy. And she's more beautiful right now with her maid of honor dress. Para nga din siyang ikakasal e. Lalo na't may hawak din siyang boquet.

"Duh!? Stop teasing me will you!? How many hours will I be wearing this shits! Nakakairita na!" Naiinis na sabi ko sakanya.

At pinagtawanan lang ako ng gaga! Grrrrr!

Lahat kami present of course. Hindi pwedeng hindi dumalo ang mga kaibigan namin dahil nandito kami ni Chy.

And also our relatives sa father side ay nandito rin.

Kinda bongga ang kasal.

Kasalukuyang nagpapalitan na sila ng vows. Magkatabi kami ni Chy. At pagtingin ko sakanya ay para siyang tanga na nakangiti at nag-iimagine.

Malala na talaga to. Umuwi lang sa Leyte, pagbalik ay naniniwala na sa pag-ibig.

"Isara mo nga yang bunganga mo. Nagmumukha kang tanga promise!" Bulong ko sakanya at pansin ko ang pagba-blush niya. Tsk! Tsk! Napailing nalang ako.

"Sama mo. Ang sweet ng groom no? Haha!"

"Ulul!. Exit na muna ako at naiihi na ako." Saad ko at hindi ko na siya hinintay na sumagot dahil talagang ihing-ihi na ako.

Ito palang ang nakita kong simabahan na sobrang lawak at talaga namang nahirapan ako sa paghanap ng CR.

Nasa likod lang pala. At hindi mo aakalaing CR dahil ang lawak at ang disenyo ay parang canteen lang.

Kaloka!

Ng mailabas ko ang kilig ko ay nagmamadali akong lumabas dahil baka tapos na ang seremonya at baka maiwanan pa ako.

Pero minamalas nga naman dahil may naka-bunggo pa ako!

"Ano yang katawan mo!? Bakal! At grabe koya ha!? Alam mong nagmamadali ako hindi ka man lang umiwas!" Sigaw ko na hindi tumitingin sa nakabangga sa akin dahil abala ako sa pagsapo ko sa noo ko.

Ang sakit! Imba. Parang bato ang dibdib niya!

"Kumusta kana?" O____o

Pagtingin ko ay hindi nga ako nagkakamali.

Ilang taon na ba?

Gaano na nga ba katagal ng huli kong marinig ang boses nya? Pero ngayon ay parang kanina ko lang ulit siya narinig dahil ganon ko na lamang ka-saulo ang boses niya.

Gaano katagal ko na ba siyang hindi nakita?

Sa sobrang tagal ay hindi ko na maalala.

Na-miss ko siya.

Ang taong nanakit ng sobra sa akin at ang taong basta nalang akong iniwan.

"Anong ginagawa mo dito?" I said with a cold tone instead. Dahil ayaw kong ipahalata na sabik na sabik na naman ako ulit sakanya.

Bakit dati? Ang tapang kong maghabol? Bakit dati ay wala akong pakialam kung gaano na ako ka-desperada? Bakit dati? Sabi ko sa sarili ko, kapag makita ko ulit siya ay sasabihin ko ulit kung gaano ko siya kamahal at bumalik na siya sa akin.