The girl who travels through the time [By Joy]

Μετά τις διακοπές

''Πιάνεις τον στυλό μου..;''

''Είναι το στυλό Κάιλ.''

''Σόρι κυρία -τα ξέρω όλα-!Μου πιάνεις ΤΟ στυλό μου..;''

   Τα μαθήματα είχαν αρχίσει και η γνωστή μας παρέα είχε μπει πάλι στην ίδια ρουτίνα.Σχολείο το πρωί,το μεσημέρι διάβασμα στην βιβλιοθήκη και το βραδάκι στο playroom βιντεοπαιχνίδια.

''Χευ το βράδυ θα έρθετε για φλιπεράκι...;''

''Δεν ξέρω Κάιλ...έχω ένα δύσκολο διαγώνισμα στη φυσική και η Άλεξ χρωστάει μία εργασία στον κ.Μάρτιν.''

''Ακόμα...;''

''Τι ακόμα παιδάκι μου προχτές τους την έβαλε!'''

''Α...νόμιζα εκείνη που ήταν να πάει πριν τις διακοπές.Λίγο πριν μπλέξει σε περιπέτειες με τον πρίγκιπα γλυκούλη...''Είπε κοιτώντας με νόημα την Άλεξ,η οποία μ2ε το στυλό στο στόμα προσπαθούσε να λύσει μία εξίσωση στα μαθηματικά.

''Σε 'μένα μιλάς...;''

''Όχι...όχι βέβαια..δεν είσαι εσύ ο πρίγκιπας γλυκούλης...Ο Κρίστοφ είναι.''

''Ο Κρίστοφερ είναι ένας εγωπαθής που το μόνο που τον νοιάζει είναι να πληγώνει τους άλλους.''Του απάντησε αυτή κοιτώντας με την άκρη του ματιού της την Λους.Δεν είχαν πει σε κανένα για το περιστατικό με την φάρσα την πρωτοχρονιά.Η Λους πίστευε ότι ήταν καλύτερα έτσι και πως αν το μάθαιναν θα έκαναν φασαρία.

''Ναι..καλά...Πες ότι θες...Α!Τώρα που το θυμήθηκα!Έχει να κάνει με αυτόν.''

''Τι έγινε..;''

''Τον έχεις δει πουθενά τριγύρω τις τελευταίες μέρες...;''

''Κάιλ!''Τον διέκοψε η Λους.''Μην είσαι σπαστικός!Πες αυτό που θες να πεις.''

''Καλά ντε!Σήμερα στην τάξη μου συζητάγαμε για αυτόν.Η καθηγήτρια των γερμανικών μας είπε ότι έσπασε το πόδι του και πως θα επιστρέψει στο σχολείο σε λίγες μέρες.''

''Τι;!''Είπαν ταυτόχρονα τα δύο κορίτσια.

''Ναι!Άκουσα μάλιστα ότι το ατύχημα έγινε στο παλιό σχολείο.Αυτός και η παρέα του είχαν πάει για εξερεύνηση και κάπως έπεσε από τις σκάλες.''Εκείνες ακόμα έδειχναν σοκαρισμένες.

''Στο παλιό σχολείο είπες...;''

''Ναι.Γιατί..;''

''Παιδιά...λέτε αυτό να έχει να κάνει με....με τότε που τους είδες Άλεξ...;''

''Τι εννοείς;''

''Ίσως...''

''Α!Νομίζουν ότι τους είδατε και τώρα προσπαθούν να σας ξεκάνουν!''

''Σε ευχαριστώ Κάιλ...Νομίζω ότι μπορούσα να τελειώσω την πρόταση και μόνη μου..''

''Δηλαδή...θα έρθουν και για εμένα....;''

''Δεν είναι απαραίτητο.''Ακούστηκε η φωνή του Ντέιβ,που για άλλη μία φορά έκανε τους υπόλοιπους να τιναχτούν ελάχιστα από την θέση τους.

''Α;Ρε φίλε...δεν λες που δεν λες πολλά...όταν λες κάποιες λέξεις...να τις λες πιο δυνατά...πιο καθαρά...και να βγάζουν νόημα ρε μαν μου!''Ο Ντέιβ αγνοώντας τον τελείως γύρισε πάλι προς την Άλεξ.

''Αν ήθελαν να σε βλάψουν θα το είχαν κάνει στις διακοπές...Ίσως ο Κρίστοφ να έκανε και κάτι άλλο.''

''Ναι..έχεις δίκαιο...Αλλά τι μπορεί να έκανε...;''

''Εγώ λέω να μην το ψάξουμε και αυτό...Έχουμε ήδη πολλά να σκεφτούμε.Είναι πολύ επικίνδυνο.Ακούσατε τι έπαθε ο Κρίστοφ..Μπορεί να μην είχε καν σχέση με αυτόν...Μπορεί να έμαθαν ότι ψαχουλεύαμε τα πράγματα τους και τώρα να θέλουν να μας κρατήσουν μακριά..Το σκεφτήκατε αυτό εξυπνοπούλια μου;;''Η Λους,η φωνή της λογικής,έκανε την μικρή επανάσταση της.''Τέλος πάντων.Τώρα εμείς υποτίθεται ότι διαβάζουμε,έτσι δεν είναι..;Άντε στρωθείτε και τα περί συμμορίας τα συζητάμε άλλη φορά...''

  Κάπως έτσι έπεσαν όλοι πάνω από τα βιβλία τους πάλι.Φυσικά,κανείς δεν είχε όντως το μυαλό τους στο διάβασμα.Η Λους προσπαθούσε να προστατεύσει τους φίλους της,η Άλεξ να λύσει το μυστήριο και να ελευθερώσει όλα τα καταδικασμένα παιδιά με υπερφυσικές δυνάμεις και ο Κάιλ να αποδείξει ότι είναι και αυτός ικανός να βοηθήσει και ίσως να γίνει και το κέντρο της προσοχής αργότερα,αφού θα κατάφερναν να νικήσουν τον Όσκαρ και την κόρη του.Ο μόνος που τελικά όντως μπορεί να διάβαζε είναι ο Ντέιβ,που κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει,ποτέ τι ακριβώς σκεφτόταν.