Chapter 1: New Life
Now I'm here standing far away from our old house. It hurts seeing Granny suffering. She is always blaming herself.
"I'm sorry Granny, just give me more time to have guts to face you." I mumbled to myself.
"Bellona, are you sure you don't want to face your Granny?" Mom asked worriedly.
She is not my biological mother but when my family's gone, she adopted me. Malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil kinupkop niya ako kahit hindi niya ako ka mag-anak.
"This is not the right time mom." Yun na lamang ang nasabi ko dahil ayokong may masamang mangyari pa kay Granny.
"Okay", she sighed. "I'll wait in the car." She said as she tapped my shoulder and leave.
I closed my eyes and let my tears fall when an image flashed on my mind- the day when I became broken.
"Bellona we're here." Mom said.
Hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa paaralan na papasukan ko dahil masyadong occupied ang utak ko.
Binuksan ko ang pintuan ng sasakyan at lumabas na.
'This is it.' Sabi ko sa sarili ko.
"I'll go ahead...take care of yourself." Mom said.
"Yes mom, I will. Love you."
Agad kong hinanap ang section ko dahil bago lang ako rito kaya nagtanong ako sa ibang mga estudyante.
"Excuse me, Do you know where is the room A for 4th yr. Highschool?" Saad ko sa babaeng nadaanan ko.
Itinuro naman niya sa akin kung saan kaya agad ko itong pinuntahan.
Nagdadalawang isip ako kung papasok ba ako dahil may teacher na sa loob pero napag desisyunan kong umatras na lang ngunit nawala ako sa balanse ng may nanggulat sa akin.
Pero labis akong nainis dahil imbis natulungan niya ako ay tumawa lang siya.
"What's happening here?" Saad ng matandang babaeng nakauniporme na parang guro.
Tumikhim muna yung lalaking nakabangga sa akin at sinabing, "Nothing Ma'am."
"Are you okay miss?" Pagbabalewala ng matandang babae sa lalaki at tinanong ako.
"Y-yes Ma'am." Agad kong sabi.
"Ok, then what are you doing here?" Tanong niya.
"Ah-hmm--" magsasalita sana yung lalaki ngunit inunahan siya ng matandang babae.
"Go back to your classroom now!" Galit niyang saad.
Agad na umalis ang lalaki ngunit ako naman ay hindi alam ang gagawin.
"Bakit ka pa nandito? Where is your classroom?" Tanong niya sa akin.
Nilingon ko yung classroom para ipaalam na iyon ang room ko. At agad naman niya itong naintindihan.
"Oh so you're the transferee... well, I see." Saad niya.
"I'm Mrs. Cruz, a supervisor. Nice meeting you." Sabay lahad ng kamay.
Tinanggap ko naman ang kamay niya para maki pag- shake hands.
Lumabas ang isang guro sa classroom.
"Mrs. Cruz, why are you here?" Saad ng guro.
"She's the transferee I've said before." Saad niya sa guro. "Ms. Bellona Go right?" Tanong sa akin kung yun ba ang pangalan ko at tumango lamang ako. "This is Ms. Dy, your adviser." Saad naman niya sa akin.
I just bowed my head.
"I will take care of her Mrs. Cruz." Saad ng guro.
Tumango lamang si Mrs. Cruz at umalis na.
"I'm Kristine Dy but you can call me Ma'am Dy. Come on let's go inside."
"Class, this is Bellona Go your new classmate and I hope you all be good to her." Saad ni Ma'am Dy.
I bow my head to show some respect.
Buti na lang at hindi ko na kailangan pang i-introduce ang sarili ko.
"Bellona, sit beside Ms. Park." Sabay tinuro ang bakanteng upuan sa tabi ng babae.
"Hi! I'm Meireen Park, 16 yrs old, mabait, masunurin at isip bata." saad nung babaeng katabi ko. "And she's Saylee Bae, my best of best friend. Bugnutin, KJ, at walang pakialam sa mundo. 16 yrs. Old din." Sabay turo sa kabilang tabi niya.
Tumango lamang ako sa kanya at ngumiti.
Mabilis natapos ang klase kaya naman lunch break na.
"Bellona, do you want to join us?" Saad ni meireen.
"Uh hindi na... may lunch date kami ng mom ko today." Sabi ko.
"Oh okay. Pero kung gusto mong sumabay andun lang kami sa canteen."
"Sige." Sabi ko.
"Meireen, let's go. I'm already hungry." Sabi ni Saylee na mukhang naiirita na.
"Bye." Yun na lang ang nasabi ni Meireen dahil hinila na siya ni Saylee.
Tinignan ko ang phone ko baka nagtext na si mom at tama naman ako.
Fr: Mom
Bellona, I'm sorry to cancel our lunch date today. I have an urgent meeting with the board members. Babawi na lang ako next time. But be sure not to skip your lunch. Love you sweetie.
Bumuntong hininga ako at nag text na "Okay, there's always a next time. Love you too mom".
BINABASA MO ANG
Broken World
Teen FictionKakayanin mo bang kalimutan ang makasalimuot na karanasan para makaalis sa takot na nararamdaman o bubuoin ang sarili para tuluyan ng makalimutan ang lahat? Tuklasin sa kwentong ito kung paano haharapin ng isang babae ang kanyang nakaraan.
