My Fictional Boyfriend

1st Chapter

•••••

[Pryztel Yuan Yukawa]

*phone ringing*

"Hello,babe?Ba't napatawag ka? "

[on the phone]

[There's something I wanna tell you Pryz ]

"Hey,what's wrong?Why are you calling me by my name. It creeps me babe"-his voice was serious kaya ako kinabahan.

[Pryztel,I-I am...b-breaking up with you]

Something inside me is tearing me apart.Ang taong 2 years ko ng mahal,nakikipagkalas na?

"Jade?Bakit?May nagawa ba akong mali?Sabihin mo sakin!"-mangiyak-ngiyak na tanong ko

[I need space.]

"Ano ba?!Hindi ka astronaut! At lalong hindi ako tanga kaya diretsuhin mo na ako!"-sigaw ko. Ang babae lang kasi ng reason nya. Yun na yun? He needs space? No more explanation? Fuck!

[Pagod na pagod na akong maging boyfriend ng isang katulad mo. You don't know how hard it is na maging boyfriend ng isang babaeng almost perfect na. I can't be myself when I'm with you. I feel so lost. Pakiramdam ko nasa hulihan ako lagi ng priorities mo.]

Ang mga salitang yun....ang tanging nagpagapang ng mga luha ko.Ano bang ginawa ko?Mali ba ang mahalin ang gaya ko?

"Alam mo naman di ba? Kailangan kong unahin ang pag-aaral ko cause I have to make my parents proud of me. Akala ko ba naiintindihan mo ako?"- ang sakit!Sobrang sakit!Nanlambot ako bigla and I found myself,nakaupo na sa sahig.

[I thought so too Pryz. Pero nakakasawa na yung wala kang oras sakin. Kinakausap mo lang ako sa gabi, natutulugan mo pa ako dahil sa pagod mo. Pati sa school puro nalang friends mo ang kasama mo.Importante pa ba ako sayo?]

Natigilan ako sa tanong nyang yun. Parang nag-echo sa tenga ko ang huling sinabi nya.

" Oo Jade sobrang importante mo sakin. K-Kaya ako nasasaktan ng ganito Jade. Ganun lang ba kadali yun sayo? Ayaw mo ba akong bigyan ng chance?"-I know it sounds really stupid asking for another chance knowing na hinihiwalayan na ako pero mahal ko sya.

I don't wanna lose him.

[I'm sorry, but I think it's better this way. Bye Pryztel]

"Jade please!"-the call ended at wala na akong marinig kundi katahimikan. Umiiyak kong tinitingnan ang sira kong CP na bakas ng pagkahulog nito saking kamay,sabay ng pagkahulog ko sa sahig.

Hindi ko na kayang marinig pang muli ang boses nya. Nagkulang ba talaga ako?

Nanglupay-pay ang katawan ko,wala na akong lakas pa.

Umiyak na lang ako.

Malakas na malakas.

Parang dinikdik ang puso ko.Halos hindi na ako makahinga.

Umiyak ako ng umiyak para mabawasan ang sakit pero,wala pa rin.

Bakit Jade?Two years yun!Two damn years that I've fallen in love with you at sa isang pitik lang pinasuko mo na ang lahat?Am I that easy to let go?

Muling nagbalik sa isip ko ang masasayang sandali na kasama ko sya.

Lalo akong nasaktan.Para akong nakalunok ng napakalaking tableta ng gamot sa sobrang sakit.

Pakiramdam ko binagsakan ako ng buong mundo at pati mundo ko,gumuho na rin.

Im alone...again.

Niyakap ko ang tuhod ko saka hinayaang dumaloy ang mga luha ko.

Ang hirap ng ganito.Yung magmahal ka ng taong sasaktan ka lang.Hindi naman ako nagkulang sa kanya ah?Bakit?Nasakal ba sya?

Sobra ko syang minahal at hindi man lang ako nakapagtira lahit kaunti para sa sarili ko.

How am I going to fix myself?My heart?Its been badly broken.

Ano ka ba Pryztel,lalaki lang sya.Hindi sya worthy para sa luha mo.Ikaw si Pryztel Yuan Yukawa,walang pwedeng sumira sayo.Maghiganti ka!Ipakita mo kung ano ang sinayang nya.

Pinunasan ko ang luha ko.Tama nga naman ang isip ko.Lalaki ka lang Jade!At ako si Pryztel.Kayang-kaya kitang palitan kung gugustuhin ko,at kaya kitang paghigantihan kung yun ang nais ko.

•••••

Read!Vote!Comment!
Everything is appreciated.

xoxo

Z. Castelo