"PARDON,HER ŞEYİMDİN..."
Ya hani ne kadar zorlarsan olmaz derler ya. Benimkide öyle işte. Ben bizi ne kadar zorlarsam biz o kadar bitiyoruz. Bitmesi gerektiği içindir belki. Bilmiyorum. Tek bildiğim sensiz yapamadığım. Hayatıma böyle devam edemiyorum ben. Belkide sensiz bir hayatı hiç düşünmediğim içindir. Ya da düşünemediğim... Bilmiyorum. Sensiz nasıl uyanılır, sana günaydın demeden nasıl güne başlanılır, öğlen eve gelince bana mesaj atmanı beklemeden o ders nasıl geçer yada iyi geceler demeden gecelerim nasıl iyi olur bilmiyorum... Sen beni özlemeden, ben sana seni özlediğimi söylemeden o gün nasıl mutlu olurum? Sence biz olmadan biz olur muyuz? Biz yokken, sen veya ben ayrı ayrı yaşayabilir miyiz? Belki sen yaşarsın. O yüzden bıraktın beni belki. Bensiz mutlu olacağın için, gülebileceğin için, özlemeyeceğin içindir belki de. Ne vardı yani beni sevseydin. Bırakmasaydın. Beraber mutlu olsaydık? Çok şey mi istedim ben senden? Sadece beni bırakmamanı istedim. Hep beni sevmeni bana ait olmanı, bakışlarının bana mutluluk vermesini, gülüşünün benim içimi huzurlar doldurmasını istedim. Hayatımda belkilere çok yer veriyorum belki ama hiçbiri senin kadar yer almadı hayatımda. Çünkü sen benim her şeyimsin, Pardon Her şeyimdin...
