Panyo (One-shot)

Panyo

Family. Friends.

Sila ang mga karamay mo sa lahat ng mga problemang madadaanan mo. Sila ang tumulong sa'yo kapag maiipit ka sa sitwasyon na hindi mo kaya. Sila ang mga panyo mo sa tuwing may mga luhang pumapatak galing sa iyong mga mata.

And all of those were the things that Phoebe needed the most.

Lalo na ngayon kasi ulila siya sa kanyang mga magulang. Bibihira nga lang siya magkakaroon ng kaibigan, iniiwanan pa siya.

• • • •

Evergreen grass. Tall and wide trees. Big boulders. Pouring waterfall. Birds chirping. A peaceful place for Phoebe.

Palagi siyang pumupunta sa forest na kanyang nahanap noong bata pa siya. She always liked the music of silence and the singing birds. Especially when the fresh wind blows that always relaxes all the stress she feels from her work.

One afternoon after her shift at the café she was working, dumeretso siya sa kanyang favorite place para makapag-relax ng konti. Despite of all the stress she gets from working, nabawi naman sa kanyang pagpupunta sa forest.

Pero nalito siya nang may nakita siyang lalakeng nakaupo sa usual boulder na kanyang inuupuan na may nice view tuwing sunset at sunrise.

If she was not mistaken, kumakanta yung lalake ng Panyo by Acel habang tumutugtog ng kanyang wooden guitar.

So good for the ears to hear.

'Yan lang ang pumasok sa kanyang isipan nang narinig niya itong kumakanta. No other words that she can describe his voice but soft.

'Yun bang parang lumulutang ka sa mga ulap habang nakikinig sa kanyang boses.

A one big mistake which made the guy stopped singing. May naapakan siyang buntot ng isang kuneho at mga dried leaves.

Wide-eyed nang lumingon sa kanya yung lalake pero ngumiti naman, "Hi!"

So he's a happy-go-lucky type of guy.

"H-hello rin. Paano mo nahanap 'tong lugar na 'to?"

Teka nga, ba't nauutal ako?

"I'm sorry. Nagmamasid lang kasi ako dito tsaka bagong lipat ako dito. Tapos nang nakita ko ang lugar na'to, naagaw ito ng atensyon ko. Napakaganda at masarap mag-isa dito." bahagyang tumigal ang lalake sa pagsasalita, "Private property ba 'to? 'Wag niyo akong kasuhan ng trespassing!" at ginawa pa niyang 'shield' ang kanyang gitara.

Pinagsasabi nito?

Phoebe thought.

"No. It's not a private property. Open to public ito as far as I know." as a reply, tumango yung lalake.

"I'm Felix nga pala. Nice to meet you, Miss?" sabi ni Felix habang naglakad papalapit kay Phoebe.

"Phoebe." simpleng sagot nito.

"Nice to meet you, Miss Phoebe. But I'm so sorry because I have to go, may appointment kasi ako. Bye!"

As Felix walked far away from Phoebe, she thought.

Should I welcome him in my life as my friend?

Can I trust a person again?

Little did Phoebe know, Felix really wanted to be friends with her.

• • • •

From the day na nagkakakilala silang dalawa, naging malapit na sila sa isa't isa. Phoebe is being open again to someone and Felix . .