Chapter 20
Cherry's Pov
"Good morning, beautiful." Lumingon ako, galing sa pinto. Hinarap ko siya. Kumunot ang noo ko nang makita ko siya. Bakit ba ang hilig niya pumasok sa kuwarto ko?
"Anong ginagawa mo dito? Hindi ka ba marunong kumatok?" mataray na sabi ko sa kanya. Tumawa lang ang loko.
"I'll give you something. Para hindi ka na magutom. I bought this food for you to bring." Kumunot ang noo ko sa katangahan ni Mike. Siya ay seryoso; maaga siyang gumising para ibigay sa akin ang mga iyon. Ang daming nakabalot na pagkain. Picnic ba ang pupuntahan ko?
"Anong gagawin ko dito?" tanong ko sa kanya na nakakunot ang noo.
"Itapon mo." Pilosopo niyang sagot sa akin. Natawa ako sa sinabi ni Mike nang tumingin ako sa kanya. Seryoso ang mukha niya. Tumahimik na lang ako. Natahimik na lang ako, iba kasi 'tong pananahimik.
"Oh, ayan na, bumaba ka na diyan," sabi ko sa kanya. Nakatitig lang siya sa akin.
"Tutuloy ka ba talaga?" seryoso niyang sabi. Tumango lang ako, pero hindi ko siya nilingon.
"Ingat ka! Magkita tayo." Tumango lang ulit ako sa kanya.
"Tara na." Sabay hila niya. Bumaba kaming dalawa. Nakasalubong namin sina Mama Nang, Rio, at Tita. Lumapit ako sa kanila.
"Mag-iingat ka palagi Cherry; ‘wag mong pagutomin ang sarili mo! Ingatan mo lagi sarili mo. Wala kami para bantayan ka. Wag ka na kaya umalis dahil lagi akong nag-aalala sayo. Paano kapag nagkasakit? Sinong mag-aalaga saiyo?" Napatingin ako kay tita, at naramdaman kong nag-aalala siya.
"Tita, hindi ko po pababayaan ang sarili ko. Salamat po tita sa lahat." yon lang nasabi ko.
"Magbabakasyon ka dito ah!"
"Opo tita."
"We'll see each other soon," sabi ni Mike, napatalikod ako.
"Seryoso ka," sabi ko sa kanya.
"Oo, baka pormahan ka nila."
"Nandiyan na sundo mo Ate Cherry," sabay turo ni Rio. Lumingon kami, galing sa labas. Kumaway si John sa amin. Lumapit ako kay Mama Nang para magpaalam.
"SAalis na po ako, ingat ka palagi." Sabay yakap kay Mama Nang.
"Cherry, tara na!" sigaw ni John. sarap sapakin lalaki na 'to nagmamadali. Nagpaalam pa ako sa kanila.
"Tita, alis na po kami." paalam ko sa kanila.
"Sorry, nagmamadali kami. Hindi kami bumaba." Nabatukan ni Patrick si John. natatawa na lang ako.
"Naku, bye, baka matrapik pa. Ingat sa biyahe, John."
"Yes po tita," sigaw ulit ni John.
"Bantayan mo siya." Tiningnan ko ng masama si Mike.
"Para sa'yo." Lumingon sa akin si Sarah at seryosong tinitigan ako. Hindi agad ako tumingin. Kilala ko ang babaeng ito. Mukhang may gusto siyang sabihin; Hindi ko lang siya matingnan sa mata.
"Kayo na ba, Mike?" Kanina pa namin napansin na iba ang tingin sayo ni Mike." Yan ang sinasabi ko. Natatakot ako sa mga tanong nila. Ok naman kami ni Mike pero hindi ibig sabihin na babalikan ko siya.
“Nagkaayos na kayo?" napalingon ako kay Patrick. "Kailan pa?" Hindi ako nakasagot dahil sa boses ni John. Narinig kong sinagot niya ang tanong ni Patrick.
“Hindi niyo alam. Nag-ayos na sila kahapon." Tumawa talaga ang loko. Nakatingin lang ako kay John—ang sarap sabunutan, ang daldal din kasi. Loko na 'to. Pagharap ko kay Patrick, nakasimangot siya at humarap sa akin si Sarah.
"Totoo ba Cherry, pinagsasabi ng lalaki ito?" Sabay turo kay John? Napayuko na lang ako at sinagot ang tanong nila.
"Oo! Kami na ulit," mahinang sabi ko sa kanila.
"What?" Sabay pa rin sila. Nagulat ako sa sigaw nila habang si John naman ay tumawa lang.
"Bakit Cherry? Hindi ka ba nag-iisip? Alam mong niloloko ka lang niya ulit." Galit na lumingon si Sarah.
“Alam ko ‘yon. May dahilan ako kung bakit ko ginawa y’on! Sasabihin ko rin sa kanila in due time.”
"Besties, sorry talaga." napayuko ako sa kanila.
“Anong magagawa natin, di ba Patrick? Basta huwag ka lang niyang paiiyakin, makakatikim sa akin gago iyon. Hindi ko alam kung ilang beses kong sinabi sayo na wag kang maiinlove kay Mike. Ito na nga ang sinasabi ko." Hindi ako makatingin sa kanila.
"Pero salamat pa rin sa pagsuporta sa akin," sabi ko sa kanila.
"Well, hindi ka namin matiis hangga't nandito kami sa iyo. right Sarah?" Natahimik ako ng biglang huminto si Patrick sa gilid.
"Anong nangyari Patrick?" sabi ni Sarah sa kanya.
"Mukhang nasiraan tayo."
"Ano?" sigaw talaga ni Sarah. ‘Itong babaeng katabi ko ay bingi. Sigaw talaga?
Tangina, ang tagal naman ni Patrick." Napatingin ako kay John, buti na lang naisipan niyang bumaba.
"Ok na ba?" Ang sarap din sapakin ang isang 'to—kung makapag-utos, wala namang tulong.
“Gago, ok na, bulok naman ang sasakyan mo," natawa ako sa sinabi ni Patrick.
"Tara na,” yaya ni John, ang loko nagmamadali.
"Teka nga, sila Ray ba 'yon?" Napalingon kami sa sinabi ni Patrick.
"Saan?" tanong ni John, sabay tingin.
"'Yon oh," sabay turo ni Patrick. Papalapit sila sa'min. Napatingin ako kay Sarah. Mukhang hindi maganda ang timpla ng mukha niya—nakabusangot. Biglang napatingin silang dalawa sa akin. Nakatitig ako sa kanila, habang si Sarah ay nakabusangot pa rin, pero si Ray, ngayon ko lang napansin nakangiti siya.
Matagal ko nang gustong lapitan si Ray, pero nahihiya ako. Nahihiya ako dahil ako ang dahilan kung bakit sila nagkahiwalay. Gustuhin ko man siyang kamustahin, pero naduduwag ako. Wala naman kasing ginawang masama sa'kin si Ray, pero bakit siya nadamay?
"Kaya pala may lamok," parinig ni Sarah sa kanila.
"Anong nangyari, John?" tanong ni Ray, pero ang mata niya ay nakatingin kay Sarah. Nang biglang nagkatinginan silang dalawa. Tinitigan ko sila habang sinasalubong pa ni Sarah ang mukha ni Ray, pero ngayon ko lang siya nakitang nakangiti. Nahihiya ako kasi ako ang dahilan kung bakit sila naghiwalay kahit gusto ko siyang kamustahin pero duwag ako. Wala namang ginawang masama sa kanya si Ray, pero bakit siya nadamay dito?
"Kaya pala may lamok." Nakikinig si Sarah sa kanila.
"Anong nangyari, John?" Tanong ni Ray, pero nakatingin kay Sarah ang mga mata niya.
"Siraan tayo. Kasing bulok ng sinakyan ni John."
"Ang tanga mo Patrick." Nagtatawanan sila.
"Tara na!" sigaw ni Sarah sa kanila; b”aka gusto mong maiwan dito. .
"Una na kami," paalam ni John. "Mukhang wala sa mood si Sarah," tahimik na sabi ni John sa mga kaibigan namin. Tumingin ng masama si Sarah kay John. "Mag-ingat ka!" sigaw ni Ray.
"Kahit kailan, John, palpak ka! Baka magloko na naman ang sasakyan mo?"
"Wow, badtrip siya; relax lang!" "Ewan ko sayo."
"Sumakay ka na, baka makagat tayo ng lamok." Napatingin ako sa kanila, at tinawanan nila si Ray.
Abangan ang susunod na kwento nina Ray at Sarah, Ultimate Friends Series #2: Hate
BINABASA MO ANG
Ultimate Barkada Series-Series#1-Heartbroken(Mike and Cherry)
RomanceUltimate barkada series Series#1heartbroken Mike and cherry Series#2-hates(ray and sarah Series#3-funny(john and tin Series#4-ultimate crush(jhun and roxanne Series#5-d...
