She's Dating The Bad Boy (Ongoing PA!)

Chapter II: Hulog ng Langit

Today is Sabado. Yieeee, ambilis noh~ syempre ganun talaga hahaha :D

At syempre sarap buhay ako ngayon, Saturday eh. Dahil internet at pagkain lang ang haharapin ko now at walang mga etchuserang frog.

Napabalikwas ako sa pag kakakahiga sa coach ng makarinig ako ng LIMANG DOORBELL.

Pag laruan daw ba yung door bell. Sira yata ulo nun eh.

Pag-bukas ko ng pinto, bumungad sakin ang isang gwapong lalake.

Pumikit pikit pa ako para lang macomfirm ko na hindi ko sya imagination, baka kase isang ilusyon lang to.

“Hoy! Nakailang doorbell na ako ah. Bat ayaw mong buksan?” biglang sumulpot si Euine at sabay birahan ako ng sigaw.

Demonyo talaga eh tsk tsk!.

“Malay ko ba? Buti kong nag sasalita yung doorbell na ‘EUINE IS COMING’ duh.” pataray kung sabi.

“Tol, pasok ka. Ikaw uupakan kita mamaya eh.” inismiran ko lang sya.

Bigla nalangmay sumanggi na kung ano sa utak ko at parang may nagflashback.

“Teka, parang we already meet na ah. Teka nga, saan ba yun???” bulong ko. At napatingin muli ako sa kanya.

“Ay, hihihi pasok po.” lumingon sya sakin at tiningnan lang ako. AS IN, TININGNAN NYA LANG AKO :O

Pero kahit tiningnan nya lang ako atleast he noticed me,“Ahihihihihihihi!” ang gwapo infairness.

“HOY ALAMIN MO MUNA ANG SQUARE ROOT BAGO HUMAROT! LANDI NITO. TINGNAN MO NGA YANG SARILI MO ANG DAMING TINATAGLAY NA SANDAMAKMAK NA PIMPLES!” bulong ng atribida kung kuya at tumakbo papasok sa loob. Habang ako naiwan sa kawalan.

Talagang he turned me down. Well, maglaway sya kapag naisipan kung mag transform.

Tama lahat ng narinig nyo. Marami akong taglay na pimples sa mukha at infairness manga-bigat ang pimples ko na yun, malalaki eh.

“SUMPAIN KA EUINE!!! GRRRR!!!”ang tangi ko nalang naisigaw sa inis. Nag momoment ako eh, storbo -3-

Mabilis kung isinara yung gate at tumakbo sa sala.

Teka, “Asan na yung fries ko?” Grrrr....

JOHN EUINE PARK!!!!!! You don't know the real MITCHIEQUIEL PARK!!!! GRRRRRR~~

“Magnanakaw na EUINE ibalik mo yung fries ko.” sigaw ko at tila umecho-echo pa sa bahay.

“Psssssttt! Don't shout.” automatic napalingon ako sa ganang kaliwa ko.

Walang sinuman ang pwedeng kumuha ng friess kooooooooo.

“At bakit, bahay namin to ah!” nataray kung sabi. Wala syang karapatang pigilan ako. KAHIT G-GUWAPO SYA!!!

“Don't be mad. O eto yung fries mo. Tinago ni Euine. Parang kang bata!” at inabot nya sakin yung fries.

Hala, hehehehe! Bukod pala sa gwapo eh mabait pa nakss, nabingwit ako ah!!!

“Ahhh hehehe, thanks” at dahan dahan kung inabot yung fries na hawak nya. XD ^/////^

Parang nawala ako sa sarili ko ng maabot ko na yung fries.

‘hala nakakahiya ahihihihihi!’

“Mitchie, Iha. May tawag mo. Hoy, Mitchieee!!!” tela nabalik ako sa realidad ng may tumawag sa pangalan ko.

“Kako, may tawag kayo kay Sr. Ynigo!” at inulit ulit pa ni Manang Marah.

“Ho! Ah eh ih oh uh, paki sabi po wala ako.”

”Ay naku, i already said to Sr. that you are here, atsaka importante daw eh!” napanganga ako sa sinabi ni Manang.

English ba yun? Abah, kailan pa sya natutong mag-english. Ang turay ah!!!

“Eh akin na po.” at dali dali naman nyang inabot sakin.

“ANO NA NAMAN ANG KAILANGAN MO HA? MAMUMUKISTYA KA NA NAMAN HOY! YUNG LAWAY MO PA PASSENGER SEAT KAPAL NG MUKHA NITO!!!” sigaw ko pero. And I'm waiting his feed too long.

“BUHAY KA PA BA HA. HOY! I RE......”

“TOOT... TOOT... TOOOT.....”

“Bastos!” inis kung sabi. Kaasar grrrrrrr.....

“Ganyan ka pala magaling. Nice, ang cute!!!!” napahinto ako sa pag-lalakad tapos nakaramdam ako ng pamumula sa pisngi.

“Oh my goshh, Mitchie andun si Mr. Gwapo. ganun yung inasal mo kay Ynigo. Tsk! Pwedwng take two yung mahinahon mode huhuhuhu.” wika ng malandi kung isipan.

“Hahahaha. Wala akong piso eh~” at tangi ko nalamang nasabi. At tumakbo papasok sa kwarto.

Pero ang totoo nyan eh, ayaw ko pa sana. Kaya lang ng dahil sa pisngi kung namumula. I choose to go to my room.

“OH MY GOSSHHHHHH!!!!! HULOG SYA NG LANGITTTTTT EHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH~” Kinikilig kung sabi.

Teka????? What his name AGAIN??????????