Absolute Hate// SasuSaku

0.5 SASORI

Sabah uyandığımda direk doğrulup üzerimde bir anormallik var mı diye baktım. Şortum biraz yukarı kıvrılmıştı onun dışında sorun yoktu. Sasuke'nin yatağına baktığımda yerinde yoktu. Beni uyandırmadan ayrılması yanaklarımı şişirip sinirden yatakta tepinmeme sebep oldu. Sonra sabaha karşı olanlar aklıma gelince iyi ki uyandırmamış diye düşündüm ve battaniyeyi tekmeleyerek yataktan kalktım. Dolabın üzerindeki saate baktığımda saat neredeyse on bire geliyordu. Çok gecikmiştim. Aptal Sasuke! Yanında olmamı istemediği için çağırmamıştı.

Yere eğildim ve yerdeki çantamdan kıyafetlerimi aldım. Ayağa kalkıp üzerimdeki tişörtü ve şortumu çıkardım. Elime aldığım kıyafetlerimi üzerime geçirdim. Saçlarımı elimle tarayıp düzelttim. Bize verilen kıyafetleri artık giymemize gerek kalmamıştı çünkü halk tarafından dikkat çekmiyorduk ya da uzun zamandır burdaymışız hissine kapılıyorlardı. Bu yüzden rahattım.

İçerde durmaktan bunalıp kendimi odadan dışarı attım. İlk önce bizimkileri bulmaya çalışacaktım. Odada olmadıkları kesindi ama yine de uğrayacaktım. Bu yüzden koridorda Naruto ile Hinata'nın odasının önüne gelince kapıyı açtım ve kafamı içeri sokmuştum. Yatakları düzeltilmişti bu yüzden zaman kaybetmeden kapıyı kapattım ve binanın çıkışına ilerledim. Adımlarım sert ve hızlıydı. Bir an önce onları bulmak istiyordum.

Aniden aklıma geceki adamı soruşturacakları geldi. Bu yüzden Gaara'nın olduğu binaya ilerledim. Adımlarımı daha da hızlandırarak yavaşça koşmaya başladım. Kendimi direk binanın içine attım ve merdivenleri seri bir şekilde çıktım. Gaara'nın odasının önünde duran görevlilerden birine seslendim "Konoha'dan Gaara'ya yardım için gelen kişiler nerde biliyor musun?" dedim nefes nefese. O ise kaşlarını kaldırdı anlamamış gibi baktı sonra arkamdan gelen sese döndüm. "Uyanmışsın Sakura-chaaann!" Naruto'yu görünce içime dolan sevinçle onların yanına koştum. "Günaydın millet." dedim ve onlara gülümsedim. Gözüm Sasuke'ye kaydığında "Tch." diye ses çıkardım ve gözlerimi devirdim. Hinata bana anlamayan gözlerle baktı. Ona 'sonra anlatırım' bakışı attım.

"Ee, adamı sorguladınız mı?" diye sordum. Çok şey kaçırmış olmalıydım. Ardından Sasuke konuştu "Evet, ama köyün dışındaymış sığınakları. Bu yüzden Gaara güvendiği birliklerini gönderdi." dedi ve kollarını göğsünün üzerinde bağladı. Ardından Shikamaru konuşmaya başladı "Adam onu yönlendiren kişinin burada olduğunu söyledi. Biz de oraya gidecektik şimdi." dedi ardından kafasını kaşıdı. Biraz endişeli görünüyordu. "Elimizden geleni yapalım. Her zamanki gibi." diye üzerine bastırarak söyledim. Sasuke'nin yokluğunda herşeyin üstesinden gelmiştik.

***

Yeni ve özenli bir dış dekarasyonu olan bir evin önüne gelmiştik. Bu ev köyün biraz dışında duruyordu ve diğer evlerden uzaktı. Bahçesinde saksı çiçekleri vardı. Sasuke evin demir bahçe kapısını ittirdi ve arkasından bahçeye girdik. Sasuke ile ben önce girecektik. Ardından diğerleri gelecekti. Biraz gergindim ama gerginliğimin sebebi Sasuke'ydi. Bana bakmıyor sadece görevine odaklanmıştı. Ben odaklanamıyordum. Gece olan şeyler aklımda sürekli dönüp duruyordu.

Sinirimi kapıdan çıkarmak istercesine derin bir nefes aldım, çakramı elimde topladım ve kocaman sağlam tahta kapıya kontrollüce yumruğumu geçirdim. Kapı geriye doğru savrulurken Sasuke'yle içeri girdik. İçeri girer girmez merdivenlerden aşağı koşan yirmi beşli yaşlardaki siyah kısa saçlı mavi gözlü biriyle karşılaştık. Yakışıklıydı ve zeki birine benziyordu. Yüzündeki yara izi onun daha sert görünmesini sağlıyordu. Bir süre bakıştıktan sonra kılıcını çıkardı ve bize doğru koşmaya başladı. Ben geriye çekilip Sasuke'nin onunla ilgilenmesini sağladım. Kılıç kullanmıyordum bu yüzden Sasuke'nin arkasını kollayacaktım. Kunaimi elime aldım ve hazırda bekledim.