Summer Love. (Liam Payne, Niall Horan, O2L Fanfiction)

Chapter 7 ~ Saying goodbye

Katie's POV

Ik kijk naar buiten, het wordt langzaam licht. Glimlachend kijk ik naar Sophie die ligt te slapen. Ze ziet er zo schattig uit! Ik gaap en sluit mn ogen. Het liedje Shadow - Sam Tsui begint af te spelen en ik krijg tranen in mijn ogen. Liam Ja, daar denk ik dus aan.

"SOPH!" "JA!" "KAN JE MIJN HAAR VLECHTEN!?" "OKEE! MAAR ZULLEN WE NU STOPPEN MET SCHREEUWEN?" "Hihi, okii!" zeg ik glimlachend.

Als mijn haar is gevlochten steek ik er allemaal nepbloemen in en kijk in de spiegel. Ik doe wat make-up op en bekijk mezelf nog van top tot teen. Prima :). Ik pak mijn hakken en doe ze aan. Sophie komt naast me staan en zit nog aan haar haar te friemelen. "Soph, sukkeltje, het zit perfect!" "Bedankt. En ja, hou ook van jouww!" Met een glimlach ga ik op bed zitten. Mn telefoon gaat en ik zie dat het Liam is. "Heey Li." "Hellooo. We staan benden." "Okii, zie je zo. Kus." "Love you." "Love you too."

We liepen naar benden en stapten de auto in. Deze keer gingen we naar een restaurant. Ja, met zn allen! Het was supergezellig en lekker :). Later gingen Zayn, Harry en Louis weg met een taxi. Na een lang afscheid en na veel foto's sloeg Niall de autodeur dicht en gingen die 3 terug naar huis. Ik bleef met Sophie, Niall en of course Liam over en we reden naar die ene heuvel. Ik zat met Liam voor en Niall en Sophie zaten achter. Ik zuchtte en keek om me heen. Eventjes later zat ik samen met Liam weer tussen de bloementjes. Hij zat om me heen en gaf me een knuffel. Ik draaide mijn hoofd om en kuste hem.

Elke keer als ik aan zijn kus moest denken dan begon ik spontaan te glimlachen! Ik kijk om me heen. Bijna iedereen slaapt, dus doe ik mijn ogen weer dicht en denk aan het afscheid van Liam en mij. Man, dat wat het stomste en pijnlijkste afscheid ooit.

"Liam, I love you." zeg ik met betraande ogen. Ik zet mijn hoofd tegen zijn borstkast en begin met huilen. "Don't cry." antwoord hij. Een traan rolt over zijn wang.  "Li." Ik kijk hem aan en ga verder. "Ik zal je nooit vergeten. Zul je mij ook niet verge.." Ik werd onderbroken door een zoen van Liam. Hij stopte de zoen en zei: "Natuurlijk niet." zegt hij met een zwakke glimlach. "You'll always be my summer love." Ik begon nog harder te huilen en knuffelde hem stevig.

Liam’s pov

Ik ga het gewoon zeggen. "You'll always be my summer love." Ik probeerde te glimlachen maar dat lukte niet. Ze pakte me vast en begon te huilen. Ik keek op mijn horloge en sloot mijn ogen. Ze moeten gaan Nee, daar wil ik niet aan denken. Ik wil altijd bij haar blijven maar ik weet zeker dat dat niet gaat gebeuren. Daar kwam Niall aanlopen met een huilende Sophie. Niall had ook gehuild, ik zag het aan zijn ogen. Als je Niall ziet huilen, man, dat is echt niet leuk. Ze moeten gaan Ik keek omlaag naar de huilende Katie. Ik fluisterde zachtjes: "Jullie moeten gaan. Anders komen jullie te laat." "Ja, klopt." zegt Niall snikkend. Katie liet me met moeite los en liep richting de auto. Ik reed naar het hotel en we zwegen de hele tijd. Bij het hotel aangekomen gaf ik haar een stevige knuffel en een zoen. "Remember." zeg ik.  "You'll always be my summer love." zei Katie met een glimlachje. Ze liep weg en dat deed pijn.. Maar ik stapte samen met de huilende Niall in de auto en reed weg.

 ***

Sophie’s POV.

Gisteren was een van de pijnlijkste dagen in mijn leven, het afscheid. Die avond begon met een tresmomentje van mij en Katie. Tja, we moesten er natuurlijk wel goed uitzien toen we uit eten gingen met alle boys. Het was erg gezellig en lekker, maar ik wilde dat Louis, Harry en Zayn zo snel mogelijk weg waren. Ik moest gewoon even alleen tijd met Niall. Ik besefte me toen heel erg dat vandaag de laatste dag zou zijn dat we ‘verkering’ zouden hebben.

