The Soul Hunter

Κεφάλαιο 1

Τον κοίταξα στα ματια και είδα ποσο είχε πληγωθεί.Ποσο ήθελε να ξεσπασει.
Δεν μου είπε τίποτα απλα κοίταξε τα ματια μου.Ηταν με τον ίδιο τροπο που με κοίταξε την πρωτη φορά. Οταν αποφάσισα οτι αυτό θα είναι το θύμα μου.

"Συγνώμη" του ειπα και νομίζω κατάλαβε και ο ίδιος οτι δεν το εννοούσα.Κατάλαβε οτι όλα αυτά που ειχαμε ζησει δεν ηταν τίποτα για εμένα. Ηταν έξυπνος, πιο έξυπνος απο τα υπόλοιπα θύματα μου.

"Δώσε μου ενα τελευταιο φιλί,δώσε μου ενα φιλί για να σε θυμάμαι" φώναξα.Δεν υπήρχε ψέμα σε αυτές τις λέξεις.Ηθελα να θυμάμαι ποσο τον πληγωσα, ήθελα να τον φιλησω όταν ηταν πληγωμένος. Περίμενα αυτή την στιγμη μήνες.

Αν μου έδινε αυτό το φιλί, κάθε φορά που θα με σκεφτόταν θα του ερχόταν αυτό το φιλί.Μετα που είχε πληγωθεί, θα με σκεφτόταν σαν ενα δαίμονα που του πήρε την ψυχή.Αυτός ο δαίμονας τον έκανε πιο δυνατό και πιο αδύναμο την ίδια στιγμή.
Δεν μ'αρεσει να αποκαλώ τον εαυτό μου έτσι.Είμαι μια κυνηγός ψυχών.Ψάχνω τα θύματα μου προσεκτικά και μόλις βρω το κατάλληλο αρχίζω να εφαρμόζω το σχεδιο μου.Πηγαίνω κοντά του και δένομαι με αυτόν όπως δεν δέθηκε ποτε κανένας μαζί του.Οτάν ερθει η κατάλληλη στιγμη τον φιλάω και αλλάζει η σχέση μας. Γίνομαι το πιο σημαντικό προσωπο στην ζωή του,κανοντας τον να νιώσει οτι κανένας ποτέ δεν θα μας χωρίσει.Ο μόνος άνθρωπος που άγγιξε τόσο την ψυχή τους και ο μόνος που θα μπορούσε να τον καταστρέψει. Αυτό θα γινόταν. Θα καταστρεφα το άτομο που με αγάπησε. Θα βρω τον πιο οδυνηρό τροπο και θα το κάνω.Απλα θα περιμένω την κατάλληλη στιγμη και θα χτυπησω.
Ωω θεέ μου και θα μου αρέσει,θα μου αρέσει τόσο πολύ.Θα βλέπω το προσωπο ενος ανθρώπου να χάνει τα παντα απο το άτομο που αγάπησε!Η ψυχή μου θα χαμογελαει και το προσωπο μου επίσης.Γελαω με τον πόνο τον άλλον.Θα μείνω αξέχαστη στη καρδιά του.

"Πες μου οτι όλα αυτά δεν είναι αλήθεια" είπε καθώς ήθελε να σπάσει την σιωπή.Μου άρεσε η σιωπή.Μου έδινε δυναμη χαρά καθώς έβλεπα την λύπη του.

"Ειναι αλλά δεν ήθελα να σε πληγωσω."

"Τοτε γιατί το εκανες;" με ρώτησε.Τα ματια του ηταν όλο κόκκινα. Ηταν ευασθητος,μου το είχε πει.Οταν οι γονεις του πηραν διαζύγιο,ήμουν η πρωτη που πήρε τηλέφωνο και ακουγα κάθε του λεξη.Μου έλεγε ποσο ευαίσθητος είναι και ποσο το μισεί αυτό. αλλά εμενα μου άρεσε.Ηταν πιο εμφανές η θλίψη του.Με κολάκευε αυτό.Ισως αυτό με έκανε να τον διαλεξω κιόλας.

"Για να δω ποιος φιλάει καλύτερα. Εσύ ή αδερφός σου;Απο οτι αποδείχθηκε αυτός.Κρίμα Λίαμ. Οσες γκομενες και να εριξες ο αδερφός σου πάντα θα είναι καλύτερος."

"Δεν σε αναγνωριζω" είπε αρχίζοντας να μου φωναζει.Μπορουσα να δω οτι κρατούσε τα δάκρυα του.Θα σκεφτόταν να μην ρίξει ουτε ενα για μια που δεν αξίζει.Είχε δίκιο μάλλον.

"Γιατι ποτε με αναγνωρισες; Πιστεύεις οτι Σε αγάπησα;Οτι εννοούσα ενα "σε αγαπώ" που σου είπα. Δεν ήσουν τίποτα σημαντικό για εμένα ενα παιχνιδι που θα έπαιζα όσο ήμουν εδώ" του είπα καθώς γελουσα. Τον λυπομουν για να είμαι ειλικρινείς.

"Φύγε σε παρακαλω" είπε και αποχώρησα απο το δωμάτιο.
του.Στεναχωρηθηκα που δεν μου έδωσε αυτό το φιλί αλλά νομιζω είχα κανει ηδη αρκετά.Οχι,οτι δεν ήθελα και αλλά, αλλά οτι ήθελα το πήρα.

Πανω στο τραπέζι του σαλονιού,βρήκα το σημειωματάριο που του είχα πάρει όταν κλειναμε ενα μήνα.Του άρεσε παρά πολύ να γράφει κάθε λεπτό της ζωής του.Εγραφε σε ημερολόγια απο την δεύτερα δημοτικού.Κάθε λεπτομέρεια της ζωής του ηταν γραμμένη σε αυτά τα τετράδια. Είχα διαβάσει 3-4 γιατί ήθελα να τον καταλάβω καλυτερα.
Το άνοιξα και είδα αυτό που του είχα γράψει στο σημειωματάριο που του είχα πάρει.
"Σε αυτό το σημειωματάριο θα γραφείς κάθε στιγμη που ζησαμε μαζι με κάθε λεπτομέρεια. Θέλω όταν δεν νιώθεις καλά να το κοιτας όλα αυτά που περάσαμε και να σε κανουν καλά οι αναμνήσεις μας."
Τι ειρωνία.
Βρήκα μια κόλλα που δεν είχε γράψει και φιλησα το χαρτί για να μείνει το σημάδι των χειλιών μου πανω σε αυτό.Αφήσε μια κόκκινη σταμπα που προερχόταν απο το κραγιόν μου.
Ανοιξα την τσάντα μου και έβαλα ξανά λιγο κραγιόν στα χείλη μου σε περίπτωση που είχε φύγει. Εκλεισα το σημειωματάριο και το έβαλα στη θέση του.Κοιταξα το σπίτι του άλλη μια φορά.Δεν ακουγόταν τίποτα.Περίμενα για ενα λεπτο ακόμη μήπως ακούσω κάτι.Πήγα πιο κοντά στο δωμάτιο του και άκουγαν κάποιον να κλαίει. Ηταν αυτός.Χαμογελασα και έφυγα απο το σπίτι.
Χαίρομαι που του έδωσα το φιλί ακόμα και έτσι.Αρχίζω και γίνομαι καλύτερη με τόν καιρό.