-Betül okul çıkışı Nişantaşına gidelim mi? Alışveriş yapıp kafa dağıtırız.
-Bugün olmaz.Babamla beraber vakit geçireceğiz.Sadece Baba ve 2 kız.Annem ve Erkek kardeşim evde kalacak.
-Peki.
Yine klasik bir gün...
Belki de hayatımın değişeceği gün...
-Hadi baba
-Tamam kızlar geliyorum
Defne ben ve babam arabaya bindik. Babam arabayı çalıştırdı ve yola koyulduk.
2 saat sonra..Hala yolda...
-Kızlar burada duralım.Eminim ki siz de çok acıktınız.
-"Şimdiden söyleyeyim ben pizza isterim" dedi Defne.
-"Ben de her zamanki gibi İskender tabiki" diyerek babamın yumuşacık yanaklarını sıktım.
-Tabi siz nasıl isterseniz prenseslerim.
Bacakların ağrıyordu.Çok fazla oturmaktan herhalde.Belirlediğimiz yiyecekleri söyledik. Karnımızı doyurduk.Babam "Siz bekleyin burada,ben hemen geliyorum" diyerek WC te doğru ilerledi.
-Defne Tam 20 dakikadır burada bekliyoruz. Babam nerede kaldı acaba?Ben endişeleniyorum.Bu saatten sonra böyle bekleyemem. Ben gidiyorum
-Nereye gidiyorsun Abla?
-Nereye olacak? Tabiki WC ye Babamı bulacağım.20 dakika boyunca orada ne yapiyor olabilir ki?
-Bende gelicem.Beni burada tek başıma bırakmayacaksın herhalde
-Tabiki seni tek bırakmam.Gel benimle
Gözlerim dönüyordu.Çok merak etmiştim.
Allah'ım n'olur babama birşey olmasın!
WC lerin olduğu bölüme gelmiştik.Tabiki de Erkek Tuvaletine girmeyeceğim.Sadece dışarıdan sesleneceğim.
-Baba içeridemisin???
Hiç ses seda yoktu. Kalbimin ritimleri bile değişti.
-Defne ne dersin Sence içeriye girip bakalımmı?
- Saçmalama!Erkek Tuvaletine Asla girmem ben
-Babamın hayatı söz konusu ise Erkek Tuvaletine girerim ben Sen gelmezsen gelme.Bu kadar düşüncesiz olmak zorundamısın?
-Of tamam tamam. Geliyorum. Ama ilk önce içeride biri varmı diye kontrol edelim
-Peki.
-Heyy Kimse varmı?
-....
Ses gelmiyordu. Demekki başka biri yok. Ama babamın olup olmadığı...İşte orası tartışılır..
İçeri girdik.Defne titriyordu.Korkmuş gibiydi.O an orada Sadece Defne ve Ben vardık.Kapıların hepsini tek tek tıklattık.Hiçbirinden ses yoktu.Ve hepsinin kapısını tek tek açıyorduk. Biz bunları yaparken içeri bir erkek girseydi Utancımızdan yaşayamazdik galiba.Ve son kapiya geldik.Kapiyi açtığımızda ne görelim!
Yüz üstü yerde yatan bir adam.Gözlerimi ovuşturdum.
Olamaz..Hayır..Hayır..Bu kıyafetlerr...
Babam mı?
Defne ve Ben çığlık çığlığaydık. Defne bayılacak gibi oldu. Bütün bunlar olurken bir de Defneyle mi uğraşacaktım.
Bacağında bıçak saplıydı.Artık o an nasıl Cesaretlendiysem Bıçağı çekip çıkardım.Başka ne yapabilirdim?
Gözyaşlarım salyalarımla karışıyordu.
Titreyen ellerimle telefona sarıldım.Defne o sırada yere oturmuş,ağlıyordu.
Ambulans aradım.Ambulansla birlikte polis ekibi de gelmişti. Defneye sarıldım.Vücudu buz kesilmişti. Ambulans ekibi babamin dönük yüzünü çevirdi.
Gözleri açık,yüzü morarmış'dudakları kül gibiydi.Karnında bıçak darbesi vardı.Lavoba Kan gölüne dönmüştü haliyle.
-Abla babam ölmemiştir değil mi?
-...
-Abla cevap ver ölmedi o değil mi?Ölmeyecek!
-Sakin ol demek istiyorum ama diyemiyorum.Sen sadece dua et.Ambulans ekipleri arabaya aldılar babamı. Hemen soracağım.
-Babam iyi mi ?
-Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum.
Başınız Sağolsun...
Yıkılmıştım..Yıkılmıştık..
Hıc kırıkları mız da boğuluyorduk. Böyle bi olaya hem de babamın ölümüne şahit olmuştuk.
Peki ya o bıçak darbeleri? Onlar ne anlama geliyordu?Babam kendi kendini bıçaklamış olamazdı. Hem de bizimle birlikte vakit geçirirken. Olacak şey değildi.Sevenlerini Sevdiklerini arkada bırakamazdı.
Kim öldürdü benim prensimi?
Dırı Dırı Dırı Dırı
Telefonum çalıyor.
Arayan:ANNEM
Ne diyeceğim şimdi ona?
