The Replacement

Prolouge

"Summer ! Please stop this. Lasing kana" pagpigil ko kay Ate Summer.

"Shut up Rain ! Hindi ako lasing. I am not drunk " she said firmly , as if saying those words will make me change my perception that she's not drunk.

"Hindi lasing? Nakikita mo ba ang sarili mo? Stop this, please ate" i said habang hinahabol siya papunta sa sasakyan.

She didnt respond. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad papunta sa sasakyan niya. Tumakbo na ko para mapigilan siya sa pagsakay.

"Ate, please stop .Lasing kana. Lets go back" i pleaded.

"Will you please shut up Rain? How many times do I need to tell you na tigilan mo ang pagtawag sakin ng Ate ! Nakakarindi " Napayuko nalang ako sa hiya. Ever since ayaw niya na talagang tawagin ko siyang ate. She hates me a lot.

"Titigilan ko ang pagtawag sayo ng ate, pero please balik na tayo sa bahay. Wag ka ng umalis. Lasing ka"

" Hindi ako lasing ! Nakakapagsalita pa ako ng ayos, nakakapag lakad ng ayos. Malamang makakapag drive din ako ng ayos " she shouted at me. Lasing siya , kahit ganyan siya. I know her, she is my twin sister.

Sumakay siya sa sasakyan nya. Kaya nagmadali din ako sa pagsakay sa likod nito. Thanks God bukas ito.

"Kung hindi ka mapipigilan ate, Sasama ako sayo."ngumisi siya na parang expected niya na sasakay ako sa likod.

"Ang kulit mo talaga Rain" sabi niya habang tumatawa. Napangiti nalang din ako kahit sobrang kinakabahan na ko sa ginagawa niya.

Nagsimula na siyang magdrive. Mabagal lang, kaya napanatag ang loob ko. Siguro o.a lang ako. Siguro nga di naman siya sobrang lasing.

Nagpumilit akong makapunta sa unahan para dun umupo.

"Ano ba Rain ! Sisirain mo ba ang kotse ko !" ngumiti nalang ako as a sign of sorry. Inirapan lang naman niya ko. Ang sungit niya talaga pag dating sakin !

"So, how was your day here in New york?" I asked to start a conversation.

"Ok lang, Cool. Especially the night life" sabay ngisi niya. Anong ieexpect ko? My sister is a party goer.

"Babalik kapa sa pilipinas ?" i asked while wishing na sana hindi na.

"Ofcourse I will ! Andun ang mga kaibigan ko. Andun ang buhay ko." napayuko nalang ako. Habang patuloy siyang nagsasalita.

"My whole life is in the Philippines, Rain. Isa yun sa parte ng buhay ko na hindi ko hahayaang mawala sakin " she said while smiling. This is new. A light conversation with my sister. No arguments. Siguro ganyan nya kamahal ang buhay niya sa pilipinas. Nakaklimutan niya yung inis niya sakin.

"Why ? This is New York Summer. Andito kami nila papa at mama. Why cant you stay here for good?" i asked.

" For good? Nagpapatawa kaba Rain? I dont care kung saan lupalop niyo pa gustong pumunta. Actually , i like it better when Im not with you." Aray. Napakuyom nalang ako sa mga kamay ko at pinigilan magsalita. Pero nagpatuloy parin siya.

" I like it better Rain. Yung wala ka sa paligid ko. Walang Rain na makukumpara sayo. Walang Rain na sakitin. Walang Rain na first priority. Walang Rain na laging napapansin.Walang Rain na unfortunately, kakambal ko" Nangilid ang luha sa mga mata ko. Pero pipigilan ko na wag umiyak. Ayaw ni Summer nun. Magagalit siya sakin pag nakikita niya kong umiiyak.

"Tama na Ate"i pleaded.

" Stop calling me Ate ! How I wish na sana ako nalang yung sakitin, para nasakin lahat ng atensyon. Ako yung aalagaan, hindi ako iiwan Rain. Siguro ang saya ng buhay mo dito. Lahat nasayo e"I want to scream at her na No hindi ako masaya.

" Ang saya saya mo Rain. Ang swerte mo. Sana ako nalang ikaw " she said at hindi ko na napigilan ang luha ko, kusa na itong bumagsak. No Summer, sana ako nalang ikaw.