♡MAVİŞİM♡

Makarna

Yeni bölüm geldi.Sınır koymaya devam etmicem.Bi zahmet yıldıza basın...AlSel...♡♡

Annemlerin yanına gittik.Kapıyı açan annem olmamıştı.Haluk abi olmuştu."Sen ne arıyosun lan burda?!" diye bağırdı Ali sinirle.Bişey demeden içeri girdi.İkimizde sinirle peşinden gittik.Annemin yanına oturup elini tuttu."Anne noluyo?" dedim gözlerim dolarken."Kızım ben........................Haluk ile barıştım onun evlerine geri dönüyoruz." dedi suratıma bakarak."ANNE SEN NE DEDİĞİNİ SANIYOSUN?!O ADAM ALİ'YE ZARAR VERMEYE KALKTI!SEN TEKRAR ONUN EVİNDE YAŞAMAMI NASIL İSTERSİN?!" diye bağırdım.Ali ise Haluk'a 'zavallı' bakışını atıyordu.Haluk'a daha fazla yaklaştı ve sesli bir nefes alıp verdi."Sana acıyorum biliyo musun?İnsanların beynini yıkamaya bayılıyosun.Bu kadına geçmişte yaptıklarını anlatsana.Anlatmazsın dimi?Çünkü o kadar ŞEREFSİZSİN!" diye bağırdı sonunda.Gözümden yaş düştü.Elimden tuttu ve beni arabasına götürdü."Eşyalarım burda." "Yarın geliriz alırsın." dedi suratıma bakmadan.Elini tuttum bana döndü."Ali ev ne olucak?" "İşte yemek işlerine yetecek kadar param var.Daha sonra iş buluruz." dedi ve arabayı çalıştırdı.Yol boyunca hiç konuşmadık.

Eve girdik suratsız bir şekilde.İkimizde ikili koltuğa oturduk.Kafamı omzuna koyduk ve karanlık televizyona baktık."Neden böyle oldu Aliş?" "Bilmiyorum ve bilmek istemiyorum." "Acıktın mı?" "Evet." "Tamam ben bişeyler hazırlıyım." "Ama ben dudaklarına acıktım." dedi sırıtarak."Öyle mi?" "Hıhı." dedi daha fazla sırıtarak."Marketteki kızı çağırıyım açlığını yatıştırır." dedim mutfağa giderken."Yuh ama nerden nereye bağladın?" dedi peşimden gelirken."Kadınlar hiçbirşeyi unutmaz." dedim kendimden emin bir şekilde."Öyle oldu galiba." dedi kapıya yaslanarak.Çekmeceden tencereyi çıkardım ve makarna koydum.Yapmaya başlarken Ali elleri ile belimi kavradı ve çenesini omzuma koydu."Benim sevgilim neler yapıyor?" "Makarna!" dedim sevinçle."Liseliler gibi hergün makarna yicez herhalde." "Beğenmiyosan aç kalırsın." "Ben başka türlü doyarım." dedi ve yanağımdan öptü."Ürünlerimiz sınırlıdır." dedim ve ben onun yanağından öptüm."Sen kimden öğrendin makarna yapmayı?" "Annemden." dedim suratımı asarak.Eli ile çenemden tutup göz hizzasına getirdi gözlerimi."Koca gözlü kız..." "Hı?" "Gül." dedi ve dudaklarımızı birleştirdi.Beni tezgaha oturttu ve öpmeye devam etti.Ondan ayrıldım ve "Makarna!" diye bağırdım.Hemen makarnaya bakmaya gittim.Ocağın altını söndürdüm.Ali'ye döndüğümde tabak çıkartırken buldum.

Yemeğimizi yedik ve televizyon izlemeye başladık."Offf Ali çok sıkıldım!" "İstediğin bişey varsa yapalım" "Hmmm.......bilmem.Bizimkileri mi çağırsak acaba?" "Onlar eşyaları yerleştiriyomuş." "O zaman geçmişimizden bahsedelim." "Tamam ama sen başla." "Ben küçükken hep hayal ettim.Aşık olduğum adamla evlenmeyi.Bir sürü sevgilim oldu.Hiçbirisin de aşk yaşamadım.Ta ki seni buluna kadar." dedim ona bakarak birbirimize bakıyorduk."Ben ne aşk hayal etmiştim ne de sevgili.Benim hayal ettiğim şey ailemden bana karşı sevgi gelmesi.Çok mu şey istedim koca gözlü kız?" "Hayır Mavişim." dedim ve ona sarıldım."Ben uyumak istiyorum." "Uyuyalım o zaman." dedi ve beni kucağına aldı.Daha yatak odasına varmadan uyukuya daldım.

Hayat neyden ibaretti?Nefes alıp vermekten mi?Kilometrelerce yürümekten mi?Aşkını yaşayabilmekten mi?Evet.Benim için aşkını yaşayabilmek.Benim için ne nefes almak önemli ne de kilometrelerce yürümek.Benim için hayat Ali'yi, mavişimi yaşayabilmek!Ben hayatımı yaşadım, yaşıyorum.Şu an onun dağınık saçları ile oynuyorum.Onu ezberlemeye çalışıyorum.Terk etmicem merak etmeyin.Yapamam ben.Onu isteyipte ondan vazgeçemem!Yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı."Günaydın mavişim." "Günaydın koca gözlü kız." dedi gülerek."Kalkalım mı?" "Hayır." dedi gözlerime bakarak."Ne yapalım
?" "Gözlerimizi ezberlemeye çalışalım." dedi birbirimize bakmaya başladık.Bir süre sonra kapı çaldı.Hemen aşağı inip kapıyı açtım.Karşımda Cüneyt vardı."Cüneyt!" diyerek sarıldım ona.