Uzaktan gördüğünde ne güzel gözleri var diyeceğin cinsten bir adam.
Sahiplenen, göğüs geren, yol vermeyen adam gibi adam.
Ben hiç böylesini görmedim biliyor musun?
Daha tanımadan, sarılınca güvende hissedeceğimi söyleseler, bir adama güvenmenin saçmalığını anlatırdım saatlerce.
Ben aşık oldum hem de sadece yazdıklarına; yazdıklarından farklı bir adam çıkarsa yaşayacağım hayal kırıklığını tasvir edecek kelime yoktu.
Çünkü ben artık bir şeyleri tasvir etmenin değil hayal etmenin peşindeydim.
Gerçekliğe dönüştükçe kaybolan her şeyi silip kafamda canlandırdığım o adamda kaybolmanın eşiğindeyim sanıyordum.
Benim birine bağlanmaya ihtiyacım var ve o adamın göz kıvrımında uyumak istiyorum.
Herhangi bir boşluk anında daha kurban gidecek sabır yok bende.
Yokmuş...
Her gün yazsın. Hep yazsın. Sadece okusam yeter gibi geliyor.
Yazılmış saçma sapan bir cümlenin verdiği sıcaklığı veremeyen onlarca insan tanıdım çünkü.
Çok yoruldum, seslerden, sözlerden, yüzlerden.
Görüşeceğiz biliyorum.
Bir kere sarılmak istiyorum. Kimse yokken, konuşmadan hatta bakmadan.
Çevrede olan bitene kulak asmadan.
Bu sarılma hissi tüm cinsel dürtülerin ötesinde.
Düşündüğüm gibi olmayacak biliyorum.
Olmayacak şeyler istiyorum.
Oldurmaya çalışmıyorum çünkü değişeceği düşüncesi beni ezip geçiyor.
Bugünkü hislerimin beni yeniden, en baştan, sanki hiç bunları yaşamamışım gibi paramparça edeceğine o kadar eminim ki bazı şeyler imkansız olsun istiyorum.
Sarılma isteğim içimi delsin, ama dokunamiyım, görmek için delirsem de ulaşamiyım.
Bu yaşadıklarımın tükeneceğini düşündükçe olmasa mı acaba diyorum.
Masumluğu kaybettikçe çoğalan isteklerimle, elimdekini de kaybetmekten o kadar korkuyorum ki tek fotoğrafa bakarak saatlerce hayal kurmak daha mantıklı bir karar gibi geliyor.
Sonra mantığımı kaybediyorum, görmek dokunmak istiyorum.
Çünkü onsuz yaşamak, yaşamaktan sayılmazdı.
Biz bunu yaşayarak öğrendik.
Hep istiyorum. Her zaman birbirine zıt şeyleri istiyorum.
İstemekle başlayan cümlelerimle tüketiyorum her şeyi.
Ben o adamın göz kıvrımlarında uyuyup, dudaklarında rüyaya dalmak, kollarında eriyip, cümlelerinde son bulmanın hayalini kuruyorum.
Biliyorum çok istiyorum ama inancım var.Biliyorum bu aralar zor geçicek günler.
Ve biliyorum benim sonum bu ADAM olucak.
