Absolute Hate// SasuSaku

0.4 Ördek kafalı Uchiha(?)

Temari'nin getirdiği yardımla adamı bağlamıştık fakat adam hala baygındı. Ben çiçekleri almış antibiyotikleri yapmak için laboratuvar gibi bir yere gelmiştim. Sasuke ise baygın olan adamın başında onun uyanmasını beklemesini söylememe rağmen benimle birlikte burdaydı. Onunla çalışmak bana devam etme gücü veriyordu.

"Sakura-san!" kafamı kapıya çevirdiğimde önce kırmızı saçlar dikkatimi çekti sonra onun Sasori olduğunu anladım. "Ah, Sasori nasılsın? Ne işin var gecenin bu saatinde burda?" diye sorduğumda çalıştığım masaya doğru geldi. Saçını düzeltip parlak gözleriyle bana baktı. Kısa boyuyla, kırmızı saçlarıyla ve zekasıyla ona savaşırken de hayran kalmıştım. Örnek alınacak biriydi. "Antibiyotik hazırladığını duydum. Yardım etmemde sorun olmaz diye umuyorum." dedi ve gülümseyerek aldığım bitkiyi inceledi. "Sizinle çalışmak benim için bir onur." dedim ve sevinçle gülümsedim. "Tch." Sasuke'ye baktığımda gözlerini devirmiş bizi izliyordu.

***

Bir kaç saatin ardından antibiyotikleri hazırlamıştık. Sasuke de laboratuvardaki koltuların birinde uyuyakalmıştı. Antibiyotikleri küçük şişelere enjekte ettim. "Neredeyse sabah olmuş Sakura-san." diyen Sasori'ye baktım. Sevimli gözleriyle bana tebessüm ederek bakıyordu. "Oh, zaman ne çabuk geçmiş." dedim ve elimin tersiyle alnımı sildim. Sasori'ye baktığımda gülümsüyordu. "Sakura, seninle dinlendikten sonra bir şey konuşmam gerekiyor." yüzü hemen ciddiyete bürünmüştü. Ben de merakımdan "Ne hakkında?" diye sormuştum. "Söyleyince öğrenirsin." dedi. Kafamı salladım. Söyleyeceği şeyden dolayı içimi bir korku kaplamıştı. Aldırmadan Sasuke'yi uyandırmaya gittim. Fakat o çoktan uyanmış bizi gözlerini kısarak izliyordu. Bir an kıskandığını düşünmüştüm fakat Akatsuki'den beri ikisinin aralarında buz dağının olduğunu hatırladım.

Sasuke ayağı kalktı "Hadi gidelim, Sakura." dedi. Kafamı salladım, "Sen de gelecek misin Sasori?" dediğimde kafasını iki yana salladı. Ben de gülümseyip laboratuvardan ayrıldım.

"Sasoriyle aran hâlâ kötü galiba." kafamı kaldırıp yüzüne bakarak konuştum. O ise yüzünün ifadesizliğini bozmadan gözlerini önüne sabitlemiş yürüyordu. "Seni ilgilendirir mi?" dedi bana bakmadan. Bana bakmaması yüzünden benimle konuşmak istemediğini düşünüyordum. Sanki bana 'benimle konuşma' mesajı veriyordu. Verdiği cevap yüzünden dudaklarımı birbirine bastırdım ve ağzımı bile açmadım. Ben de sadece önüme bakıp yürüyordum.

Hastaların olduğu odaya girdiğimizde hemen masaya doğru yürüyüp bir kaç şırınga aldım ve şişleri Sasuke'ye uzattım. Şırıngalardan birini şişeye batırıp antibiyotiği en yakınımdaki hastaya enjekte ettim. "Önce birinde mi denesek?" Soru soran gözlerle bakan görevliye döndüm. "İşe yarayacak bundan eminim. Sasori-san da yardım etti. Hem insanları deney faresi gibi kullanmamız yanlış." dedim ve tebessümle görevliye baktım.

Sasuke şişeleri görevliye uzattı "Bundan sonrası sende. Biz dinleneceğiz." dedi ve kapıya doğru yöneldi. Hayatımda daha yorucu günler de olmuştu ama yine de dinlenmek istiyordum.Bu yüzden görevlilerden ikisini yanıma çağırıp onlara dinlenmeye gideceğimi söyledim ve "Yeni hastalar gelirse Temari beni çağırsın. Ciddi bir şey olmaz umarım. Size iyi görevler!" dedim ve el sallayarak odadan ayrıldım.

Koridorda duvara yaslanmış beni bekleyen Sasuke beni görünce "Gidelim." dedi ve önden yürümeye başladı. Ben de ona koşarak yetiştim. "Neden bu kadar soğuksun?" diye sordum. Çünkü aramıza koyduğu mesafe beni rahatsız ediyordu. O ise cevap vermeden devam etti. Sabrım taşmıştı ama bir şey yapamıyordum. Sadece arkasından yürüdüm ve binadan çıktık. Gözüm önce gökyüzüne kaydı. Gökyüzü iki saate kadar aydınlanmış olurdu ve dışarda tek tük insanlar vardı. Ardından Sasuke'ye baktım. O da benimle aynı şeyi yapmış gökyüzüne bakıyordu. "Hadi gidelim." dedim ve ondan önce yürümeye başladım. Büyük adımlarıyla bana yetişti ve kaldığımız binaya girdik. Bina benim acil bir durum karşısında hastalara yakın olmam için hastaneye yakındı.