Behind that ugly mask

Chapter 1

"Teach me how to dougie teach teach me how to dougie, teach me how to dougie teach teach me how to dougie" tmunog ang alarm sa cellphone ko

"Arrrggghhh!......just five more minutes"

"All the b*tch*s luv me all all the b*tch*es luv me"

"ANO BA NMAN SABING LIMANG MINUTO PA EH EH NAMAN"

tok tok tok

"Ma'am Samantha gising n apo kayo at mag breakfast na po siya at kailangan niyo pa po pumasok sa bago niyang school"

Ayyyyyy!!!.......nako naman nakalimutan ko pasukan na nga pala ngaun buti na lang naka bili nako ng school supplies.

"Ate Agnes padala na lang po dito haaaaaa (yawn) ung breakfast ko"

"Sige po Ma'am Samantha"

"Ate Agnes naman Sammy nalang o kaya Sam"

"Ai indi na po Ma'am sanay na po ako at may utang na loob po ako sa inyo at sa pamilya niyo po"

sweeet talaga ni Ate Agnes kaso pwede naman walang pormalan......pabayaan mo na lang mas sanay pa siya dun eh

"Si Ate nag eemote ala artista mode hehehe"

"Indi naman po cge po ihahanda ko na po breakfast niya"

"Ok po"

Ay first day ng klase sa bago kong school.......katamad pumasok

By the way I'm Samantha Yoon Jae Woo isang half korean. Describe ko sarili ko beautiful,cute,mabait,matalino at sexy secretly (sabi yan ng mga kamag-anak ko at ang bff ko na c Jhoanna Mae Yi Enzhi half korean din siya. Kaya nga sa korean school kami napasok lagi). Back to the description ang pinaka nakakaakit sakin ay ung mata ko kasi color green nung una nga inis ako kasi muka akong alien pero nung sinabi ni daddy at mommy na unique kasi ako kaya unique din yung features ko (yabang hehehe). Halos namana ko kay daddy ung itsura ko sa kanya ko din namana ung kulay ng mata ko. Ang ugali ko naman ay kay mommy palaban, matapang at madaldal tyaka super bait niya namana ko yung sa kanya kaya ako palaban at matapang kasi protective ako sa mga mahal ko sa buhay (ang echoes ni author hehehe). Pero hindi masaya pag ganito itsura mo pinagpala ka nga sa kagandahan at kabaitan at lahat lahat na. You ask why? kasi bata pa ako muntikan na ko ma kidnap kasi sa kagandahan ko nga indi ako nag mamayabang dahil nga sa mukha ko kaya muntikan na mapahamak ang buhay ko. So ngayon nag disgui........

tok tok tok

"Ma'am Samantha ito na po yung brakfast niya"

"Sige teh palagay na lang po sa table sa may balcony"

"Ok po Ma'am at pakatapos niyo po kumain maligo na po kayo agad"

"Sige po salamat Ate Agnes"

Ai sorry nasan na nga tayo......ay oo nga pala nag disguised ao gumagamit ako ng eyeglassn at retainer para mukhang nerd para indi na ulit mangyari dati

"Ate Agnes pasabi na kay Kuya Bryan na ihanda na po yung car"

"Sige po Ma'am"

Nagtataka kayo bakit ako nag sasasakyan kasi nakakatamd kaya mag commute lalo na pag maglalakad ka. Pero pag nababa ako sa dati naming school malayo ng konti sa gate ng school ayaw ko din nila malaman na mayaman din kami kasi daddy ko ay isang genetic engineer at ni rurun niya ang 5 star hotel and resto sa States and other parts of the world including my beloved country Philippines (ala Ms.Universe o ala Ms. MIlky way lang hehehe). Mommy ko naman ay ni rurun din niya ang isa pa naming familybusiness yung private hospital namin sa ibat ibang bansanamin isadin siyangsikat na lawyer.So pag pasok ko sa school ganun din

tok tok tok

"Ma'am nakahanda na po yung sasakyan pwede na po kayo umalis"

"Oh sige pasabi nalang po kay Kuya Bryan wait lang isusuot ko po LAHAT ng accessories ko" (gets niyo? tihihihi)

buti nalang tapos nako maligo at magbihis bago pumasok si Ate Agnes baka maabutan pa ako kinakausap ko sarili ko

Bumaba nako ng hagdanan kinuha ko na bag at iba pang gamit ko sa library namin

"Bye bye po Ate Agnes alagaan niya yung bahay"

"Opo at ingat po kayo sa biyahe"

"Ma'am Samantha good morning po" bati sakin ni Kuya Bryan

"Good morning din "

"Halika na po Ma'am"pinag buksan ako ni kuya ng pinto

"Thank you" sbi ko ngumiti na lang siya

After mga 5 minutes malapit na kami sa school nasa intersection kami ng papuntang Bantorra Academy at MOA. Tumigal ang sasakyan kasi naka stop light eh natagalan kami gawa nang madami pumupunta sa MOA ng umaga dun sila nag jojogging at nag bibicycle kasi malayo pa ang pasukan nila next week pa kami kanda aga aga. Wala akong magawa at na bored na ko katitingin sa mga sasakyan papuntang MOA binuksan ko nalang yung bintana sa left side ko. Nagulat ako 0_0 kasi bago lang ako nakakita ng napaka poging lalaki sa buong buhay ko at muka siyang korean din halata kaya sa skin, sa eyes at sa face niya. Napansin niya ata na tinititigan at pinag mamasdan ko yun muka niya nag meet din yung mata namin kaya ako todo blush]

@ //// @

Nagising nalang ako sa katotohanan nung sinabi niyang

"Ms. Panget do you know it's rude to stare at someone without their permission" bigla biglaan niyang sinabi

"Mr. Arrogant it is really that bad to stare at someone because they admire their looks because they cant admire their own" boses ko parang "As a matter of fact " voice. Yun kala ko naiwan ko siyang speechless pero indi bumanat pa rin to may kasama pang tawa

"Hahahaha you're right. You really speak the truth"sbi niya to habang natawa pa rin siya kahit tapos na mag salita 

Parang tangengot din to tawa ng tawa napasukan ata ng hangin o puro hangin ang utak nito

"HIndi maka get over o naka UALL ka lang"

"Sorry indi ako Globe, Smart ako"

"Indi ko tinatanong kung ano sim mo. Kung Smart ka ako intelligent ano banat ka pa ba?"

"Indi na Ms. Panget, Hehehe"

Naramdaman ko papaalis na yung car namin kaya tinawag ko siya

"Mr. Arrogant!" sigaw ko tingin naman siya

"Bakit? Ms. Panget " sabi niya

Urghhhhhh!!!!............yabang talaga na to sarap bugbogin!

"Blehhhhh! ; ^P" sbi ko nga sa kanya

------------------------------------------------------------------------------->>>>>> si Sam 

first story ko po.......hope u like it

wait nlang po sa update

tnx