Altheria: School of Alchemy

Chapter 12: The Truth

NAGISING na lamang ako na nasa loob na ako ng clinic. "Uy, Jasmin, okay ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Bea na nakaupo sa tabi ko at parang binantayan ako hanggang sa magising ako.

"Oo, medyo masakit lang yung mga galos ko." Isinandal ko ang aking likod sa headboard ng clinic. "Ikaw, okay ka na ba?"

"Oo, kahapon pa. Grabe ka! Hindi naman ikaw yung nakipaglaban pero naunahan ka pa nilang magising," natatawang tugon sa akin ni Bea. Base sa ekspresyon niya ngayon... she's really in a good shape at okay na okay na siya.

"Anong balita sa kanila?"

"Kausap nilang dalawa ngayon ang school principal. Hindi ko alam kung bakit. Si Carlo, baka bisitahin ka raw niya mamaya ewan ko lang kay Red," mahaba niyang litana at nagbabalat siya ng mansanas.

Naalala ko na naman ang nangyaring labanan sa Polto's Forest. Kung hindi pa dumating sina Sir Ernie at Sir Steven ay baka isang malamig na bangkay na kaming apat. Nakakaasar din dahil nakatakas ang Klein na 'yon... pero ano ang bagay na kailangan niya sa akin?

"Kumusta nga pala yung assignment natin?" pagtatanong ko bigla. Importante sa akin ang grades ko kaya dapat lang na itanong ko 'yan.

Saglit na tumahimik si Bea at nagbuntonghininga. "Nakakuha tayo ng 'F' na grade."

Nanlumo naman ako bigla. Kapag kasi nakakuha ka ng F ay ibig sabihin lamang nito na maliit na ang chance mong makapasok sa Marsham Top 10 students... which is pangarap ko.

"Bakit daw?"

"Lumabag tayo sa school rule na bawal lumabas ng Altheria kapag first year pa lang. Nagkaroon ng malaking gulo at nasangkot tayong apat, naka-istorbo tayo sa mga teacher lalo na kina Sir Ernie at Sir Steven, nasira ang mga ingredients nat—"

"Hindi mo na kailangan ituloy, Bea. Naintindihan ko na. Deserved natin ang 'F' sa daming nangyari." Napahawak ako sa aking braso na may galos. "Ba't may sugat ako? Hindi ba 'to ginamitan ng healing powers para mawala yung sakit?"

"That's our punishment. Hindi nila gagamitan ng kahit anong healing spell ang mga sugat natin. Kailangan daw nitong gumaling sa normal na paraan." Ipinakita rin ni Bea ang galos niya sa kanyang balikat. Napabuntonghininga na lamang ako. Hindi ko naman alam na ganito katindi ang punishment dito sa Altheria.

Nakarinig kami ng pagbukas ng pinto at nakarinig kami ng isang boses. "Ano ba, bitiwan mo nga ako! Wala akong balak bisitahin ang babaeng 'yan!"

Pumasok bigla si Carlo habang kinakaladkad niyang papasok si Red. Puro galos ang kanilang katawan pero masaya pa ring nakangiti sa amin si Carlo. "Oh, gising ka na pala, Jasmin! Akala ko, balak mong matulog hanggang matapos ang semester eh."

"Ba't ka nandito? Akala ko ba, bawal ang taga-Wanester Division dito sa Marsham?" tanong ko.

"I have an excuse. Sabi ko, bibisitahin ko lang ang kaibigan ko na nasa malubhang kalagayan." Wow, galos lang ang natamo ko pero para sa kanya ay malubha na ito? "'Tsaka isang linggo akong suspended dahil sa nangyari."

Inagaw ni Carlo ang binabalatang mansanas ni Bea. "Hoy, akin na 'yan! Para kay Jasmin 'yan."

"Wala nang bawian. 'Tsaka ako ang pinakanapuruhan kaya hindi kailangan ni Jasmin ng mansanas." Napalingon-lingon siya sa paligid. "Nasa'n si Red? Oy, Red, halika nga rito! Nahihiya ka ba!?" Hinatak niya si Red.

"Ako, mahihiya? Ba't naman ako mahihiya? Ayoko lang makita ang pagmumukha ng babaeng 'yan."

"Hoy! As if naman na gusto kitang makita!" Nagsimula na naman kaming dalawa sa nonsense naming pagtatalo habang yung dalawa ay tumatawa lamang. Seems everything is back to normal... I guess.