I Fixed my Hair and Kinuha ko na phone ko to check if may nag message. This day is so exciting ngayon ko siya makikita, Miss na Miss ko na siya. Nagsuot ako ng Denim shorts, loose top and sneakers.
"Paalis na ako" Wah Kinikilig ako! It's really happening siguro matagal nadin kaming naguusap for months but ngayon kami parang magdadate.
"Ingat! I'll be on my way too" Nagpaalam na ako sa parents ko even though bad girl ako at pupunta na sa cafe kung saan kami magkikita.
After 16 minutes nakarating na ako kabado na ako. Para bang first time kami magkikita, Hinubad ko muna yung nerdy glasses ko tapos tumingin ako sa phone ko.
Active Twenty Minutes Ago.
Hmm..Bat wala pa kaya siya? Im sure dapat mas mauuna siya sakin. Naglaro nalang ako ng games a few minutes dumating na sya at umupo siya sa harapan ko.
*Flash Back*
"Ayoko dyan ka sa harap ko!" Pangugulit ko sa kanya.
"Pano ayoko nga! Gusto ko katabi kita ayoko malayo sayo e!" Bumabanat banat pa sya pero umiling pa din ako.
"Hindi ka kasya, Diyan ka nalang" Tatayo pa sana sya pero pinaupo ko siya ulit.
"Hephep! tigil upo na kasi" natatawa pa ako habang pinipigilan siya.
"Basta next time for sure tatabihan na kita ah!" kumalma na sya sa pag upo nya tapos tuloy tuloy usapan namin.
*End Of Flashback*
I thought he was gonna sit Beside me. These past few weeks i can sense na may mali but i thought pag nagkita kami everything will be Okay? Sabi niya sakin always positive okay kakalma ako. Umayos ako ng upo ko ng nakita ko'ng parang may gusto siyang sabihin na hindi niya masabi.
"Is something wrong?" Tinignan ko na siya straight sa mga mata.
"Wala ok lang, ano kain na tayo?" chinange niya yung topic tapos tumingin nalang sa Menu. Hanggang ngayon ba naman may problema padin siyang hindi sinasabi sakin?
"Bakit ba ayaw mo sabihin?" Kinuha ko sa kanya yung Menu. "Tell me." Tinignan nya lang ako hindi padin sya nagsasalita.
"So you want to get doon sa point na sinasabi mo? Hinihintay mo lang ata ako eh." Hinawi ko nalang buhok ko tapos ngnitian ko pa siya Magsasalita sana ako kaso nagsalita siya.
"I told you nothing's wrong, I'm sorry babe. Kain na tayo. Ako magbabayad ah." Nagorder na sya ako gulong gulo how can i eat? ugh tinry ko nalang magisip ng positive ng bumalik na siya.
"Uhm Nagkita na din tayo" Nginitian ko siya.
"Oo nga eh antagal na haha" sabi niya, hanggang ngayon ba naman cold sya.
Dumating na order namin tapos kumain kami tahimik padin. I can sense something's wrong ayoko na mag panggap na masaya ako sa lagay ko ngayon kaya nagsalita na ako. tumayo na ako para magsalita ng pigilan nya ako tapos hinawakan niya kamay ko.
"I'm sorry babe. I can't explain kasi alam ko naman na alam mo. I just want to see you one last time and thank you. I'll go now babe, I'm so sorry." Binitawan nya kamay ko at napa upo ako.
Broken.Hurt.Depressed.Fooled.Left. I Stared blankly.
Tinignan ko phone ko basa na sya dahil sa mga luha ko and biglang may nag notify sa phone ko.
BINABASA MO ANG
The fear of being Attached
Teen FictionFor me What matters best is that there's Love. How come i loved too much that i didn't know you can Hurt More. "I'm sorry I've changed" He whispered. "No, I'm sorry cause I've Changed too" and my story starts the end of Forever.