Hinayaan na lamang ni Jeninang bumuhos ang luha niya habang nakapako parin ang kanyang mga paa sa kanyang kinatatayuan. Naiwan siyang, luhaan, bigo at nasasaktan. But she deserves this pain , after all. She deserves this emotional torture. Masakit may, napangiti siya ng mapakla at nagtungo sa sasakyan upang makapagmaneho na pauwi. Hindi na niya kaya pang bumalik sa loob, not with her puffy red eyes. Patuloy lang siya sa pagluha, habang binabaktas ang daan pauwi, "Malayo-layong byahe 'to." Bulong niya sa sarili. Sa kalagitnaan ng kanyang pagmamaneho, biglang tumunog ang cellphone niya at rumihestro agad ang mukha ng best friend nya sa screen. Nilunok muna niya ang kung anumang bumara sa lalamunan niya bago niya ito sinagot.
"Hello."
"Hoy gaga! Asan ka ba? Kanina pa kami paikot-ikot dito kahahanap sa yo, and thank God, naisipan mong sumagot. Where in the hell are you?!"
Inilayo na muna ni Jenina ng bahagya ang phone sa tenga niya, parang rinig na rinig parin niya ang sigaw ng kaibigan kahit hindi pa ito tumawag sa lakas ng boses nito.
"Ano ba kumalma ka nga, I'm heading home. I'm not feeling well ."
"Ano? You're heading home? Abmoy ka talagang babae ka, hindi ka man lang nagpaalam!"
"I know, I'm sorry. I forgot."
"Jenina naman! Para ka namang bags e, kararating mo nga lang tas uuwi ka agad, ano ba naman yan! What are you, 12? Dinaig mo pa si Adrian e, buti pa hung isang yun may batang kasa--"
Lai stopped in mid-sentence realizing what she just said
"May kasamang bata? Yeah, I know, we bumped into each other earlier. Ang cute nga nung bata e." Jenina supplied
"Jen, are you okay?"
Lai asked, bigla itong kumalma at mararamdamn mo ang concern sa boses nya.
"Oo naman, bat naman hindi ako magiging okay?"
"Aning, sorry talaga. Nawala sa isip kong sabihin sa'yo e. I'm so sorry."
Napasinghap na lamang siya, kahit naman sinabihan siya ni Lai na dadating ito, wala paring magbabago, he's happy now at siya naman, miserable.
"Okay lang, ano ka ba! Actually ilang beses ko nang inimagine ang magiging unang pagkikita namin e, I was imagining worst, really. But to my surprise, it was light. Very light."
Lie. That's a very big lie, Pero wala naman na siyang magagawa, magmumukha lang siyang kawawa kung aaminin niyang nasasaktan pa siya.
"Oh. O-okay. If you say so. By the way let's meet tomorrow ah? May surprise ako sayo."
"Ah Lai kasi,-"
"No buts Jenina, I'm not taking no for an answer."
And the she hung up. Typical Lai.
**
Ikinuyom na lamang ni Adrian ang mga kamao at kinarga si Sam palayo sa babaeng labis niyang kinamumihian. He knows it's unfair to hate her just because she chose to be selfish, because she chose to love herself more. Ano nga bang magagawa niya? Pero hindi nya maiwasang isiping gumanti. He wants to get even. He wants to see her miserable. Pero labis siyang nainis ng hindi man lang ito natinag sa sinabi niya.
Maybe she really did not love me. He thought. Fuck that love. Fuck feelings. Fuck life.
Truth is, he's not married yet. But he's not single either.
