Chapter 1
Today is Monday, pinaka'worst na araw para sa estudyanteng gaya ko, pasukan na naman kasi. Actually hindi naman ako masyadong tamad na estudyante. Kilala ako sa University na to pati na rin ang mga kaibigan ko bilang matatalinong mga estudyante.
Umunat-Uunat ako. Sobrang nakakatamad na namang araw to panigurado. Nagsisisi tuloy ako kung bakit pumasok pa ko.
Iniikot ko ang tingin ko sa paligid. Nakaupo ako ngayon sa isang table sa lobby ng University na'to. Kung minsan nga ay mahirap makahanap ng mauupuan dito. ang dami palang estudyanteng ngayon. Buti pa sila ang sipag nilang pumasok ano? Hindi ba sila nabobored sa University na'to? Sa pagtingin ko sa paligid, napansin kong ang daming tao ang aagd na nag-iwas ng tingin sakin.
Isa lang ang ibig-sabihin nyan, pinagtitiginan na naman nila ako. Minsan ito rin ang dahilan kung bakit nakakatamad pumasok sa University na'to, magagaling ang mga tao dito na pag-usapan ang iabng tao. Magaling silang mag chismisan. At iyon ang pinaka-ayaw ko ang pag-usapan ako ng ibang tao. Bawat galaw ko may nakamsid at may huhusga. Hindi ko nga maintindihan kung bakit ganun ang mga tao. Pakiramdam ko hindi ako Welcome sa sarili kong Community.
UG: Uy, nandito na pala si Coleen Bañez, di ba absent sya ng isang linggo? -may bumulong mula sa likuran ko.
Kung itatanong niyo kung sino ang pinag-uusapan nila, ako yun. Si Coleen Bañez. Isang first year Nursing college student dito Chicser University.
Hindi na bago para sa iabng estudyante dito sa University namin ang pagkakaroon ko ng kakaibang ugali. They treat me like I'm really different. They are afraid to get along with me. I don't have a many friends. Ganun siguro talaga kapag sikat ka. Hindi naman sa nagmamayabang ako, pero kapag sikat ka pala, lalo na amongboys, dumadami ang haters mo. Yun rin siguro ang dahilan kung bakit palagi akong pinag-uusapan ng mga tao, dahil daw sa pagiging MASAMA ako. I am Evil daw. That's why madaming takot sakin. Binigyan pa nga nila ako ng bansag "Coleen demonyita." Wagas di ba? Pero I oppose all their accusations. They just judge me, they don't really know me. Napatingin ako sa may malapit na table sakin. May isang lalaki doon na titig na titig sa akin. Tinignan ko sya ng napakasama nang kinindatan nya ko.
I really hate it when boys do that. Para kasi silang mga manyak. buti sana kung pogi i may itchura ang gagawa nun. Kapag pangit kasi, parang nakakapangilabot. No Offense.
UG: Tsk. Man Hater talaga- Narinig kong sinabi niya.
Pakiramdam ko'y biglang kumulo ang dugo ko. I hate it when other people telling me I'm such a man hater when I'm really not.
Yeah, maybe I'm Popular for dumping boys but that does not mean I'm a man hater. Sadyang tama lang ang kasabihan na kapag ,ayroon kang masaklap na nakaraang kwento ng pag-ibig, nawawalang ka talaga ng interest pang magmahal o umibig pang muli.
Mga Girls:"Kyyyyyyyyyaaaaaaaaaaah! Andyan na si Ranz! Aaaaaaaaaaaaaaahhhhhh!!
Agad na nalipat ang atensyon ko sa mga nagkakagulong mga babae ngayon nang isigaw nila ang pangalang "RANZ".
Natanaw ko kagad ang isang matangkad na nilala na may makisg na mukha habang pumapasok sa may entrance ng University namin. Siya si Ranz Kyle Viniel Evidente Ongsee. Pinagkakaguluhan siya na akala mo ay artista. Isa na sigurong patunay na hindi ako man hater ay ang pagkakagusto ko sa kanya.
Oo, may gusto ako sa kanya at tama kayo, gwapo sya at maraming nababaliw sa kanyang babae lalo na sa University na'to. Sikta sya among girls at araw-araw ay ganito ang eksena kapag dumadatingsiya. Kilala din siya bilang isa sa pinakamayamang student sa school na'to.
