Bölüm 1

17 1 0
                                    



Merhaba ben Tom 21 yaşındayım.Çocukluğumun hayali hep Sweet As Pie 'a gitmekti. Sweet As Pie'da üç robotla beraber şarkı söylemek hayalimdi.Sammy'ye bayılırdım. Sammy kim diye soracaksanız ,o benim kahramanım. Bana şarkın söyletmeyi o başarmıştı , o benim için bir robottan daha fazlasıydı ,o benim abim gibiydi.Sammy orda çalıştırılan robotlardan sadece biri .Bana kek yapmayı öğreten Duck benim kalbimde önemli bi yer kazanmiş olmakla kalmamış üstüne üstlük kankam olmuştu.Lucky benim annem kadar sevgi dolu ama bi o kadar da yaramaz bi robottu en azından büyüklere göre öyleydi.Tam 17 sene sonra Sweet As Pie'da kendime bir iş bulabildiğime inanamıyordum.Fakat çok yanlış bir karar verdiğim için son bi kaç gündür beni kocası zannettiği için beni öldürmeye çalışan bir ruhla haftada 4 gün 6 saat aynı mekanda bulanmak zorundayım nasıl?Tamam bende öğrenince olmaz olamaz dedim ama maalesef Sammy bana saldırınca anladım. Bana göre geç anladığım farkındayım ama zararın neresinden dönersen kardır.Şimdi size en başından anlatmak isterim. Pazartesi günüydü benim işim Duck'ın düşürdüğü kekleri toplamaktı . Öğlene doğru patronum Alex herkesi odasına çağırdı. Amacı yeni gelen çalışanı hepimize tanıştırmak olduğunu düşündüm.İsminin Darius olduğunu ve onun bi tanıdığının oğlu olduğunu söyledi.Bana ''Hey Tom yeni güvenlik görevlimiz olurmusun''demesi beni şaşırtmıştı, işe başlayalı daha 2 hafta olmuştu.Ona ''O kadarmı berbat kek topluyorum yani'' diyince güldü ve şöyle dedi''Hayır beni yanlış anlamışsın ben seni terfi ettirdim . Merak etme çok güzel kek topluyorsun.'' ''Hahaha kek toplarken bile izleniyorum '' diyerek ukalalık yaptım ama şaka yaptığımı zannetti.''İşi kabul ediyorum'' dedim ve odayı terk ettim.Eski güvenlik görevlisinin kaybolduğu hakkında söylentiler vardı.Bunu duydunca biraz korktum ama Sammy'nin beni koruyacana emindim.Mesayim saat 12pm'de başlayıp saat 6am bitiyor.Sabahları sadece uyuyorum akşamları ise çalışmaya çalışıyordum.İlk iş günümde Alex beni kapıda karşıladı. Beni 'Kontrol Odası' denen yere getirdi ve şöyle dedi''bu tabletten kameraları kontrol edebilir ve etrafı izleyebilisin dedi ve odadan çıktı.İlk hafta sadece oturdum oturdum ve yine oturdum. Ama ikinci hafta sıkıntıdan patlayarak değil ,ölmemeye çalışarak saat 6am'ı bekledim.Bunları yazmamın sebebi belki o ruh beni yakalar ve benimde ruhumu alırsa benim yerime geçen güvenlik görevlisi bu yazdıkları bulacak ve okuyacak ,benim gibi ölmemeye uğraşmicak. Belkide ünlü bi yazar olurum düşünsenize ''Ölü yazar Tom BOSS ölmeden önce yazdığı bu kitapla bizi bilgilendirdiği için ona yani teslim etti ruhuna Nobel ödülünü vermekten gurur duyuyoruz.''nasıl ama. Şimdi size ikinci hafta neler olduğunu anlatmak isterim.Saat 11:40 gibi yerime gidip oturdum.10 dakika sonra yanıma Alex geldi ve bana robotları kapatmama mı söyledi ''Neden'' diyince bana sinirlendi ve ''Sadece kapatma'' dedi ve odayı terk etti. Masanın üstünde gazoz ve el feneri vardı. Gazozun tadına bakmayı denedim ama tarihi geçmişti tadı berbattı. El fenerini niye koyduğunu anlamamıştım. Sonra ayağa kalkıp odanın içinde dolaşmaya başladım. Alex benden odadan çıkmamı istedi doğrusu çıkmak istediğimi söyleyemem.

Sweet As Pie.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin