SMUTLU GÜNLER ADSGFDSFA

3.6K 142 129
                                    


Ben geldimmmm. Bakın söz verdiğim gibi yeni bölüm de geldiğ *-*.  Evt böle psikopat madyalar size benden hediye. Bakın smut da yazdım(okucularımın nerdeğ! *-* diiyp heycanlandığını hissedebiliyorum afdshgads) Pek alışkın değilim. Yani acamice bir smut olacak, çok şey beklemeyim mq. sevmeyenler için başına smut yazdım  Hade okuyun.

Dipper'ın B.A.

Yaraların acısı az da olsa dinmişti. Yavaşça ayağa kalkıp kapıya yöneldim. Çıkmadan önce kapıya dayanıp nefeslendim ve son kez kurgu odamıza baktım. Yatağın kenarı ve halı  resmen kan gölüne dönmüştü. İç çekip kapıyı açtım. Karşımda Bill'in Mabel'ı içine hapsettiği balondaki  gibi bir ortam çıktı. Sadece çok daha normal ve huzurluydu. Nehrin kenarına oturdum. Üstümdeki uyuşukluk hala geçmemişti. Yanıma birinin oturmasıyla başımı çevirdim. Bu Mabel'dı!....ama gerçek değildi. Üzüntüyle ona baktım  gülümseyip hızlıca sarıldı. 

-Hadi ama kardişşş bu üzüntü niye?

Bir de soruyor.  Bakışlarımı yere çevirip küçük bir çiçek kopardım.

-Çünkü gerçek değilsin. Hiçbir şey gerçek değil.

Mabel tuhaf bi şekilde kafasını yana eğdi.

-......Gerçek?

Bir an tırssam da eski haline dönüp neşeli bir şekilde konuşmaya devam etti.

-Gerçeğe kimin ihtiyacı var? 

-Benim var. Ben senin gibi hayallerde yaşamayı seven biri değilim Mabes.

-Ama olmalısın. Herkes hayallere ihtiyaç duyar.

-Ben.....sadece buradan çıkmak istiyorum.

-Ah aptal olma kardeşim şu güzel yerde benimle mutlu bir şekilde yaşayabilecekken gerçeğe kimin ihtiyacı var? Şu ana kadar hep çıkmaya çalıştın zaten biraz rahatlasan olmaz mı?

Bir an duraksayıp Mabel'a baktım. Aslında...neden olmasın?

-Şey...belki de...biraz durabilirim.

-Evet. istediğini yapabilirsin, gerçekliğe dönmene gerek yok.

-Evet ya...yok.

-Yani...

-Yani ben vazgeçebilirim değil mi? Burada kalıp...biraz.....dinlenebilirim

Beni kendine çekip sarıldı. İçimden bir ses bunun yanlış olduğunu çığrınsa da aldırmadım.  Rahatlayıp gözlerimi kapattım.

-Burada sonsuza kadar kalabilirsin kardeşim.

Uykuya dalmadan önce Mabel'ın  sözleri beynimde yankılanıyordu.

Bill'in Pov(ta daaa!)

-Dediğim gibi ben istemediğim sürece de girmezsin.

-Ama bu..imkansız.

Gülüp kurabiye tepsisine uzandı

-Benim için hiçbir şey imkansız değildir, Chipper.

-Ama-

-Çok fazla konuşuyorsun.

Susup sessizce çay içmeye devam ettim.

-Ne yani, böylece duracak mıyız?

-Susmamı söyleyen sendin.

-Ben öyle bir şey demedim. Beni hep yanlış anlıyorsun.

-Çok saçmalıyorsun.

Çam Ağacı Benim!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin