BTS Tagalog Imagines

△Rapmonster▽

Starting All Over Again

Unknown Person's POV

Naulan ngayun sa West side ng Han River, yes I am currently living in Gangnam...

Silicon Valley of Korea but for me...it's the place of dead leaves...

Why?

It's because this place makes you kill your real self and replce them with someone you aren't in the first place. You forget how to live. That feeling that you know you're breathing but you're really dying on the inside. Just like autumn leaves, it looks beautiful when you look at it but yoo know it's already dying because it cant hold on anymore so it let go...to be free.

"Uy Annie bakit parang bising-bisi ka? Ano ba yang sinusulat mo?" nagulat naman ako kay Gian.

"Uhm wala toh hehe alam mo na mga quotes or poem na iniimbento ko" napakamot ako ng leeg.
"mmhmm talaga?" tinango nya ng onti ung ulo nya at parang nag hahanap ng katotohanan. "Oo nga! cge na asikusuhin mo na yang listahan ng gamot para sa pasyente mo!" sabat ko sa kanya

"Opo, pero dapat ikaw ton mag madali baka mahuli ka pa sa operating room" ay oo nga pla. Napainom ako ng kape at nag babye na sa kanya.

(na sa OR)

"Okay na ba lahat ng gagamitin na tools?" tanung ko sa kasama ko sa loob ng OR (d ko talaga alam kung anu tawag sa mga yun haha sorry😂✌️)

"내 Dr. Ho let's start the operation of Ms. Kim" sabi nung ka-partner kong Dr. Hala hindi ko pa nmn kilala tong pasyente nya pero bahala na basta mapagaling namin sya.

Tumingin ako sa pasyente nya at nagulat ako ng makito ko ang mama ni...Namjoon. Omg 오똑해?! O.O

"Annie? ikaw ba yan ija?" bati nya sakin "Opo...tita" I forced a smile, hindi ko naman alam na si tita makikita ko may malalang sakit tapos biglaan pa.

Kami palang ang na sa room 2 ng OR kaya kinausap ko muna sya ng sandali. "Ahm ija...I just.*cough* *cough* just want to say..sorry, dahil pinaghiwalay ko kayo ng anak ko, alam mo nung nasa US kami he stopped being that bubbly child I know. I did my best just to make him smile, but when he does I know he's just faking it...and one day when I was cleaning his room I saw this bucket list...ofc i was curious so I took two pieces of paper inside, I cried when i read what he wrote..it said "Go to Korea and see Annie again" then i cried more when i read "I wish I could turn back time and see her again"
so now when I'm gone I want you to take care of him." hinawakan nya yung kamay ko.

Pinunasan ko yung luha ko. "Tita wag nyo pong sasabhin yan kakayanin nyo pa po after ng operation promise papagalingin ko po kayo" mas lalo pa akong umiyak tapos ngumiti lang sya at biglaan na lang syang pumikit.

"Tita?!" walang syang sagot. "Nurse! Code Blue! ngayun na!" sigaw ko. Tita mag sstart palang operasyon bakit nawala ka na agad? Umiyak pa ako lalo pero dapat asikasuhin ko muna ang dapat kong gawin.

"no signs of breathing!" sab sakin nung isang doktor. Kinuha ko ung AED at sabay sab ng "CLEAR?"

"CLEAR"

pagkatapos nun ay napabuntong hininga na lang ako...
Lumabas ako ng OR at nakita ko ang isang pamilyar na lalake sakin, humarap sya at nakita kong si Namjoon nga.