Still Hoping

Prologue

"The moment you surrender your heart to someone, it would be impossible for you to get it back."

-ShelykaCornista

"Ericka Gonzales."

"Jenicka Perez."

"Mikhael Sanchez."

"Present." Isang boses ng lalaki ang narinig ko mula sa aking gilid. Lubos akong nagulat dahilan upang matabig ko ang bagay na nakapatong sa kanyang lamesa. Nagtama ang aming paningin at bahagya akong napatingin sa ibaba. Napahawak na lang ako sa noo ko at napapikit.

"Mukhang mahal." Ang tangi kong nasambit.

"I think you broke it. You owe me a lot Ms.Perez."

"Kaasar." Bulong ko sarili ko.

"So---" Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko nang pulutin niya ito at may nakita akong basag sa screen.

"So mukhang nasira ko nga basag eh."

"So---" Hindi ko pa rin matuloy ang nais kong sabihin. "S-Sor-ry." Nauutal kong pagtuloy.

"So Sorry ka rin, kailangan mong magbayad.

Napaawang ang bibig ko sa kanyang sinabi. Sinilid niya sa kanyang backpack ang Ipad na may crack sa screen.

"Ang isang bagay, kapag nasira kailan man ay di na mabubuo pa. Sana lagi na yang tandaan. Matapos niyang sabihin iyon ay tinalikuran niya ako atsaka lumipat ng upuan sa may bandang unahan. Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa makaupo siya at magsalita ang Professor.

"So, as our first meeting we are only going to be discussing about the outline of this course." Panimula niya.

"Tss, mayabang, kala mo kung sino. Nagsorry naman ako." Naaasar kong banggit.

"Are you saying something Ms.?" Our Professor asked me.

"Perez?" Sabay turo sa sarili ko. "No Sir, I'm just..." Pagdadahilan ko. Aarghh!!! Wala akong maisip. "I apologize." I utter just to make the conversation short.

Professor Christian Marquez

Isinulat niya ang kanyang pangalan sa white board saka ginuhitan.

And here it goes, ang nakakatamad at napaka-boring na discussion hindi ko tuloy mapigilan ang sarili ko na tumingin sa aking cellphone. I know it's an unethical thing to do it but I can't help myself since I'm bored. Pakiramdam ko alas dose na kahit pasado alas otso pa lang ng umaga. Napahikab ako at ipinatong ang noo ko sa ibabaw ng lamesa.