Matagal na siguro akong may gusto sa kanya at madalas ay palihim ko syang pinagmamasdan. Ayoko sa pangalan nya kung kaya ay ginawan ko sya ng code name, Kuya Singkit. Isa siyang Fine Arts student at kagaya ko, first year pa lang sya. Sinundan ko lang sya ng tingin habang umaaakyat sya ng hagdan. Nagulat ako ng bigla siyang huminto at humarap sa pwesto ko.
teka, tama ba ko? Hindi ba ko nagkakamali? Sa pwesto ba talaga? Napatingin rin sa pwesto ko yung mga babaeng sumusunod sa kanya, ang guess what, ang sama ng tingin sakin. Naramadaman ko nalang na uminit ang pisngi ko ng bigla syang ngumiti sakin. Ngumiti ba talaga sya? Pakiramdam ko'y huminti sandali sa pagtibok ang puso ko. Nakakagulat naman ata yun? Agad din siyang tumalikod at saka ipinagpatuloy ang pag-akyat sa hagdan.
Woah! What was that? ?__?
Napatingin ako sa laptop ko na kasalukuyang nakabukas ngayon. Hindi ko alam kung maganda bang idea ang naiisip ko pero pakiramdam ko'y may sariling utak ang mga kamay ko at agad na inopen ang account ko sa FACEBOOK.
Agh! Ano ba tong ginagawa ko? Stop! Stop!
Typing: Ranz Kyle Viniel Evidente Ongsee
*Search*
Clicked~
Agh! Ano ba to. Nakakakaba naman atang tignan ang facebook niya! >___<
No results found.
Pakiramdam ko'y binagsakan ako ng langit at lupa ng mabasa iyon.
No results found?? Wala ba siyang facebook? Pfft. Napaisip ako, eh kung Ranz Kyle kaya?
Ish. Ano ba yan. Bakit ko ba siya sinsearch? Eh hindi ko naman siya i-aad as friend eh! I-aadd as boyfriend ko kaya siya. Lumakas ang hangin. *Kidding* -_- ++
Ipangpatuloy ko ang pagsesearch sa facebook ni Kuya Fine Arts at kung sinuswerte ka nga talaga, nahanap ko ang facebook nya named Ranz Kyle. Dahan dahan ay binuksan ko ang profile nya.
Jeez. Bakit parang kinakabahan ako??
Binuksan ko ang mga photos niya.
Kilala din si Kuya Fine Arts sa pagiging suplado. He acts like women don't exist in his world. I heard wala pa syang nagiging girlfriend. Puro stolen ang pictures nya and he seldom smile.
Kaya nga laking gulat ko nang ngumiti siya sakin kanina eh. And wasn't really sure kung ako ba talaga ang nginitian nya.
Nagulat ako ng biglang nag vibrate ang cellphone ko. Tinignan ko ito at binasa ang message.
Kyla: Chao, Asa lobby ka pa ba? Sunduin ka na namin.
Si Kyla ay isa sa kakaunting kaibigan ko. Chao ang tawag nila sakin dahil mahilig ako sa Chaofan ng Chowking.
Ipignagpatuloy ko ang pagtingin sa pictures ni Kuya Fine Arts, hoping na may isang picture syang makikita ko na nakangiti. And after 15 min. na paghahalungkay sa picture nya, may nakita na ako at agad iyong binuksan. Ang ganda pala talaga ng mukha niya.
Tinignan ko ito hanggang sa matunaw. Kaso nabigo ako dahil ayaw matunaw. :D Matagal kong tinignan ang picture nya. May 5 min. ata. Naramadaman kong parang may tao sa bandang likuran ko. Pinabayaan ko lamang iyon dahil marahil ay ang mga kaibigan ko na iyon. Susunduin kasi nila ako ngayon ayon sa text ni Kyla. Alam nila ang pagkakagusto ko kay Kuya Fine Arts. Mga kasabwat ko pa nga sila sa pagsisilay ng palihim kay Kuya Fine Arts eh.
"CHAAAAAOOOOOOOOOO!" - PrettyGirls!
Napatingin ako sa harapan ko ng may sumigaw sa pangalan ko. Ah. Ang PrettyGirls lang pala ang mga kaibigan ko. Sinusundo na siguro nila-- TEKA??!!
*Naglalakad sila papalapit sakin*
*Nasa harapan ko sila.*
Sa HARAPAN kung ganun, sino tong nasa likuran ko na kanina pa napapanuod ang pagtitig ko sa picture ni Kuya Fine Arts?
Dahan dahan akong lumingon sa may likuran ko at laking gulat ng makita ko si... RANZ??!!
Patay!
Tingin sa laptop.
Tingin kay Ranz.
Nakatayo sya sa likuran ko. tingin uli sa laptop at agad na isinara iyon. Tingin ulit kay Ranz.
Biglang syang nag smirk.
PATAY!
Nakita niya! nakita niya! Nakita niya!!
PATAAAAAAAAAAAAYYYYYYYY!!
What to do?!!
Lagot!! >//////<
End Of Chapter1~
