İstisna

2.....bölüm

Ailem söz vermişti bana üniversiteyi  bitirirsen sana yeni bir ev alcaz diye.Şimdi onu gerçekleştiriyorlar.Ve kendimin yeni bir evi olacak .Artık özgürüm .Dilediğim zaman bağrarak ağlayabilecek,veya rahatça bileklerimi kesebileceğim.Mutluydum ilk kez .Neyseki müjdeli haber gelmişti annemler bana istediğim evi almıştı.Evime gittim ve gezdim gerçekten beğendim.İyi seçimdi.Evime yerleşmem  bir günümü alsa da sonunda yerleştim.Bu aşk bana hiç yaramamıştı.Çünkü sigara gibi bir illete bulaşmıştım.Keşki bulaşmasaydım.Şimdi sizde diceksiniz ki bir sürü şey yaşamışsınız buna mı taktın.Gerçekten haklısınız.Sigara ne ki.Neyse artık özgürdüm ya hemen işe başlamıcaktım ara verdim kendime dışarı çıktım biraz  dolaştım gerçekten ilk defa sokakları bu kadar değişmiş gördüm farklıydı.İnanılmaz olsa da ilk defa onun evine gidip onu beklemedim.Ve gerçekten mutluyum.Ne kadarda güzelmiş.Ama zannetmeyin Unuttuğumu .Hala kalbimde çıkmıyo ama artık çıksın.Kalbimi kessin,yarsın ,parçalasın.ama çıksın yeter artık yoruldum.Ben her gece onu düşünmekten bıktım.Ve en önemliside her gece aşkımı yazdığım günlük.Annemlerdeyken gizli gizli okuyordum,ve her okuduğumda ağlıyordum.Ama artık öyle değil .Kendi evimde dilediğince okuyabiliyor ve ağlıyabiliyordum.Büyük bir ihtimal karşısına çıksam beni tanımazdı deyilmi ama ben öyle değildim o benim karşıma 70 yaşındada çıksa 90 yaşındada çıksa ben onu dün gibi hatırlardım.Hani insan aşık olunca ve olanaksız olduğunu anlayınca hiç yarına uyanmak istemez ya işte ben yarında uyanmak istemiyorum.Hala dün gibi derken işte bunu kastediyordum.