The Curse

1

Nooit gedacht dat dit zou gebeuren, en dit allemaal door hem. Dit is allemaal zijn schuld, door hem kan ik niet meer in vrede leven. Ik voel iets nats mijn arm likken en ik hoef niet eens te kijken wat het is. Hij, mijn broer. Die er altijd voor me was, heeft me veraden en mijn beste vriend tot een dier gemaakt. Hij heeft mijn leven verpest. Dat is ook de rede dat ik niemand meer kan vertrouwen, behalve mijn wolfvriend. Die ooit een mens was, totdat hij kwam. Mensen, die afschuwelijke wezens. Ik ben er zelf ook één, maar ik wist zelf niet eens dat mijn soort zo AFSCHUWELIJK kon zijn, zo veradelijk. Jaja, je denkt nu vast en zeker wat is er met jou gebeurd? Nou,.... ik ben vervloekt. Ik kan nergens naar toe, alleen in het bos. Ik kan niet normaal slapen, omdat ik moet Letten op mijn wolf. En dan niet op mijn beste vriend, nee MIJN wolf. Iedere nacht transformeer ik in mijn wolf zonder het te weten, ik vermoord alles wat ik zie of tegenkom,en de volgende nacht komen de herinneringen pas weer terug. En dit allemaal komt door hem, mijn broer. Ik mag blij zijn dat hij weg is gevlucht, en dan alles pas tot hem doordrong. Wat hij met zijn zusje heeft gedaan, hij is nooit teruggekomen. Omdat ik het hem nooit zou vergeven. Zijn naam kan ik niet eens uitspreken, want als ik het doe breek ik. Mijn beste vriend likt me nog een keer, en haalt me uit m,n gedachte. "Oh sorry, Tion. Laten we maar gaan."
Het beeld vervaagt en m,n ogen springen open.
Mijn hart gaat als een gek te keer, dit is al de vijfde keer dat ik over m,n zusje droom. Dezelfde droom steeds. "Schat gaat het?" Vraagt mijn vriendin Fiona. Ik glimlach en geef haar een kus. "Weer dezelfde droom?" Vraagt ze, ik knik. "Het is maar een droom, jou zusje is dood. Dus maak je maar geen zorgen" Ik knik en sta op.
"Ik ga even douchen. " zeg ik,voordat ik de badkamer inloop. Altijd als ik douche kan ik alles op een rijtje zetten en kan niemand me storen. Mijn zusje is op haar vijfde dood gegaan..... en mijn ouders zijn plotseling ook verdwenen.
Ik weet zelf niet of ik nog familie heb, waarschijnlijk niet. Nu leef ik hier in een dorp. Ver weg... ver weg van alles. Ik mis mijn zusje zo erg. Ik ben nu 26 , en ik was 11 toen het gebeurde. Het ongeluk. ......

Dit zijn allemaal kleine hoofdstukjes sorry ik ga dat andere boek verwijderen. Heb er niet zoveel aan❤❤