Mucizem

Arkadaşıma Bulaşma

Arkadaşıma bulaşma bu iki anlamsızca kelimenin bir araya getirdiği cümle aklıma bile gelmezdi mucizemi bana vericeği.O gün her zaman ki sıkıcı kişiliğimle güne başladım her genç kızın rutini olarak saçımı aptalca bi şekle sokup evden çıktım.Okul bu kelime orta okuldayken benim için çok anlamlı bir kelimeydi şimdi ise nefret ettiğim bir kelime her hafta ve her gün bu okulun kapısından girerken ayaklarım geri geri gidiyor yani sadece zorla geliyordum cehenemim di burası benim tabi o güne kadar.O gün bu okulun benim için cennete dönüşüceğini aklıma bile gelemezdi.3.Tenefüs en iyi arkadışıma biraz şebeklik yaparak bahçede gezemek için ikna ettim merdinvenlerden inerken en iyi arkadaşımın biriyle itiştiğini fark ettim tabi adettendir hemen arkadaşıma bulaşma diye çıkıştım daha yüzüne bakamamıştım vay canın karnında ne kadar kas vardır.
Kaşlarım çatık bir biçimde gözlerimi kaldırıp gözlerinin içine baktım bi anda kızgınlığım geçti sebebsizce gülmeye başladım o da gülüyo du içim huzurla dolmuştu ve ilk defa içten gülüyodum bu bir mucizeydi onla daha bir kelime bile konuşmadan güldürmüştü beni mucizeydi yaşamak istedim bir anda.Orda öylece takılıp kalmıştım ki.

"Sanane sen ne karışıyosun"dedi

Evet bu kelime benle konuştuğu ilk kelimeydi kabaydı ama yinede huzur vermişti.

"Karışımın en iyi arkadaşım fil yavrusu"

"Sasalı"

Evet ilk muhebetimiz böyle başlamıştı beni bir hayvanat bahçesine benzetmişti bunu dediği için ona kızmalıydım ama kızmadım çünkü ona karşı içimde hiç kızgınlık yoktu.

O günden sonra sürekli böyle tartıştık hatta bi seferinde yarıya kadar dolu pet şişeyi kafamdan aşa boşaltmıştı her an onu görmek onun sesini duymak istiyorudum.

Mucizem di o benim bu evrenin bana en büyük hediyesiydi bana.Baska ne isteye bilirdim ki bu hayatan.