SİYAHTAN HAYALLER

-Bölüm 1-

Medya : Yaprak

"Saat gecenin bir yarısı ve ben annemle kavga ettiğim için sokaklardayım...

Evden kaçtım. Babam, deli gibi beni arıyor ama merak ettiği için değil, dövmek için... Ben alıştım artık canım yanmıyor. Sadece ağlıyorum ve geçiyor. Hani derler ya " Ağlayınca geçer." harbiden geçiyor. Ben bu küçük yaşımda, küçücük bedenimle çok yoruldum hayatta... Benim yaşıtlarım ne kadar da mutlu öyle, peki ya ben(!)...

Herkes ailesiyle mutlu, gülüp eğleniyor... Peki ya benim yüzüm neden hiç gülmüyor ?

Hayatın bize oynadığı bu âdi oyunda mutlu olan kazanıyor, öyleyse ben hiç kazanamıyacak mıyım ? Hayat kaybetmemi, pes etmemi vs. o kadar çok istiyorki bana bu yaşta oynamadığı oyun kalmadı.

Ama o ( hayat ) şunu bilmiyor, benim kaybetmemi ne kadar isterse istesin tam tersine, bir o kadar çalışırım. Yani kazanmak için elimden gelenin fazlasını yaparım...

Anneme dönelim ... Beni sevdiğini söylüyor, canımsın diyor , canın yanarsa canım yanar diyor...

Anne, canım yanıyor.(!) İçim kan ağlıyor anne, nerdesin?(!) Yoksun işte. Kimse yok. Yanlızım. Her zamanki gibi ...

Ve gelelim hayallerime. Neden mi siyah? "Çünkü 'Siyah' asillerin rengidir falan diyeceğimi beklemeyin." Evet 'Siyah' çünkü dipsiz bir kuyu gibi çıkmazı yok...
Karanlık dipsiz bir kuyu işte, bomboş, içinde kimse yok. Benden başka.

Ve hayat, beni yaşamam için zorluyor. Nefes alıp veriyorum işte yaşamak denirse. Mutluymuş gibi yapıyorum, hiç üzülmemişim, gibi sürekli gülüyorum ve kimse yalan olduğunu anlamıyor..."

Oturduğum kaldırım taşının üzerinde bu kelimeleri yazarken gözyaşlarıma hakim olamadım. Yavaş yavaş süzüldü yanaklarıma. Yazmaya ara verdim ve cebimden bir peçete çıkarıp gözlerimi sildim. Kafamı kaldırdığımda her yer çok karanlıktı, sokaklar bomboştu, kimsecikler yoktu. Ve arkamdan bir ses ürküttü beni;
- "Yaprak".
Ne olduğunu anlamış değildim hemen arkamı döndüm. Bana ismimle bağıran kişi hiç de yabancı değildi o kişi benim Babamdı.

Evet arkadaşlar eğer bölümü beğendiyseniz ve devamının gelmesini istiyorsanız yardımlarınızı bekliyorum. Ayrıca bir çok arkadaşımızın da olduğu gibi desteğe ihtiyacım var. Eğer beni takip edip, yazdıklarımı okursanız pişman olmayacaksınız. Hatta çok hoşunuza gidecek . Eleştirilere sonuna kadar açığım. Hatalarımı öğrenmek utanç vermez.😊 Şimdiden o, okuyan gözlerinizden öper sizlere teşekkürlerimi iletmek isterim...😘😍

Saolun SiyahSevenlerim 💪💀