Senin Devrin

Bilseydim başkasının olduğunu seviyorum demezdim.İki damla göz yaşım ile mutluluklar dilerdim.

Yıkılmış hayallerim, yıkılmış duygularım

bir gidenin ardından dökülmüş göz yaşlarım

kanamış yaram yıkılmış dünyam

bağırsam duymuyor özlesem de gelmiyor.

Nasıl bir yalan bu herkes ona inanıyor

tutmuyor ellerim görmüyor gözlerim

bir vicdansızmış benim sevdiğim

unutulmuyor, silinmiyor, yakılmıyor.

Gün gün öldürsede bagımlıyım, bırakılmıyor

sesimi kesiyor konuşamıyorum

sağır oluyorum duymuyorum

saf oluyorum anlamıyorum.

Öyle durup etrafa bakıyorum

gölgesine bile hasret kaldığım adamı bekliyorum

yaşamayı özledim onunla

nefes almayı, ağlamayı, kahkahalar atmayı.

Gitmek istiyorum mesela uzaklara

inandıgım tek insana

huzura ermek istiyorum

delicesine sevmek istiyorum.

Karanlıktan çıkıp güneşi görmek istiyorum

ama biliyorum ki hayat felsefesi bu

giden gelmez

seven sevilmez.

Bir kere ağladın mı gözyaşların dinmez

şarkılar yapsan da o dinlemez

haykırsanda kimse duymaz

hayat işte elden bir şey gelmez.

Ya yaşarsın olduğu gibi

ya da ölürsün dogduğun gibi

dayanamasanda bilirsin aslında

mutluluk uzakta degil çok yakının'da.