Kostschool Cliché

Hoofdstuk 14

Ik ben de tel kwijt geraakt, maar ik geloof dat ik al meer dan twintig jurken heb gepast. Ik gaap en kijk om mij heen. Merliah en Emily zien er ook moe uit, in tegenstelling tot Cyra die nu bezig is met jurkje zesendertig. Ik ga denk ik voor de donkergroene zegt Emily tevreden. Ze heeft een knielengte diepgroene kanten jurkje met driekwartmouwen in haar handen. 'Hij stond je echt super mooi Em', zegt Merliah. 'Ik twijfel nog steeds tussen deze twee jurken'. Ik kijk naar de jurkjes die ze in haar handen heeft. De ene jurk ik diep rood en heeft een V-hals. De andere jurk is beige achtig en heeft een gesloten hals. 'Ik zou voor de rode gaan!', roept Cyra vanuit de paskamer. Ze gooit het gordijn open en stapt naar buiten. 'Hoe vinden jullie deze jurk?' Ze draagt een donker paars jurkje met een zilveren glitterband om haar middel. 'En dan met die pumps' roept ze terwijl ze naar een paar zilveren glitterpumps wijst. 'Prachtig', roept Emily uit. 'Zijn we nu dan eindelijk klaar?' 'Welke jurk neem jou nou Izzy?' 'Ik weet het nog niet, ik denk dat ik deze nog even ga passen', zeg ik waarna ik een lichtroze jurkje van een van de rekken pak. Ik loop naar de paskamer en trek mijn shirt over mijn hoofd waarna ik het jurkje aantrek. De stof is erg soepel en sluit mooi aan. De bovenkant van mijn jurkje heeft een hartjesvorm en is bedekt met kleine lovertjes. De onderkant loopt wijd en komt tot iets boven mijn knieën. 'Izzy probeer deze pumps erbij', roept Cyra, waarna ze een paar lichtroze roze pumps mijn pashokje in duwt. Ik trap mijn Vans uit en doe de pumps aan. 'Ben je nou klaar?' roept Merliah ongeduldig. Ik schuif het gordijn opzij en stap naar buiten. Ze kijken mij alle drie met open mond aan. 'In een woord.. Holiguacamole', roept Cyra. Ik moet lachen en loop naar de spiegel. De jurk zit als gegoten en de pumps kleuren er precies goed bij. Ik draai mij weer om. 'Are you saying yes to the dress?' vraagt Cyra hoopvol. Ik moet lachen en knik. 'Ja, ik ga voor deze'. 'Eindelijk ', roept Merliah blij. 'Ik kan geen jurk meer zien!' Ik loop naar de paskamer en trek mijn jurkje uit. Voorzichtig hang ik het weer aan de hanger. Na een paar minuten kom ik met de pumps in mijn ene hand en het jurkje in mijn andere hand de paskamers uit. Merliah en Emily springen tegelijk op en sprinten in de richting van de trap.

Nog geen tien minuten later staan we buiten. Het is al aardig donker en Emily kijkt paniekerig op haar horloge. 'Ahh nee, de laatste bus gemist'. Met een zucht laat ze zich op de straatstenen zakken. 'Kom op dramaqueen, zo ver is het niet lopen', zegt Cyra lachend. Ze trekt Emily omhoog en begint in de richting van de school te lopen.

Na ongeveer een half uur komen we aan. 'Ik heb blaren op mijn blaren', zeurt Merliah. Met een zucht grijp ik de klink van de deur vast. 'Ohh fijn!' roep ik uit. 'De deur is op slot'. 'We hadden al lang op onze kamers moeten zijn', zegt Emily paniekerig. 'Als ze ons betrappen zijn we er geweest'. 'Niet zo dramatisch doen Em, ik weet hoe we binnen komen zonder dat ze ons zien'. Ik kijk haar verbaast aan en met een stiekeme lach loopt Cyra van ons weg. Ik twijfel even, maar ga dan achter haar aan. Cyra loopt naar de achterkant van het gebouw en wijst trotst naar een regenpijp. 'Serieus', vraag ik. 'Het is makkelijk hoor. Ik heb het zo vaak gedaan'. Ze hangt haar tas aan haar schouder en pakt de regenpijp met beide armen vast. Soepel klimt ze naar boven. We kijken haar alle drie met open mond aan. 'Jouw beurt', zegt Merliah tegen mij. Ik slik en pak de pijp met beide handen vast. Het ding is erg glad en mijn handen glijden weg. Met moeite weet ik in de pijp te klimmen. Na een paar minuten struggelen kom ik eigenlijk boven. Cyra pakt mijn arm beet en helpt mij het laatste stuk. Na tien minuten zijn ook Emily en Merliah boven. 'Oke herinner mij dat we dit nooit meer doen', roept Emily. 'Sttt sukkel', iedereen slaapt. Zo geruisloos mogelijk volgens we Cyra over het dak. Als we bij het raam van onze kamer komen haalt Cyra een speldje uit haar haar. Met een aantal soepele bewegingen maakt ze het raam open. 'Laat me raden, ook vaker gedaan?' zeg ik lachend. 'Hoe raad je het?' zegt Cyra met een brede grijns op haar gezicht. Een voor een kruipen we naar binnen. 'Ik kan niet meer', fluistert Emily. Ze dumpt haar tassen op de grond en trekt haar schoenen en jas uit, waarna ze met een zucht in haar bed gaat liggen. Ik trek mijn kleren snel uit en schiet in mijn pyjama waarna ik ook met een zucht op bed ga liggen. Ik weet niet meer dat ik in slaap ben gevallen, maar wanneer ik mijn ogen open doe is het licht. Mijn hoofd bonkt en ik kan mijn ogen nauwelijks open houden. Dit zou nog wel eens een lange dag kunnen worden.