The Faults in Byun Baekhyun

21.BÖLÜM - Steps and Build Ups

Yazar; blehmeh

Çevirenler; SeKaism & diremaniacs

Baekhyun ertesi sabah gözlerini açtığında kalbi neredeyse göğsünden fırlayacaktı. Tüm hayatını ertesi sabah unutacak kadar sarhoş olsa da, her nasılsa her şeyi çok net hatırlıyordu.

Chanyeol'ün kelimeleri aklında dolanıp dolanıp duruyordu, kararlı gözleri aklında sonsuza dek iz bıraktıracak şekilde deliyordu.

Baekhyun'un kalbi hızlandı.

Gerçek miydi? Yoksa rüya mı?

Ama dönüp yanındaki yatakta Chanyeol'ün uykulu seslerini duyduğunda bile, dünün gerçek olamayacak kadar çok gerçek olduğunu biliyordu.

Kendini sakin kalmaya zorladı.

Herşeyden önce, dün ikisi de sarhoştu, bu yüzden Baekhyun umutlarını yüksek tutmamalıydı.

Bu sabah unutmuştur bile... Baekhyun kendi kendine söyledi. Sözlerini tutmayacak...Bana yalan söylüyor olmalı...Sadece hatır için söylüyor olmalı ya da iyi görünmek için...

Bir şeyi kast ettiği yok...

Ve bu kalbini ağrıtsa bile, kabullenmişti, beklentilerini düşürmeyi kabullenmişti, çünkü beklentilerini kimsenin ulaşamayacağı bir yere koyarak ve onları aşması için birisini bekleyerek hayatını ve enerjisini fazlasıyla harcamıştı.

Çok fazla bir şey bekleme. Hiçbir şey bekleme.

Bir şeyi kast ettiği yok...

Hiçbir anlamı yok...

Bununla birlikte, Baekhyun tükenmiş bir akıl, zonklayan bir kafa, yanan bir beden ve hızlanan kalbiyle uykusuna geri dönmüştü.

Chanyeol göğsü patlayacakmış gibi hissederek uyanmıştı.

Dün ne halt yemişti öyle?

Her şey sanki birkaç saniye önce yaşanmışçasına hatırlıyordu.

Lanet olsun yıllardır söylemeyi istiyormuş gibi dökülürken tanrı aşkına neyi düşünüyordu? Bu ne kadar da lanet olsun utanç verici? Neden sessiz sedasız halledemiyordu ki, gidip ağzından çıkan her şeyi söylemek yerine?

Yüzü kızardı. Kulakları kızardı.

Ama şimdi zamanı geriye alamazdı.

Ve eğer kendine tamamen dürüst olursa, geri almayı da istemiyordu.

Şükürler olsun ki çok fazla akşamdan kalma değildi, yalnızca hafif bir baş ağrısı vardı. Ama kalkıp kafasını Baekhyun'a bakmak için döndürdüğünde, olağan uyku alışkanlığıyla diğerinin uykulu seslerini, etrafındaki örtüyü tekmelediğini fark etti. Dün gece Baekhyun'u takip ettiği için malasef ki sabaha dersi yoktu.

Ama başka herhangi bir şey yapamadan önce, telefonu çaldı. Çok fazla düşünmeden, yanıtladı.

"TANRIM!!!!! DÜN GECE NEREDEYDİN?!" Chen telefondan bağırdı ve Chanyeol kulağından uzaklaştırarak irkildi. Başta, Chen'e söylesem mi söylemesem de diye düşünse de nihayetinde beyni acıdı. Siktir et.

"...Onu takip ettim."

"... ... ..." Diğer hattan uzun bir süre ses gelmedi ki Chanyeol bir ara Chen'in telefonu kapattığını düşünmüştü, ama sonra cevapladı. "...Ettin mi? Nasıl gitti?"

"...Doğrusu, bilmiyorum." Chanyeol iç çekti. "Uyanmadı henüz, bu yüzden bana nasıl tepki verecek bilmiyorum."

"Dün gece yurda geldi ama, değil mi? Odanıza döndü?"