MERAK ETME

-1- Son 67 Gün :))

Sakin ol,az daha sabır.Evet evet çok az kaldı...

Sabrımı o kadar taşırdı ki...Evet saçını çektim ve kopardım ama azıcık yani,sadece bir tutam.Daha kötüsünü de yapabilirdim.Kendimi tuttum bence bu bi gelişme,öyle demi?Cevap alamayınca sustum. O biraz not defterine bişeyler karaladıktan sonra '' Tabiki öyle,aferim bak kendini kontrol etmeye başladın,peki krizlerin azaldımı, bu hafta kaç tane?'' Dörde düştü.

_Güzel çok iyi devam ediyoruz,dedi psikoloğum Selin abla.Benden 4 yaş büyüktü,onla çok iyi anlaşıyoruz.Bana hayatta tek yardımcı olan insanlardan.Resmen kardeş gibiyiz.Ben onu çok severim oda beni...

_Saatimizi doldurmak üzereyiz,senden son olarak bişey istiyeceğim,fakat yapacaksın tamam mı?

Tamam.

_Bana kolunu gösterirmisn?

Tabii diyip kolumu açtım,hiçbir şey yoktu buna sevindiği gözlerinden okuyordu.Yanaklarımdan öptü ve bana gerçek bi abla şevkatiyle sarıldı,bende ona...Kapıdan çıktığımda annem biriyle konuşuyordu bana kapıyı işaret etti dışarı çıktık aynanda.Muhtemelen yine iş yerinden arıyorlrdı.İşi gereği çoğu zaman yurt dışına giderdi ama benim için neredeyse 4 aydır erteliyordu.Arabaya bindiğimizde telefonu kapattı ve benle konuşmaya başladı.

_Nasıl geçti tatlım?İçerden gülüşme sesleri geliyordu.

Güzel geçti, her zman ki gibi.

_Ne güzel...Sesizlik oldu.Birden annem sessizliği bozdu:

_Güneş,iş yerinden aradılar,artık onları oyalamamam gerektiğini söylediler,müşteriler beklemekten sıkılmışlar ve anlaşmalarını geri çekeceklermiş,gitmezsem işten kovu...

Gidebilirsin anne bana sormana gerek yok.

_Bensiz idare edebileceğine emin misin annecim?

Ben çocuk değilim ve bu benim ilk tek başıma kalışım değil...(Baban var evde demeyin,benim babam yok,hiç olmadı ve olmayacak.)

_Anne içgüdüsü işte,neyse boşver bişey olmaz herhalde.Annemin o anki endişesi yüzünden belli oluyordu ne kadar çaktırmamaya çalışsada.

Anne benim için korkmana gerek yok.Zaten sınav dönemi sırf ders çalışacağım.Hem Selin abla var?

_Yok boşver kızım...

ANNE!Uff...(Sakin ol Güneş kendini kontrol et)Anne oraya gideceksin işten kovulmanı istemiyorum.Hem alınıyorum ama ben 18 yaşıma gelmek üzereyim.Tam olarak 67 gün kaldı.
Eve gelmiştik annem son sözümden sonra gülmeye başladı,tabii eksik kalırmıyım bende gülmeye başladım.

O yüzğndeki endişe yerini neşeye bırakmıştı.Ah benim canım annem iyi kadındır o,beni herşeyden çok önemser ama bazen büyüdüğümüde unutuyor işte :))