Ece'nin annesinin söylediği şeye hem şaşırmış hemde duygulanmıştım.Nasıl yani Ece öldü mü? Oradan koşarak uzaklaştım ayaklarım çıplaktı koşmaktan ayaklarımın altı kan olmuştu ve çok acıyordu.
Ece'nin öldüğüne hala inanmıyordum kim yaptı,nasıl oldu kafamdaki sorular bitmek bilmiyordu.Hastaneye dönüp babamın arabasını aldım aşağı inerek arabaya bindim arabayı sürerken herşeyi hatırladım Eceye nolduğunu kimin yaptığını hatırladım bunun suçlusu benim ben ne yaptım diye ağlamaya başladım hem ağlayıp hemde arabayı hızlı bir şekilde kullanıyordum.Delirmiştim ben nasıl Eceye zarar verdim diye kendimi suçladım arabayı kullanmaya devam ettim...
Sonra gözümü yine hastanede açtım annem ağlayarak "sen ne yaptın" dedi.
Anneme cevap vermek istedim ama annem "kendini yorma" dedi.
Doktor annemi dışarı çağırıp birşeyler konuşmak istediğini söyledi ben yorganımı üstümden alıp ayağımı yere koydum koyduğum gibi düşmem bir oldu.Annem koşarak geldi
"bana ne oldu ayaklarımı hissetmiyorum"dedim.
Annem söyle dedi;
"Oğlum sen ne yaptın Ece'nin ölmesinden sen sorumlu değilsin Ece zaten hastaymış kaza yapınca beynindeki kurşun beyninin hassas yerine gelmiş senin bunda hiç suçun yok neden kendine bunu yaptın neden oğlum."
Ece'nin ölmesinde benim suçum var annem kendimi suçlamamam için söylemişti annemin söylediği şeyler beni tatmin etmemişti Ayrıca bana ne olmuş diye dusundum sonra ağlayarak bağırdım " olamazz"dedim.
Ayağım tutmuyordu bunun tek mantıklı açıklaması sakat kalmam anneme
"ben sakat mıyım?? ayağım tutmayacak mı?bana ne oldu? Cevap ver artık"dedim.
Anneme sinirlenme başladım anca ağlıyordu bir açıklama bekliyordum ama sadece ağlıyordu babam odaya girip
"evet sen sakatsın emniyet kemerin takılı olmadığı için bacakların hasar görmüş" dedi.
"Beni yanlız bırakınn"diye bağırdım odada yanlız kalmıştım kendi halime mi ağlasam? Ece'nin ölümüne mi? Eceyi çok özlüyordum ona nasıl böyle birşey yaptım hala aklım almıyordu.