"SOPH!" "JA!" "KAN JE MIJN HAAR VLECHTEN!?" "OKEE! MAAR ZULLEN WE NU STOPPEN MET SCHREEUWEN?" "Hihi, okii!" zei ze glimlachend. Ik grinnikte even en ging naast haar staan. Ik friemelde nog even aan mijn haar en keek toen naar Katie. Ze had bloemen in haar vlecht gestoken, dat was iets wat we echt vaak deden, maar het was ook echt heel leuk. Weer friemelde ik aan mijn haar, het wilde maar niet goed zitten.. Aarrg.. "Soph, sukkeltje, het zit perfect!" "Bedankt. En ja, hou ook van jouww!" Ik pakte mijn hakken en deed ze aan.

Even later kwam Katie naast me staan en seinde dat ze al beneden stonden. We liepen naar beneden en meteen toen ik Niall zag gaf ik hem een knuffel en een kus. We gingen dus met zijn allen uit eten, het was een erg gezellige avond en het eten was erg lekker. Maar ik wilde zo snel mogelijk weg.

Ik word wakker door de vreselijke droom, maar val al snel weer in slaap. Wat ik dus niet wilde, want het zou alleen nog maar erger worden vanaf dit punt. Ik wreef over mijn nek en voelde aan het kettinkje, het was zo’n fijn gevoel.

Ik zat naast Niall op de heuvel en Liam en Katie zaten een beetje verderop, voor ons. Er liep een traan over mijn wang bij de gedachte dat dit de laatste avond was. Morgenochtend gaan we namelijk weer naar huis toe. Ik keek even naar Niall en zag dat hij er ook moeite mee had. “Ik hou van je Niall.” zei ik bijna huilend. “Ik hou ook van jou, babe don’t cry.” Hij haalde een pakje uit zijn broekzak en ging achter me staan. “Ogen dicht.” Ik knikte en deed mijn ogen dicht. Ik voelde iets kouds langs mijn nek glijden en pakte het vast. “Open je ogen maar weer.” Snel opende ik mijn ogen en pakte een spiegeltje uit mijn tas. Ik keek naar het kettinkje, hij was echt mooi. Het was een Eiffeltoren, een hartje en aan het ene kant van het hartje stond Niall. “Awh,, thnxx Niall.” Ik gaf hem een dikke knuffel. “Ik heb ook iets voor jou.” Ik pakte een pakje uit mijn tas en gaf het aan hem. Hij pakte het snel uit en kreeg tranen in zijn ogen toen hij het zag. Het waren twee foto lijstjes, een met een foto van ons allemaal en de andere foto was van Niall en ik op de Eiffeltoren. Ik glimlachte en gaf hem een kus. “Ik zal je niet vergeten, you’ll always be my summer love.” Ik gaf hem een dikke knuffel en een zoen. “I’ll also never forget you. I really won’t.” Huilend liepen we naar Katie en Liam, die het zo te zien ook moeilijk hebben gehad. Langzaam liepen Katie en ik weg, en ik probeerde me groot te houden maar dat lukte niet.

Niall’s POV.

In de auto bleef ik maar naar de fotolijstjes kijken. Ik kon haar gewoon niet laten gaan, ik moest iets doen waardoor ze bij ons bleven. Maar dat gaat nooit lukken, ik moest de waarheid onder ogen zien. Ze gingen weg. En wij moesten weer verder met ons popsterren leventje in One Direction. Dus hadden we met zijn allen besloten om geen contact meer te houden. Of zo min mogelijk. Geen relatie en misschien niet eens vriendschap.

Sophie’s POV

Ik schrik wakker en probeer dit keer ook echt wakker te blijven. Ik draai me om en zie daar dezelfde fotolijstjes staan als ik aan Niall had gegeven. Ik voel weer tranen opkomen maar zet het zo snel mogelijk uit mijn hoofd. Ik besluit om mijn ogen weer dicht te doen en om aan alle leuke momenten van de vakantie te denken. Uiteindelijk kwam ik toch bij het stomste en pijnlijkste afscheid dat ik ooit heb moeten nemen.

***

A/N. Hellooo,, dus dit is, eindelijk, hoofdstuk 7. Omdat we de kleren niet hebben beschreven leg ik het even uit. Rechts is van Sophie en links dus van Katie. We proberen zo snel mogelijk weer te uploaden, maar het is nogal druk met school.. Comment & Votee xx