Prologue
I'll been holding the door knob now, hindi ko malaman kung anuba ang nararamdaman ko.I been sitting sa isang bench ng may lumapit na bata at iniabot sakin ang isang tangkay ng bulaklak na orchids at isang note.
Alam ko kung sino ang may pakana nito, every time na lang na magkasma kami ay hindi sya nawawalan ng mga kalokohan na nagpapasaya sakin.
I smile and smell the flower...
ngek wala palang amoy ang orchids pero ang ganda nito
its my favorite flower since bata pa ako
I open the note and ito ang nakasulat roon,
Maybe the sky is filled by thousands of bright and beautiful stars. But why I should makes my self tired of reaching those glowing lights, if God's give me you to shine in my life.
I love you Charm
P.S
Your Baby's waiting for you.!xoxo
Anubee kinikilig ako.Isang buwan palang ng maging kami, pero alam ko sa sarili ko na mahal namin ang isa't-isa. At dahil dun nakakasiguro ako na I made a right choice.
I started to turn the knob and slowly push the door, I felt nervous but I know that the joy overide it. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan pero ang alam ko lang sa ngayon ay masaya ako sa pagmamahal ng lalaking tumanggap at nagmahal sakin ng buo.
Madilim ang loob ng resthouse.
My ghad!!anubee takot ako sa dilim.
baka bigla nalang tumalon dito si anabelle ng conjuring..
naku subukan lang at isusubo ko sa kanya ang orchids nato!!!
tumuloy padin ako pero eeeeeeehhhh
ang dilim talaga umuwi na lang kaya ako
pero kawawa naman si my hugz pag nagkataon
maghihintay sya sakin at baka pagumalis ako at nandito si Anabelle sya pa ang isurprise ni my hugz
Kaya go na lang ako...
ng biglang.........
"Pukkee na walo!!!" my ghad talaga
bigla kasing bumukas yung isang ilaw.
Pero anubeeeeeeee, isang picture ang lumiwanag dahil sa ilaw na yun. Malaki yung litrato para syang painting sa isang art exhibit na tinututukan ng mga ilaw.
EEEEEEEEHHHHHH, my ghad ulit ako yung nasa litrato, nakatakip ang dalawang kamay nito sa mukha pero alam kung ako yun dahil sa nunal ko sa tenga na mistula daw hikaw.
At tandang-tanda ko rin kung kailan at kung saan ito kinunan. Then a flashback of memories reminds me of those old days................
