Δευτερα σημερα. Το ξυπνητηρι δεν εχει σταματησει να χτυπαει. Η ωρα ειναι 7.20 και με το ζορι σηκωνομαι απο το κρεβατι. Παω ως το μπανιο,πλενω τα δοντια μου,χτενιζω τα μαλλια μου, παιρνω την τσαντα μου και κατεβαινω κατω στην κουζινα.
" καλημερα κοριτσι μου"
"Καλημερα μαμα" ειπα και αρχισα να τρωω το τοστ το οποιο μου ειχε φτιαξει.
" Οταν γυρισω θα πρεπει να συζητησουμε κατι για αυτο σε παρακαλω μην κανονισεις κατι" μου ειπε και αρχισα να ανυσηχω.
" Ενταξει μαμα αλλα εγινε κατι σοβαρο;"
"Οχι μην ανυσηχεις" ειπε και με φιλησε στο μαγουλο
Το κουδουνι χτυπησε και καταλαβα πως ειναι η Ειρηνη.
" Μαμα φευγω θα τα πουμε μετα"
" Καλο σχολειο" ειπε και απο μεσα μου εβριζα που ειμαι αναγκασμενη να παω.
"Αντε τι κανεις τοση ωρα;"
" Αχ ρε Ειρηνη μην αρχισεις τωρα να γκρινιαζεις και προχωρα"
Μετα απο 10 λεπτα φτασαμε δυστηχως σχολειο. Ξανα βλεπουμε τους συμμαθητες μας. Κοιτουσα τριγυρω μηπως βρω κανεναν αλλον γνωστο και τοτε ειδα την Κυριακη με τον Γιωργο να ερχονται σε εμας.
"Στεεεφ" φωναξε ο Γιωργος και τον αγκαλιασα.
" Ναι Γιωργο και εγω χαιρομαι που σε βλεπω" τον ειρωνευτηκε η Ειρηνη και εγω γελουσα καθως αγκαλιαζα την Κυριακη
" Ελα εδω ρε χαζο" της ειπε και την αγκαλιασε και εκεινη κοκκινισε
Χτυπησε το κουδουνι και χωριστηκαμε στις ταξεις. Ευτυχως εγω καθομαι μαζι με την Κυριακη αλλα καμια φορα μας αλλαζουν θεση γιατι μιλαμε πολυ...
Πρωτη ωρα ειχαμε μαθηματικα. Τα μισω τοσο πολυ. Δεν καταλαβαινω γιατι μαθαινουμε ο,τι και αν ειναι αυτα που μας διδασκουν. Ολοι εκαναν ησυχια γιατι ο καθηγητης ειναι αυστηρος. Χτυπησε το κουδουνι για διαλειμμα και βγηκα κατευθειαν εξω. Βγηκαμε εξω στην αυλη μαζι με τα κοριτσια και ειδαμε τον αδερφο μου μαζι με την παρεα του να ερχονται. Παλι αργησε ειπα απο μεσα μου. Τον αδερφο μου τον λενε Κωστα ειναι ενα χρονο μεγαλυτερος και μου την σπαει παρα πολυ που κανει παρεα με κατι τετοιους βλακες που απλα περνανε καλα με τα κοριτσακια και τα πληγωνουν. Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε η Ειρηνη η οποια κουνουσε τα χερια της για να την δω
" Εεε Στεφ με ακους;"
" Οχι τι λεγατε;"
" Αν θα βγουμε σημερα"
" Α σορυ κοριτσια αλλα δεν μπορω σημερα καποια αλλη μερα"
" Πφφ ενταξει" ειπε και μπηκαμε μεσα για μαθημα.
Περασαν επιτελους οι 7 βασανιστηκες ωρες του σχολειου και πηγα προς το σπιτι μου. Εψαχνα την τσαντα για να βρω τα κλειδια μου. Γαμωτο τα ξεχασα, μακαρι να ειναι ο Κωστας σπιτι ειπα απο μεσα μου. Χτυπησα το κουδουνι και η πορτα ανοιξε αλλα δεν ηταν ο Κωστας. Ηταν ο φιλος του ο Αρης. Πιο ηλιθιο ατομο δεν εχω γνωρισει στην ζωη μου.
"Επ μικρη πως και απο εδω;"
Αααα δεν θα τα παμε καλα.
"Εδω μενω ξερεις οποτε κανε στην ακρη" του ειπα και τον εσμπρωξα. Μου την δινει τοσο πολυ το υφακι του. Πηγα κατευθειαν πανω στο δωματιο μου,πεταξα την τσαντα μου και κατεβηκα κατω για να πιω νερο.
"Ποτε ηρθες εσυ;" με ρωτησε ο Κωστας
"Πριν λιγο" ειπα ψυχρα
"Ολα καλα;"
"Ναι Κωστα θες κατι αλλο;"
" Πω μην νευριαζεις μωρε,ηρεμισε. Τι επαθες παλι και εισαι ετσι;"
" Ρωτα τον φιλο σου"
Τοτε εμφανιστηκε ο Αρης απο το πουθενα
" Με φωναξε κανεις;"
"Κωστα εγω παω πανω, η Μαμα οταν γυρισει θελει να μας μιλησει"
"Ενταξει μικρη" ειπε και ανεβηκα πανω. Ημουν τοσο κουρασμενη που επεσα στο κρεβατι και κοιμηθηκα κατευθειαν
------------------------------------------------------
Αυτο ειναι και το δευτερο κεφαλαιο💞 Ελπιζω να σας αρεσει💗 Ισως ανεβασω ενα ακομα για σημερα💗 Σχολιαστε για να μου πειτε αν σας αρεσει μεχρι στιγμης💗 Δεχομαι και αρνητικα σχολια
