Play the music. On the side.
The one that got away- by: boyce avenue (acoustic ver.)The one that got away.
Girlfriend ko sya for almost 5 years.
Naligawan ko sya ng 6 monts . Pinrove ko sa parents nya na i deserve her and i wont make her cry. Hindi naman kasi yan kung gaano katagal mo sya niligawan.
Nakilala ko sya as a simple girl with a bigdreams.
Nag promise ako sakanya na tutulungan ko syang tuparin lahat ng pangarap nya.Dumating yung pinakamasayang araw.ng buhay namin,
Out last graduation.
Yung nakasuot kayong dalawa ng itim na toga🎓 tapos sabay kayong kukuhula ng diploma.Kitang kita ko yung saya sa mga mata nya.
Yung ngiting never ko pang nakita.
Yung luhang punong puno ng saya at ganda.Kaya naman i decided to talk to her parents if im alowed to propose on her na.
Walang ano ano. Pumayag naman yung parents nya.
20years old lang kame.
Nung mag propose ako ..I remember that day...
Sunday nun at 6th aniversarry na naming dalawa.Niyaya ko syang mag simba 🙏. Gusto ko kaseng pasalamatan si God dahil binigyan nya ko ng isang babaeng napaka perfect, hiniling ko kay god na sana more years to go. <3 <3 Because i want to spend my whole life to her.
After naming magdasal.
Tinanong nya kung anong dinasal ko.Ang sabe ko.
"Sana forever na to"
Then she laugh."Ikaw ano ba dinasal mo"
"Parehas lang nakakatawa baka magalit na saken si lord. Kase araw araw ko nalang yun dinadasal."
"Hinding hindi sya mag sasawa sayo. Promise babe" then i laugh.
Palabas na sana kame ng simbahan . Kaso pinigilan ko sya. Lumuhod nako at kinapalan ang muka ko sa harap ng madaming tao.
"babe,alam kong masyado pang maaga para dito. But dont worry naka usap ko na yung parents mo.. I want to give my 1/2 heart to you.. And i wish your gonna keep it forever.. Will you marry me??"
Nag umpisa ng lumuha yung mata nya,
"bago kita sagutin.kanino yung 1/2 ng puso mo babe?"
"God owns my life. Thats why yung 1/2 lang yung kaya kong ibigay babe. But dont worry mahal kita 100%"
Wala nakong pake kung napaka cheezy ko na.
Basta sobrang saya ko lang nung mga panahon na yun kase she said "yes."Pero syempre as a real man. Kailangan ko munang magtrabaho.. Para maibigay yung dream wedding na sinabi nya nung highshool palang kame..
I work hard.
Kahit na alam kong may business ang parents ko. Kahit na Puno ang wallet ko.Gusto ko kasing iprove sakanya na hindi lang ako yung tipong dedepende para mabigyan sya ng magandang buhay
After 1 and half year na paghihintay.
Nagpakasal na kame..
I never imagine my self na umiiyak habang nakikita kong naglalakad yung pinakamamahal ko sa aisle.
Habang nag lalakad sya iniimagine ko na yung pagtanda kong kasama sya. At Mag karoon ng pamilya na sya ang kasama.
Sobra sobra pa un sa dinasal ko. Wala na ata akong mahihiling nung mga time na yun.