Tell me I'm the one • M.C

103

Wciąż Caileen xD

Wszedłem do kuchni, gdzie Leen przyrządzała śniadanie. Zaśmiałem się dostrzegając Lucky'ego i Mimi siedzących tuż za nią i liczących na to, że może coś upuści, a oni będę mogli to zjeść. Blondynka odwróciła się w moją stronę, słysząc mój chichot.

- Daj im jeść – powiedziała.

- Za chwilę – podszedłem do niej i objąłem ją ramionami wokół brzucha, po czym pocałowałem w szyję.

- Jeszcze Ci mało?

- Zawsze mi...

- Biorę twój samochód Cal! – usłyszałem głos Luke'a. – Nie przeszkadzajcie sobie – odwróciłem się, kiedy blondyn przemierzał kuchnię. Zabrał jabłko i skierował się z powrotem do wyjścia. Spojrzałem na zegarek. Było ledwie po dziewiątej, a on był już ogarnięty.

- Zaczekaj – usłyszałem Leen i dostrzegłem jak blondyn przewraca oczami. – A dokąd to? – zapytała podchodząc do niego.

- Na miasto.

- Sam?

- A z kim?

- Ty mi powiedz. Znikasz na całe dnie, nie mówiąc już o tym, że zdarza Ci się tu nie nocować.

- Zajmij się swoim ślubem czy coś.

- Ty mi nie mów co mam robić i gadaj jak na spowiedzi, gdzie i z kim się szlajasz?

- Jestem dorosły i nie muszę Ci nic mówić – zaśmiał się. – Ashtona się nie czepiasz.

- Łazi z Bry – wzruszyła ramionami.

- Masz aż tak nudne życie, że musisz wtrącać się w moje?

- Luke – warknąłem.

- No co? Czy ja się wypytuje co robicie całymi dniami, kiedy nas tu nie ma? Nie żebym się nie domyślał. Zamiast cieszyć się tym, że masz spokój, zachowujesz się jak moja matka.

- Jak zadzwonię do Liz...

- Gadaj sobie – prychnął i odszedł. Blondynka odprowadziła go morderczym wzrokiem.

- Coś się święci, czuję to. Mam nosa do takich rzeczy. Pogadaj z nim.

- Daj spokój – spojrzała na mnie. – Ma trochę racji, zostaw go. Jak coś spieprzy wtedy sobie pogadasz.

- W sumie racja – przytaknęła mi. – Tyle, że mieliśmy wziąć twój samochód jadąc po zakupy, jest większy i nie cierpisz mojego.

- Hemmings!!! – usłyszałem jej śmiech za sobą, kiedy szybkim krokiem kierowałem się w stronę wyjścia z domu.