♥Fated to Love You♥_KathNiel Fanfiction

Home of the Heart

Andito na kami ngayon sa cafeteria ng hotel. I feel so awkward. Walang nagsasalita sa amin. Anu ba naman kasi yung nangyari kanina. I should have not let them na mapilit sumama siya dito ngayon. Kasi pa magkasama kami ayaw na gumana ng buong sistema. Chandria! anu ba ayng mga iniisip mo. I always find myself like this. Talking with myselt, trying to find answers to my unkown questions.

The waiter broke the silence, he put down the magazine he was reading. I just found him putting foods on my plate. Bakit ba siya ganito? Hindi naman siya ganyan when I first met him. Waaah!, My mind are over occupied by him. Erase erase!

"Hey Kath!, Busog ka ba? wala pa tayo kinakain simula ng dumating tayo. Napagod ka ba? Gusto mo ba sa room mo na lang kumain?" Asking me na sobrang parnag concern na concern siya. He really was different now. Hindi ko maintindihan sa sarili ko kung mas ok ba na yun dati na lang. 

"ah eh..."

"ih oh uh!. hahahaha!. Kumain ka na nga lang. " He laughs. His laughter was like a lively music to me. I was slowly eating the food he put on my plate. I was trying to erase all the space he is occupying in my mind.

"Ok ka lang ba talaga? Naninibago ka ba sa akin? Di ba sabi ko sayo nangako ako kay Lelay na aalagaan kita hanggat nandito tayo!. So eat your food and after that magpahinga ka na muna. Ako na lang ang sasama kay Cshei. Give me pala your phone!" binigay ko naman sa kanya yung phone ko.

"Ha? Kaya ko naman hindi naman ako nasaktan dahil nasalo mo ko di ba. And thank you nga pala sa kanina nakakahiya talaga. Hindi ko alam ang lapitin ko sa aksidente. Bakit mo pala kinuha yang phone ko?"

"Sasave ko ung number ko. Para pag may kailangan ka itxt mo lang ako. Oo nga pala nakausap na namin ni Chsei si Madam. Pumayag naman siya. Wag ka na mag thank you kasalanan ko nga kasi kung nandon ako dapat hindi yun nangyari sayo."

"Anu ka ba, ikaw na nga yung tumulong."

"Basta wag ka na sumama ha ako na bahala dun kay Madam. Payag na payag naman siya na ako na alng eh"

" Really! pumayag si Madam? i wonder why. Nakow lagot na naman ako dun."

"No more worries ok princess. kainin mo na yan then hatid kita sa room mo para makapgpahinga ka naman. Wag mo isipin si Madam, wala ata nakakalagpas sa karisma ng Daniel Padilla. Hahahaha!"

Namula ko dun sa pagkakasabi niya gn princess actually nagulat nga ako.

"Ha?"

"Nabagok ba yang ulo mo at puro tanogn ka ata. Eh di ba princess yung tawag sayo ng dad mo, So ngayon Prinsesa ka pa rin. Kung may mga dapat kang gawin ako na muna gagawa nun para sayo. Ayoko mapagalitan ni Lelay"

Ang kulit niya. Pwede namn pala siyang ganyan. Well we just finish eating and have some petty talks.

Hindi na ko nagpahatid sa kanya kasi hassle kung aakyat pa siya tapos bababa. Pumayag naman siya. Ayaw pa nga niya. Ang kulit talaga, he was like lelay mapilit sa kung anung gusto.

Pagdating ko dito sa room I take a bath to freshen up. It's already 3PM and 7 PM ang call time for the party. Siguro i should take a nap, but before I go to bed I took my phone and texted him.

To: Deej :))

Thanks sa kanina and sa food. Pati na rin sa kwentuhan It was a good start. Ingat! .. lalo kay Cshei..hehehe. Tnx ulit. =)

After a few seconds, ang bilis niya magreply ha.

From: Deej :))

No problem basta ikaw. I should have started this earlier eh di sana mas naenjoy ko ung company mo. Thanks din! Take a rest. Dont worry. See you at the party.

With that, I just realize I was smiling. He was a better person than I thought. May mga pinagdadaanan lang siguro siya.

I was looking at the ceiling while reminiscing the talks we have. Then I fall asleep.

****

"Oh sige Cshei kita na lang tayo mamaya!. Check ko lang din si Kath."

"Oy ha! I smell something fishy. Hindi ka ba talaga nanliligaw kay Kath?"

"Huh? hindi ah. We're just friends. Bumabawi lang ako."

"SIya siya sige na gora ka na. Magbeauty nap lang din ako para mamaya. SIgurado haggard na naman ako kay Madam mamaya. Bye cutie pie. Alagaan mo ang bebe kath ko. hahahaha! We have two days pa baka sa susunod ikaw na ang mahulog."

"Nakow Cshei tigilan mo nga ako. Ang gulo mo.!"

With that we parted our ways. He walk off the elevator sa next floor pa kasi yung room namin ni Kath. Anu bayung pinagsasabi nun ni Cshei. Hindi naman ako tulad nun ni Kath na careless at habulin ng aksidente. Para siyang si Seth magsalita. Ang labo. 

Habang naglalakad sa corridor, Hands inside my pocket I reminisce the talk we have. Her smile nakakahawa, kahit hindi nakakatawa yung mga joke ko parnag corny tawa pa rin siya which makes me enjoy her company. No doubt nagustuhan siya ng tropa. Hindi siya mahirap pasayahin.

No,no, no. What was I thinking. I was preoccupied by her. I stop at her doorstep. Nilapit ko lang ang tenga ko kung gising pa siya mukhang tahimik naman ng biglan..

boogsh!

"Uy dj ok ka lang? Anu bang ginagawa mo jan." She held my hand. Ang sakit nun ah. Anu ba naman nga kasi ang ginagawa ko sa harap ng pintuan niya. Nakow isip isip.

"Ha? ah eh.."

"ih oh uh!.hahahah" at ayan na naman nag tawa niya. Ang kulit din ng babaeng to eh. Minsan parang ang sarap niya alagaan. Wait wait anu ba tong pinagsasabi ko. 

"Huy Bakit ka ba nanjan? Chinecheck mo ko no?"

"Ah oo.. oo tama. Kasi baka hindi ka nagpapahinga. Bakit mo ba kasi bigla binuksan un pinto?"

"Kasi naman paggising ko nagutom ako ulit. Konti lang kasi kinain ko kanina puro tawa ginawa ko dun nung kumain tayo. Ikaw kasi. Hehehe!" sabay hampas niya sa kin tapos biglang tumigil nagkatinginan kami nagulat ata na nahampas niya ko.

"Aray ha! ikaw nabagsak na nga ako eh. "

"Ay sorry sorry. baka sabihin mo feeling close naman ako masyado."

"Wala yun noh, Sige ganito na lang para bayad mo sa ginawa mo ako naman ilibre mo. "

"Sige tara na nga. Kaso.." hindi na siya nakapgsalit akasi hinila ko na siya sa labas. Anong oras na kay magpprepare pa kami para sa event mamaya. Mga babae pa naman matagal kumilos baka pagalitan na naman ni Madam tong babae na to.

holding her soft hads was like holding Ellas' hands again,

With her I feel like I was back on my own self

No hurts, no problems no hatred.

I felt the home of my heart.