Picture of Pia Ocampo!!! Red Lipstick oh kabog.
-
Hindi ako maluhong tao, kuntento na ako sa kung anong meron ako pero syempre kung kailangan ko talaga yung bagay na yun at sa tingin ko makakatulong sa akin yon' , hindi ako magdadalawang isip na kuhain yun.. ay hindi,
dapat palang pagsikapan! Dahil hindi mo makukuha ang isang bagay na gusto mo kung hindi mo pagsisikapan.
Yan ang turo sa akin ng Ate ko si Ate Anne. Ang pinakamamahal kong Ate, ang pinakaimportante, ang pinakamabait, ang pinakamapagmahal, ang pinakaresponsable, at ang pinakamaganda kong Ate. Pektus ang pumalag, shatap nalang kayo guys ah?
Simula nung mamatay ang mga parents namin nung mga bata pa kami siya na ang naging nanay ko, tinulungan kami ng uncle namin sa Mexico na mapagtapos ng pag aaral. Pagkatapos nun ay 21 na ako at si Ate naman ay 24 na nagpatayo si Uncle ng kompanya dito sa Pilipinas upang imanage ni Ate. Naging maayos naman ang pagpapatakbo niya dahil naging sikat ito sa Pilipinas at kumalat ito sa iba pang bansa. Pero ang mga tagumpay na nakuha ni Ate kasama na ako dun ay inaalay namin para sa mga magulang namin, na kahit wala na sila dito sa mundo nananatili parin sila sa puso namin at habang buhay namin itong iaalay para sa kanila.
"Ate ang tagal mo naman ano ba!? Ilang galon a ng dumi ang iniire mo dyan? Kasi naman eh ang dami dami kumain parang mauubusan na ng pagkain ang mundo kaya nilubos!" irita kong sermon sa kanya, nandito ko sa labas ng cubicle kung nasan siya naglalabas ng sama ng loob. At dahil nga nandito lang ako sa labas ng cubicle na pinaglalabasan niya ng sama ng loob langhap na langhap ko ang halimuyak ng kanyang napakabangong ERMERM. Ay nako alam niyo na yun hehe.
"Pota kang bata -eaarrggh- ka kung i -eaarrggh- kaw kaya -eaarrggh- ang nasa sitwasyon ko ang hirap -eaarrggh- hirap umire eh!" sigaw niya habang iniire parin ng sama ng loob niya. Mygad anong petsa na dito, jusko naman Anne Ocampo! "Wag kang -eaarrggh- atat -haah-" huminga siya ng malalim, it means ba tapos na siya? Nice nice.
"Tapos na po ako Ma'am Pia" flinush na niya ang inidoro, ayon yan sa narinig ko. At maya maya pa lumabas na siya "Shet natapos rin!"
Sa wakas naman makakauwi na kami kaninang 3:34 pm siya naglabas ng sama ng loob 4:21 pm siya natapos. Like duh nagritwal pa ba siya sa loob? tss.
"Mabuti naman ho ano? sa susunod kasi wag manghinayang!" naglakad na ko papunta sa pinto habang siya naghuhugas pa ng kamay niya sa sink. "Bilis naman madam!" irita kong sigaw, sabay kaming lumabas ng cr tapos dumiretso sa parking lot. Enebe mga bes, mag gagabi na kailangan nanaming umuwi tsaka buong maghapon kaming nagshopping nakakangalay kaya sa paa.
-
At the Parking lot
"Ate gusto mo bang tulungan kita sa work mo bukas?" alok ko syempre mabait akong kapatid nu. Napataas naman siya ng kilay "Sige ba, basta aayusin mo ah?" sagot niya tsaka pumasok na sa driver seat. Pumasok naman ako sa backseat lol baka maiwan ako!
"Oo naman aayusin ko sinisigurado ko sayong maiimpress sila!" kumindat ako. "Let's see" yan nalang ang tangi niyang nasagot at tsaka umarangkada ang Ferrari Car KO. Yes KO, akin dahil nakalimutan ni Manong George mag pa gas. So etong akin ginamit :">
-
Hanggang dito lang ang UD, ano kayang sunod na mangyayari? Pwes aabangan niyo dapat yan ah! Well don't forget to COMMENT AND VOTE!! Salamuch.
BINABASA MO ANG
That Should Be Me.
FanfictionBakit hindi ako ang pinili mo, mas angat ang pagmamahal ko kesa sa kanya. Ako dapat, dahil mas ibibigay ko sayo ang lahat. Gagawin kitang sentro ng buhay ko, mamahalin kita ng lubos. Yung tipong hindi mo nang magagawang maghanap pa ng iba. Pero hi...