Redemption (Greek Translation)

Κεφάλαιο 67

ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΗ ΜΑΝΤΕΨΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

-Alice

(και όχι δεν έχει υπερδυνάμεις, εντάξει;; --Β.)

-:-:-:-

"Φαίνεσαι χλωμή," η Eleanor σχολίασε όταν μπήκα μέσα στο δωμάτιο. "Μοιάζεις σαν να είδες φάντασμα."

"Εγώ.." έτριψα τα μάτια μου. "Χάνοντας το κινητό μου και όλα."

Η Eleanor έκανε ένα ανικανοποίητο ήχο. "Θα πρέπει να έχεις εμμονή με το κινητό σου," είπε σιγανά. "Το βρήκες όμως, σωστά;"

"Ναι, το βρήκα. Χρειάζεται να κάνω μπάνιο, είμαι καταϊδρωμένη," είπα για να αλλάξω το θέμα.

"Ίου," η Perrie χαμογέλασε. "...Και εγώ το ίδιο. Ας πάμε στην γαμημένη πισίνα επειδή γαμημένα βαριέμαι και έχω να πάω σε πισίνα τρία γαμημένα χρόνια."

"Γαμώτο," η Eleanor ξεστόμισε.

"Έχεις κάτι που να μπορούμε να δανειστούμε;" η Perrie είπε και κατευθύνθηκε προς το μπάνιο.

"Ο Harry έκλεψε μερικά πράγματα," είπα.

Η Perrie άνοιξε το άδειο ντουλάπι και μετά το έσπρωξε να κλείσει. "Που;"

"Δεν ξέρω." πήγα στο μπάνιο. Η πλαστική σακούλα που είχε μέσα τα μαγιό ήταν στον πάγκο. Την πήγα στο άλλο δωμάτιο αρκετά γρήγορα για να ακούσω την Perrie να λέει "Μυρίζει σεξ εδώ πέρα"

"Ιουουου, Perrie. Όχι." κοκκίνισα και θυμήθηκα την προηγούμενη νύχτα.

"Σε ξενοδοχείο;" είπε. "Τυχερή. Εμένα με γάμησαν σε ένα πάρτυ την πρώτη φορά, και τι τζέντλεμαν που ήταν." χαμογέλασε στον μορφασμό μου. "Κάνω πλάκα, μην δείχνεις τόσο τρομοκρατημένη."

Η Eleanor έπιασε ένα ζευγάρι σορτς. "Θα μου ταιριάζουν αυτά;"

"Ο Harry βασικά έχει ωραίο στυλ." η Perrie έριξε μια ματιά στην τσάντα. "Harry Style. Harry Styles." κοίταξε στις κενές εκφράσεις μας. "Σόρρυ."

"Δεν έχω όρεξη να πάω," είπα, σταυρώνοντας τα χέρια μου. Ακόμη ένιωθα ανήσυχη για την παραίσθηση που είδα στο ασανσέρ. Αυτό δεν ήταν κάτι που που έναν φυσιολογικός άνθρωπος το περνούσε κάθε μέρα. "Δεν ξέρω, το κεφάλι μου πονάει."

"Το νερό δεν θα πονέσει το κεφάλι σου," η Perrie σήκωσε τους ώμους της. "Και αν φοβάσαι--"

"Δεν φοβάμαι, είμαι κουρασμένη," την διέκοψα, επειδή δεν φοβόμουν. Ανήσυχη ίσως. Η καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, πονοκέφαλος, ένα παράξενο αίσθημα στο στομάχι μου, σίγουρα όχι φόβος.