SORRY SA TYPO'S WALA PONG CONSENT TO SA EDITORS KO ..
===================================
EIJI’S POV
Naramdaman ko na lang na unti-unti niyang binababa ang kamay niyang nasa likuran ko…
pababa…
ng pababa…
*gulp*
“a—Azalee… a—Ano bang ginagawa mo?”
Nginitian niya lang ako… dahilan para lalo akong pagpawisan…
Bumaba pa lalo ang kamay niya hanggang sa makarating sa likuran ng pwet ko… at… isinuksok niya ang kamay niya
O___________O
…
…
…
…
…
Sa likurang bulsa ko?
She gave me an evil smile before she pulls her hand out of my pocket…
Lumayo siya akin at itinaas ang kamay niya, hawak ang isang wallet…
t-teka! Wallet ko yun ah!
“Teka akin yan a!”
Ngumiti lang siya sa akin at binuksan ang wallet ko...
“Hmm.. Eiji ano bang ginagawa natin ngayon?”
“namamasyal?”
May kinuha siya sa wallet ko bago niya ito isara…
“Ang boring… Bat di na lang tayo magdate?”
“Edi magdate tayo… Ibigay mo muna sa akin yang wallet ko… san mo ba gustong pumunta?”
Akmang kukunin ko na yung pitaka ko pero nilayo niya ito…
“So payag ka?”
“Oo pero ibigay mo muna ang wallet ko…”
“Nope I won’t give this to you…”
“pero nandyan lahat ng pera ko, paano tayo kakain at magdadate kung wala tayong panggastos?”
Ngumiti siya sa akin
“hmmm… magdadate tayo gamit lang ito!”, inabot niya sa akin ang 300 pesos na kinuha niya sa wallet ko
“HA?! Anong mararating ng tatlong daang piso?! Kasya ba to?”, gulat na tanong ko…
Sa totoo lang naguguluhan ako dahil kulang talaga iyon sa pangkain namin… paano pa kaya ngayon na magdadate kami diba?
Kinapitan niya ako with an evil smile… “Yup! Trust me…”
***
AZALEE’S POV
Dinala ko si Eiji sa may perya! Sa totoo lang matagal ko ng gustong pumunta sa ganto. Buti na lang simple lang ang suot ko. Kaso ang daming tao.
Maliwanag ang lugar dahil gabi na.
Maingay dahil sa iba’t ibang mga palaro.
At nangangamoy ang mga pagkain. Hmmm.
Lumapit ako sa isang tindero.
“Manong bakit po iba’t iba kulay ng popcorn niyo?”
“Iba iba flavor niyan hija. Bili ka para matikman mo.”
BINABASA MO ANG
A Mess We've MAde (*EDITING*)
Roman d'amourPROLOGUE HIS POV: I still remember... Nung unang araw na nakita ko si ANNIE LOCKEHEART… I saw her body collapse habang nasa playground when I was in 3rd grade… That day I found out that she has a weak heart… That day I decided that I will take care...
