Bad Boy is in Love

1.

Διάλειμμα.. Άλλο ένα βαρετό διάλειμμα που περιμένω να περάσει πως και πως. Μετρώ τα δευτερόλεπτα για το πότε θα χτυπήσει το κουδούνι για μέσα. Και μετά ξανά από την αρχή για το πότε θα έρθει το διάλειμμα..Η ίδια διαδικασία κάθε μέρα.. Περιμένεις για το πότε θα φύγεις από αυτό το κωλομέρος..

'Θέλεις μήπως κανένα τσιγάρο;'ρωτάει ο Μιχάλης δείχνοντας το πακέτο του.Όχι άσχημη ιδέα..Ανάβω ένα και το εισπνέω. Ο καπνός με χαλαρώνει όπως και όλους του καπνιστές.Είναι κάτι σαν το ναρκωτικό μας.

Στο σχολείο απαγορεύεται να καπνίζουν οι μαθητές.Αν κάποιος καθηγητής σε δει την έχεις βάψει.Όμως εμάς δεν μας ενδιαφέρει καθόλου εάν μας δουν.Στο κάτω κάτω τι θα μας κάνουν; Απολύτως τίποτα..

'Κοιτάξτε την.Πάλι εκεί κάθεται.'δείχνει με το κεφάλι του ο Νίκος. Στρίβω και βλέπω την Δανάη να κάθεται στο πρώτο παγκάκι μόνη της.Δίχως κανέναν κοντά της.Όπως πάντα..

'Γιατί δεν της κάνουμε κάτι;'και οι δύο γυρνάνε και με κοιτάνε με ενδιαφέρον 'Έχουμε να την πειράξουμε εδώ και δύο μέρες. Πείτε καμία ιδέα.' να μια ευκαιρία να περάσει γρηγορότερα η ώρα του διαλείμματος..

'Εεε δεν ξέρω. Γιατί απλώς δε πάμε εκεί να την εκνευρίσουμε; Έτσι και αλλιώς και μόνο η παρουσία μας φτάνει για να την τρομοκρατήσουμε..' Δεν έχει και άδικο ο Νίκος..

'Ελάτε πάμε γρήγορα για να μην μας καταλάβει και προσπαθήσει να το σκάσει.' σηκώνομαι και πετάω κάτω το μισοτελειωμένο μου τσιγάρο.Αρχίζουμε να περπατάμε προς αυτήν..Μέχρι να φτάσουμε παρατηρώ πολλές γυναικείες παρουσίες να μας κοιτούν.Συνηθισμένο για εμάς. Αφού όλες τους θέλουν να πηδηχτούν με τα κακά αγόρια του σχολείου..Πολλές το έχουν κάνει ήδη.Αλλά δεν πρόκειται ξανά.

Την πλησιάζουμε αλλά από ότι φαίνεται δεν μας έχει καταλάβει.. Είναι απορροφημένη με το να διαβάζει το χαζό βιβλίο της..

Στεκόμαστε και οι τρεις μπροστά της έχοντας τα χέρια μας σταυρωμένα. Σηκώνει το κεφάλι της και παγώνει. Πρέπει να έχει τρομοκρατηθεί. Καλά πάμε..

'Τι θέλετε;'ρωτάει προσπαθώντας να μείνει ψύχραιμη. Αφήνει το βιβλίο δίπλα της..

'Τίποτα..Απλώς σε είδαμε μόνη σου και αποφασίσαμε να σου κάνουμε λίγη παρέα' απαντάω δήθεν αθώα. Κάθομαι δίπλα της ενώ παίρνω το βιβλίο της στα χέρια μου..

'Δεν χρειάζεται να μου κάνετε παρέα.. Φύγετε.'λέει σιγά ενώ κοιτάει τα χέρια μου με το βιβλίο της.

'Ωωω έλα τώρα! Δεν σου αρέσει η παρέα μας;'λέει ο Μιχάλης και καλά πληγωμένος. Μας κοιτάει αναστατωμένη αλλά δεν βγάζει άχνα..

'Για να δούμε τι έχουμε εδώ!'λέω και ξεφυλλίζω το βιβλίο κάνοντας πως το εξετάζω προσεκτικά.

'Φέρτο μου πίσω!Είναι το αγαπημένο μου! Αν πάθει κάτι..'αρχίζει και φωνάζει.

'Γιατί αν δεν στο δώσω τι θα μου κάνεις;' δεν απαντάει..Μόνο κοιτάει..'Είδες γατάκι το ξέρεις και εσύ πως δεν μπορείς να μου κάνεις ΤΙΠΟΤΑ.'τονίζω τη τελευταία λέξη και κάνω τον αγριεμένο για να γελάσουμε περισσότερο.

'Σε παρακαλώ δώστο μου.'σκύβει το κεφάλι της..Φαίνεται να μην αντέχει..

'Έτσι μπράβο!'της το δίνω γρήγορα.'Λοιπόν γατάκι ξέρω νομίζω τι τρέχει με εσένα.. Το έχεις ρίξει στα βιβλία αφού κανείς δεν σε θέλει για γκόμενα του.. Και με το δίκιο του έτσι όπως είσαι..'Γέλια ακούγονται από τους υπόλοιπους.Τους μιμούμαι και εγώ. Αυτή ντροπιασμένη πλέον κοκκινίζει και σκύβει περισσότερο το κεφάλι της.. Νομίζω πως είναι έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

'Σε μισώ!' ψιθυρίζει και με κοιτάει με τα καταπράσινα μάτια της στα οποία κάποιες φορές ομολογώ πως κολλάω.'Και τους τρεις σας μισώ!' Αρχίζει και τρέχει γρήγορα μακριά μας..Και εγώ τώρα αισθάνομαι περίεργα και πάντως όχι το συναίσθημα που ήθελα να νιώσω όταν θα την έβλεπα ντροπιασμένη..

'Ήταν χοντρό αυτό που της είπες'δηλώνει ο Νίκος..Αλλά εγώ δεν ακούω τίποτα από όσα λένε αφού το μυαλό μου πηγαίνει σε αυτήν και στα δάκρυα που σίγουρα τώρα τρέχουν από τα μάτια της εξαιτίας μου..

➨Read➨Vote➨Comment✓